تشکیلات دموکراتیک زنان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

تشکیلات دموکراتیک زنان ایران،  سازمان صنفی سیاسی زنان، است، که زیر مجموعه حزب توده محسوب می شود.این تشکیلات در ۱۸ بهمن ماه سال ۱۳۲۱ با نام «تشکیلات زنان ایران» توسط عده ای از زنان که اغلب در حزب توده ایران فعالیت داشتند تحت مسئولیت [[مریم فیروز]] تشکیل شد. از جمله فعالیت‌های این سازمان تلاش برای برابری حقوقی مثل داشتن حق رای، لغو برخی  قوانین ، لغو [[تعدد زوجات]]، حق [[طلاق]] مرد، دستمزد برابر در مقابل کار برابر و تلاش برای سوادآموزی زنان و ارتقای سطح آگاهی [[جنسیتی]] در جامعه بود.

تشکیلات دموکراتیک زنان ایران،  سازمان صنفی سیاسی زنان، است <ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران]</ref> که زیر مجموعه حزب توده محسوب می شود<ref>رک: سناتور، ص388</ref><ref>رک: خاطرات مریم فیروز</ref> این تشکیلات در ۱۸ بهمن ماه سال ۱۳۲۱ با نام «تشکیلات زنان ایران» توسط عده ای از زنان که اغلب در حزب توده ایران فعالیت داشتند تحت مسئولیت مریم فیروز و با تلاش زنان  مثل بدری علوی، نجمی علوی، زهرا اسکندری، مهرانگیز اسکندری، جمیله صدیقی، خدیجه کشاورز، اختر کامبخش، ایران اِرانی، فروهید کباری، عالیه شرمینی، هما هوشمند راد و… تاسیس و به فعالیت در میان زنان پرداخت.نیاز به تاسیس سازمانی پیشرو برای زنان در شرایطی در کشور ما شکل گرفت که اکثر نشریات و انجمن های مترقی زنان که پس از انقلاب مشروطیت بوجود آمده بودند توسط رژیم رضاخان تعطیل و سرکوب شدند. تا جائی که در دیکتاتوری رژیم رضا خان، تنها «کانون بانوان» به عنوان سازمان زنانه اجازه فعالیت داشت تا در چارچوب سیاستهای دربار، زنان را به کارهای خیریه و اموری از قبیل خانه داری، بچه داری و آشپزی تشویق و از شرکت در زندگی سیاسی برحذر دارد. <ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران]</ref> <ref>سناتور، ص 445</ref> سازمان زنان ایران برای تحقق پیام فدراسیون دموکراتیک بین المللی زنان فعالیت زیادی کرد و کنفرانس های زیادی برگزار کرد که در نتیجه 45هزار زن شرکت کردند.<ref>سناتور ص393</ref>

با انقلاب اسلامی،  دوران کوتاه فعالیت علنی با بازسازی سازمان های خود به یکی از سازمان های  فعال زنان تبدیل شود که با ایجاد کلاسهای مختلف آموزشی در جهت پیوند با توده زنان  فعالیت گسترده خود را شروع و نشریه «جهان زنان» را با تیراژ بسیار بالایی منتشر کند. در سال ۱۹۸۳ دفتر تشکیلات در تهران مهر و موم و نشریه آن توقیف شد. مریم فیروز و بسیاری از فعالان تشکیلات دستگیر و زندان شدند  و برخی نیز مجبور به مهاجرت شدند، اما اقدامات خود را ادامه دادند<ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران]</ref>

:«حضور پر رنگ زنان در پیکار علیه رژیم استبدادی جمهوری اسلامی فقط به مسایل حوزه زنان ختم نمی شود. آنان با پیوند خواسته های خود و دیگر نیروها، همواره و به ویژه در اعتراض های اخیر(آبان و دی ۹۸) که پایه های رژیم دیکتاتوری را لرزاند، نقش و حضوری چشمگیری داشتند و در اطلاع رسانی و فیلم‌ های منتشر شده آن روزها، این حضور پرشور به خوبی دیده می شود. خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران چهارشنبه ۲۹ آبان ۹۸ در گزارشی از اعتراضات آبان ماه ۹۸ نوشت «میان داری ومیدان داری ویژه زنان در اغتشاشات اخیر، چشمگیر به نظر می رسد…».» از حق رای زنان تا حق زنان بر بدن خویش‌ادعای مجموعه مذکور در توانمندی سازماندهی زنان و سهمی که در اغتشاشات دارد قابلیت راستی آزمایی ندارد و اینکه تشکیلات بتواند قدرت سازماندهی برای جذب زنان و استفاده از آنها دراغتشاشات داشته باشد تردید برانگیز است هرچند که تشکیلات دموکراتیک زنان برخلاف ادعاهای خود، همراه با جریان های لیبرال سرمایه داری در یک صف برای مخالف با انقلاب قرار گرفته اند و تمام تلاش خود را برای براندازی انقلاب می کنند و سعی می کندد در جریان رسانه ای سهم خود را در براندازی گسترده نشان دهند.