تشکیلات دموکراتیک زنان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

تشکیلات دموکراتیک زنان ایران،  سازمان صنفی سیاسی زنان، است <ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران]</ref> که زیر مجموعه حزب توده محسوب می شود <ref>[https://www.gisoom.com/book/1258239  احمدی‌خراسانی؛  اردلان، «سناتور: فعالیت‌های مهرانگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران»، ص388، 1382ش]</ref><ref>[https://www.iranketab.ir/book/42185 فیروز، «خاطرات مریم فیروز»،  1398ش]</ref>این تشکیلات در ۱۸ بهمن ماه سال ۱۳۲۱ با نام «تشکیلات زنان ایران» توسط عده ای از زنان که اغلب در حزب توده ایران فعالیت داشتند تحت مسئولیت مریم فیروز و با تلاش زنان  مثل بدری علوی، نجمی علوی، زهرا اسکندری، مهرانگیز اسکندری، جمیله صدیقی، خدیجه کشاورز، اختر کامبخش، ایران اِرانی، فروهید کباری، عالیه شرمینی، هما هوشمند راد و… تاسیس و به فعالیت در میان زنان پرداخت.نیاز به تاسیس سازمانی پیشرو برای زنان در شرایطی در کشور ما شکل گرفت که اکثر نشریات و انجمن های مترقی زنان که پس از انقلاب مشروطیت بوجود آمده بودند توسط رژیم رضاخان تعطیل و سرکوب شدند. تا جائی که در دیکتاتوری رژیم رضا خان، تنها «کانون بانوان» به عنوان سازمان زنانه اجازه فعالیت داشت تا در چارچوب سیاستهای دربار، زنان را به کارهای خیریه و اموری از قبیل خانه داری، بچه داری و آشپزی تشویق و از شرکت در زندگی سیاسی برحذر دارد.<ref>[https://www.gisoom.com/book/1258239  احمدی‌خراسانی؛  اردلان، «سناتور: فعالیت‌های مهرانگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران»، ص445، 1382ش]</ref>  سازمان زنان ایران برای تحقق پیام فدراسیون دموکراتیک بین المللی زنان فعالیت زیادی کرد و کنفرانس های زیادی برگزار کرد که در نتیجه 45هزار زن شرکت کردند.<ref>سناتور ص393</ref>

<ref>[https://www.gisoom.com/book/1227466 منصورنژاد؛ محمدشاهی، «مساله زن، اسلام و فمینیسم (در دفاع از حقوق زنان)»، ص20-25، 1381ش ]</ref> تا نگرش خود را نشر بدهند و در نارضایتی ها سهم خواهی کنند و جامعه مخاطب خود را جذب کنند به همین دلیل  افزایش حداقل دستمزد زنان کارگر بر اساس سبد معیشت خانواده، را در نظر داشتند  

تحلیل مسائل زنان از زاویه  فمنیسم  مارکسیسیت که همه ظلم به زنان را ناشی از پدرسالاری و سرمایه داری می دانند<ref>رک: درباره ی مسئله ی زن، ص20</ref> در نظریات این گروه مشهود است هرچند در نقد برنامه های جمهوری اسلامی نتوانسته اند این دو عامل را جمع کنند.