حضرت هاجر: تفاوت میان نسخه‌ها

هاجر یکی از همسران حضرت ابراهیم است. <ref> بلعمی، «تاریخ طبری»، ج 3، ص 503، 1373ش</ref> بنا بر نقل مورخان، وی زنی مصری و کنیز پادشاه مصر بوده که در حوادثی به ساره [[همسر]] اول ابراهیم بخشیده شده است. <ref>ابن کثیر، «البداية والنهاية»، ج 1، ص 152، 1407ق</ref> ؛<ref> یاقوت حموی، «معجم البلدان»، ج5، ص139، 1995م</ref>  در مورد ولادت و نام‌گذاری او چیزی در متون تاریخی و لغوی کهن ذکر نشده است. هاجر در ادبیات یهود به معنای نشانه بندگی در شریعت و در فرهنگ اسم‌ها، واژه‌ای عِبری، یعنی فرار و در فرهنگ‌‌نامه قرآن به معنای فضیلت و برتری داشتن بیان شده است.<ref>[https://abadis.ir/fatofa/%D9%87%D8%A7%D8%AC%D8%B1/ در سایت آبادیس، ذیل واژه هاجر، 22 آبان 1401ش]</ref>  در اصطلاح، هاجر به کسی گفته می‌شود که برای حفظ دین از جایی به جای دیگر منتقل می‌شود.<ref>هاشمی رفسنجانی، «کتاب فرهنگ قرآن »، 1384ش</ref>  بنا بر نقل پژوهشگران، نام هاجر در قرآن صراحتا نیامده، ولی داستان زندگی‌ وی و فرزندش اسماعیل، در برخی سور قرآن آمده است.<ref>ابراهیم، آیه37 و صافات، آیات 100-110. </ref>  همچنین داستان این بانوی ممتاز در ادیان بزرگ (اسلام و تورات) ذکر شده است.