ویکی‌جنسیت:Featured articles/2025/18: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «{{صفحه اصلی/اصلی/راست/منتخب/الگو <!-------------------------------------------------> <!-- نام عکس بهمراه نوع آن مثلا=example.jpg --> |تصویر = <!-------------------------------------------------> <!-- توضیح عکس --> |جایگزین = <!-------------------------------------------------> <!-- اندازه تصویر معمولا بیش از ۱۵۰ پیکسل نباشد --> |ا...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
<!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) --> | <!-- متن نمایش (این متن لطفا کمتر از ۱۰ خط نباشد) --> | ||
|متن = '''[[تحصیل دختران]]'''؛ بسترها، موانع و فرصت‌های آموزشی دختران.<br> | |متن = '''[[تحصیل دختران]]'''؛ بسترها، موانع و فرصت‌های آموزشی دختران.<br> | ||
زنان، نقش بی‌بدیلی در پیشرفت هر جامعه دارند و آموزش دختران، بستر توسعه پایدار است. بی‌سوادی دختران نیز عامل گسترش آسیب‌ها، ضعف فرهنگی و عقب‌ماندگی جامعه است. پیش از اسلام، در فرهنگ جامعۀ جاهلی به آموزش و دانش‌اندوزی زنان توجه چندانی نمی‌شد و زنان اندکی مانند «ام‌الجندب» همسر امرؤالقیس و «خنساء» ناقد اشعار حسان بن ثابت، نامور شده‌اند. بعد از ظهور اسلام اما آموزش دختران و زنان وضعیت متفاوتی پیدا کرد؛ پیامبر خدا زنان را همانند مردان به سوادآموزی سفارش کرد و خدیجه، همسر پیامبر و فاطمه بنت اسد، مادر حضرت علی از جمله زنان مکه بودند که سواد آموخته بودند. بعد از استقرار حکومت اسلامی در مدینه، پیامبر خدا در مسجد به‌صورت عمومی به زنان و مردان مسائل دینی و اجتماعی را آموزش می‌داد و گاهی به‌صورت ویژه پاسخ‌گوی سئوالات زنان بود. فاطمه، دختر پیامبر نیز یکی از فعالیت‌های اجتماعی خود را آموزش زنان مدینه، تعریف کرده بود. از زنان مسلمان و نام‌آور در شعر و ادب، اسامی زیادی در تاریخ ثبت شده است. ائمه شیعه نیز دختران و زنان به دانش‌اندوزی سفارش می‌کردند و از میان شاگردان امام صادق به نام 30 زن اشاره شده است. در غرب، از دهه هفتاد قرن بیستم میلادی، نقش زنان در توسعه و به تبع آن آموزش آنها بیشتر مورد توجه قرار گرفت. معاون بانک جهانی معتقد بود که آموزش دختران، به همان اندازه که یک موضوع اجتماعی است موضوع اقتصادی نیز هست. در ایران پس از انقلاب، وضعیت تحصیل دختران بهبود یافته است. | زنان، نقش بی‌بدیلی در پیشرفت هر جامعه دارند و آموزش دختران، بستر توسعه پایدار است. بی‌سوادی دختران نیز عامل گسترش آسیب‌ها، ضعف فرهنگی و عقب‌ماندگی جامعه است. پیش از اسلام، در فرهنگ جامعۀ جاهلی به آموزش و دانش‌اندوزی زنان توجه چندانی نمی‌شد و زنان اندکی مانند «ام‌الجندب» همسر امرؤالقیس و «خنساء» ناقد اشعار حسان بن ثابت، نامور شده‌اند. بعد از ظهور اسلام اما آموزش دختران و زنان وضعیت متفاوتی پیدا کرد؛ پیامبر خدا زنان را همانند مردان به سوادآموزی سفارش کرد و خدیجه، همسر پیامبر و فاطمه بنت اسد، مادر حضرت علی از جمله زنان مکه بودند که سواد آموخته بودند. بعد از استقرار حکومت اسلامی در مدینه، پیامبر خدا در مسجد به‌صورت عمومی به زنان و مردان مسائل دینی و اجتماعی را آموزش می‌داد و گاهی به‌صورت ویژه پاسخ‌گوی سئوالات زنان بود. فاطمه، دختر پیامبر نیز یکی از فعالیت‌های اجتماعی خود را آموزش زنان مدینه، تعریف کرده بود. از زنان مسلمان و نام‌آور در شعر و ادب، اسامی زیادی در تاریخ ثبت شده است. ائمه شیعه نیز دختران و زنان به دانش‌اندوزی سفارش می‌کردند و از میان شاگردان امام صادق به نام 30 زن اشاره شده است. در غرب، از دهه هفتاد قرن بیستم میلادی، نقش زنان در توسعه و به تبع آن آموزش آنها بیشتر مورد توجه قرار گرفت. معاون بانک جهانی معتقد بود که آموزش دختران، به همان اندازه که یک موضوع اجتماعی است موضوع اقتصادی نیز هست. در ایران پس از انقلاب، وضعیت تحصیل دختران بهبود یافته است. | ||
}} | }} | ||
<noinclude> | <noinclude> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ اردیبهشت ۱۴۰۴، ساعت ۰۸:۵۲
تحصیل دختران؛ بسترها، موانع و فرصت‌های آموزشی دختران.
زنان، نقش بی‌بدیلی در پیشرفت هر جامعه دارند و آموزش دختران، بستر توسعه پایدار است. بی‌سوادی دختران نیز عامل گسترش آسیب‌ها، ضعف فرهنگی و عقب‌ماندگی جامعه است. پیش از اسلام، در فرهنگ جامعۀ جاهلی به آموزش و دانش‌اندوزی زنان توجه چندانی نمی‌شد و زنان اندکی مانند «ام‌الجندب» همسر امرؤالقیس و «خنساء» ناقد اشعار حسان بن ثابت، نامور شده‌اند. بعد از ظهور اسلام اما آموزش دختران و زنان وضعیت متفاوتی پیدا کرد؛ پیامبر خدا زنان را همانند مردان به سوادآموزی سفارش کرد و خدیجه، همسر پیامبر و فاطمه بنت اسد، مادر حضرت علی از جمله زنان مکه بودند که سواد آموخته بودند. بعد از استقرار حکومت اسلامی در مدینه، پیامبر خدا در مسجد به‌صورت عمومی به زنان و مردان مسائل دینی و اجتماعی را آموزش می‌داد و گاهی به‌صورت ویژه پاسخ‌گوی سئوالات زنان بود. فاطمه، دختر پیامبر نیز یکی از فعالیت‌های اجتماعی خود را آموزش زنان مدینه، تعریف کرده بود. از زنان مسلمان و نام‌آور در شعر و ادب، اسامی زیادی در تاریخ ثبت شده است. ائمه شیعه نیز دختران و زنان به دانش‌اندوزی سفارش می‌کردند و از میان شاگردان امام صادق به نام 30 زن اشاره شده است. در غرب، از دهه هفتاد قرن بیستم میلادی، نقش زنان در توسعه و به تبع آن آموزش آنها بیشتر مورد توجه قرار گرفت. معاون بانک جهانی معتقد بود که آموزش دختران، به همان اندازه که یک موضوع اجتماعی است موضوع اقتصادی نیز هست. در ایران پس از انقلاب، وضعیت تحصیل دختران بهبود یافته است.
دیگر مقالات منتخب: بدن – هدفمندی میل جنسی – زخم‌آرایی