بدون خلاصۀ ویرایش |
/* و هر عضو این اتحادیه، عضو اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان نیز محسوب میشد. یکی از اعضای این اتحادیه در این خصوص میگوید: «این اتحادیه برای ما کارتهایی صادر کرده بود که وقتی به خارجِ کشور سفر میکردیم، با داشتن این کارتها ، از تسهیلاتی برخوردار میشدیم». گفت و گو با گیتی پور فاضل 1380؛ نقل از نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ص 148. هدف اساسی این اتحادیه، تساوی همه جانبه حقوق زن و مرد، نزدیک کردن یا یکی کردن قوانین... |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
وی در سمت سناتوری مجلس سنا و پس از دوسال عضویت در اتحادیه بین‌المللی زنان حقوقدان، برای آنکه بتواند به نیات آن اتحادیه در ایران جامه عمل بپوشاند یعنی قوانین مورد پسند غرب را در ایران به تصویب برساند؛ چنانچه خودش در موارد متعدد به این مسئله تأکید داشت و از طرفی در موارد متعدد اعتراف کرده که «من شیفته همکاری با مؤسسات سازمان ملل و اجرای مصوبات آن هستم»؛ <ref>مهرانگیز منوچهریان، نابرابریهای حقوقی زن و مرد در ایران و راه اصلاح آن، ص 132</ref>، اتحادیه زنان حقوقدان ایران را در سیزده خرداد 1340 تأسیس کرد. تأسیس این اتحادیه با دوازده یا سیزده نفر آغاز شد تا آنکه بعد از چندین سال فعالیت در سالهای آخر، اعضای آن به سی نفر رسید.<ref> گفتگو با توران بهرامی 1380، نقل از: نابرابری حقوقی زن و مرد درایران ، ص 141</ref> این اتحادیه به عنوان زیر مجموعهای از اتحادیه بین‌المللی زنان حقوقدان، فعالیت خود را آغاز کرد<ref> نابرابری حقوقی زن و مرد درایران، ص 143</ref> | وی در سمت سناتوری مجلس سنا و پس از دوسال عضویت در اتحادیه بین‌المللی زنان حقوقدان، برای آنکه بتواند به نیات آن اتحادیه در ایران جامه عمل بپوشاند یعنی قوانین مورد پسند غرب را در ایران به تصویب برساند؛ چنانچه خودش در موارد متعدد به این مسئله تأکید داشت و از طرفی در موارد متعدد اعتراف کرده که «من شیفته همکاری با مؤسسات سازمان ملل و اجرای مصوبات آن هستم»؛ <ref>مهرانگیز منوچهریان، نابرابریهای حقوقی زن و مرد در ایران و راه اصلاح آن، ص 132</ref>، اتحادیه زنان حقوقدان ایران را در سیزده خرداد 1340 تأسیس کرد. تأسیس این اتحادیه با دوازده یا سیزده نفر آغاز شد تا آنکه بعد از چندین سال فعالیت در سالهای آخر، اعضای آن به سی نفر رسید.<ref> گفتگو با توران بهرامی 1380، نقل از: نابرابری حقوقی زن و مرد درایران ، ص 141</ref> این اتحادیه به عنوان زیر مجموعهای از اتحادیه بین‌المللی زنان حقوقدان، فعالیت خود را آغاز کرد<ref> نابرابری حقوقی زن و مرد درایران، ص 143</ref> | ||
و هر عضو این اتحادیه، عضو اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان نیز محسوب میشد. یکی از اعضای این اتحادیه در این خصوص میگوید: «این اتحادیه برای ما کارتهایی صادر کرده بود که وقتی به خارجِ کشور سفر میکردیم، با داشتن این کارتها ، از تسهیلاتی برخوردار میشدیم».<ref> گفت‌وگو با گیتی پور فاضل 1380؛ نقل از نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ص 148</ref>. هدف اساسی این اتحادیه، تساوی همه جانبه حقوق زن و مرد، نزدیک کردن یا یکی کردن قوانین داخلی با قوانین بین‌المللی و مهمتر از همه، سازگارکردن قوانین داخلی بر پایه اعلامیه حقوق بشر و ایجاد زمینه مساعد برای رشد و بحث در موضوعات مربوط به زنان در جهان امروز بود.<ref>اسناد و مدارک شخصی منوچهریان، نقل از: نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ، ص 142</ref> اتحادیه تمام کوشش خود را صرف تحقق برابری زن و مرد در همه عرصهها کرد و راهکار اساسی را در این زمینه، تغییر و اصلاح قوانین داخلی میدانست این اندیشه پیشتر در فعالیتهای مهرانگیز در قالب تطبیق قوانین مدنی ایران با اعلامیه حقوق بشر و فعالیتهای او در اتحادیه بین المللی زنان حقوقدان منعکس بود؛<ref> نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ص 143</ref> | |||
اتحادیه، در ظاهر طرفداری از [[حقوق زنان]] را تنها به عنوان حربهای برای پیشبرد اهداف واقعی خود به کار میگرفت، زیرا هر چند در ترسیم اهداف اولیه، مسئله برابری حقوق زن و مرد در همه عرصهها را هم جزو اهداف خود ذکر میکردند، اما در عمل، تنها به تغییر قانون مدنی که بر گرفته از قانون اسلام بود، به نفع قوانین غیر دینی و سکولار پافشاری میکردند؛ چنانچه مهرانگیز در اولین جلسه مطبوعاتی، مواضع خود را صراحتاً اعلام کرد، اما درباره حق رأی صحبتی به میان نیاورد. | اتحادیه، در ظاهر طرفداری از [[حقوق زنان]] را تنها به عنوان حربهای برای پیشبرد اهداف واقعی خود به کار میگرفت، زیرا هر چند در ترسیم اهداف اولیه، مسئله برابری حقوق زن و مرد در همه عرصهها را هم جزو اهداف خود ذکر میکردند، اما در عمل، تنها به تغییر قانون مدنی که بر گرفته از قانون اسلام بود، به نفع قوانین غیر دینی و سکولار پافشاری میکردند؛ چنانچه مهرانگیز در اولین جلسه مطبوعاتی، مواضع خود را صراحتاً اعلام کرد، اما درباره حق رأی صحبتی به میان نیاورد. | ||
یکی از اعضای این اتحادیه در این باره میگوید: «ما در کنفرانسهای مطبوعاتی اتحادیه، درباره همه مسائل مربوط به زنان و خانواده سخن گفتیم، اما فقط درباره حق رای صحبت نمیکردیم... می‌گفتیم زن نباید نفقه خور مرد باشد.»<ref> گفتگو با نورایی بهرامی 1280؛ نقل از: نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ، ص144</ref> سه ماه بعد [منوچهریان] رئیس [[اتحادیه زنان حقوقدان ایران]]، در مصاحبه مطبوعاتی دیگری خواستار اجرای مفاد اعلامیه حقوق بشر در ایران شد.<ref> روزنامه اطلاعات،6 مهر 1340</ref> حتی قرار شد که کنفرانس مطبوعاتی و علنی علیه قانون ارث داشته باشند که بر اثر فشار افکار عمومی، این کنفرانس مطبوعاتی به هم خورد. | یکی از اعضای این اتحادیه در این باره میگوید: «ما در کنفرانسهای مطبوعاتی اتحادیه، درباره همه مسائل مربوط به زنان و خانواده سخن گفتیم، اما فقط درباره حق رای صحبت نمیکردیم... می‌گفتیم زن نباید نفقه خور مرد باشد.»<ref> گفتگو با نورایی بهرامی 1280؛ نقل از: نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ، ص144</ref> سه ماه بعد [منوچهریان] رئیس [[اتحادیه زنان حقوقدان ایران]]، در مصاحبه مطبوعاتی دیگری خواستار اجرای مفاد اعلامیه حقوق بشر در ایران شد.<ref> روزنامه اطلاعات،6 مهر 1340</ref> حتی قرار شد که کنفرانس مطبوعاتی و علنی علیه قانون ارث داشته باشند که بر اثر فشار افکار عمومی، این کنفرانس مطبوعاتی به هم خورد. | ||
حتی وقتی که در آذر سال 1341 بر اثر قیام امام خمینی و فشار افکار عمومی، دولت وقت مجبور به لغو | حتی وقتی که در آذر سال 1341 بر اثر قیام امام خمینی و فشار افکار عمومی، دولت وقت مجبور به لغو انجمنهای ایالتی و ولایتی شد، این اتحادیه با انتشار بیانیهای در نه آذر 1341 دولت را به دلیل کوتاه آمدن در مقابل ملت ایران، سرزنش کرد.<ref> نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ، ص 145</ref> اتحادیه تا آخرین روز حیات خود، بیشترین نیروی خویش را برای تغییر قوانین مدنی از جمله قوانین خانواده متمرکز کرد... و حتی در دوران انقلاب به فعالیت علیه حجاب پرداخت.<ref> نوشین احمدی خراسانی و پروین اردلان، فعالیتهای مهر انگیز منوچهریان بر بستر مبارزات حقوقی زنان در ایران ص 150</ref> | ||
*'''حمایت از زنان روسپی و فرزندان نامشروع:''' | *'''حمایت از زنان روسپی و فرزندان نامشروع:''' | ||
