بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==اعضا== | ==اعضا== | ||
علاوه بر [[زنان]]ی چون [[تاجالسلطنه]] و [[افتخارالسلطنه]] ــ | علاوه بر [[زنان]]ی چون [[تاجالسلطنه]] و [[افتخارالسلطنه]] ــ دختران ناصرالدين شاه ــ [[صدیقه دولت آبادی]]، [[شمسالملوك جواهركلام]]، گلين خانم موافق، فخرالملوك ــ دختر شيخالرئيس قاجار <ref group="پانویس"> شيخالرئيس از جمله افراد [[خانواده]] سلطنتی قاجار بود كه با سفارت انگليس ارتباط داشت و در موقع لزوم از حمايت آنان برخوردار میشد،... شيخالرئيس در استانبول وارد لژ فراماسونری گراند اوريان شده بود...» </ref> [[زنان]] خارجی چون ميسيز جردن <ref group="پانویس"> «[[زن]]ی امريكايی به نام [[مری پارك جردن]] (Mary park Jordan) كه مبلغي مسيحی بود و بنا به برخی از گزارشها، همكار او، [[آنی استاكينگ بويس]](Annie stocking Boyce) نيز در جلسات [[انجمن آزادی زنان]] شركت میكردند. [[مری جردن]] كه اهل پنسيلوانيا و فارغالتحصيل مدرسه واكيلWalkill) ) نيويورك بود با يكی از مبلغان دينی به نام [[ساموئل مارتين جردن]] (Samuel martin Jordan) كه در ايران شهرت داشت، [[ازدواج]] كرد و به اتفاق يكديگر، عهدهدار مديريت كالج [[پسرانه]] البرز از 1898 تا 1940 شدند. [[آنی استاكينگ بويس]] نيز از خانوادهای مسيحی كه سابقهای طولانی در تبليغ داشت و سه نسل در ايران كار كرده بود، برخاست. وی به سال 1902 از كالج ولسلي (Wellesley) فارغالتحصيل شد و آنگاه در 1906 به ايران كوچيد و در 1914 در ايران باقی ماند. [[خانم بويس]]، مديريت مدرسه بتل (Bethel) را بر عهده داشت و در دهه 1920 مسئوليت نشريه [[عالم نسوان]] را نيز كه به همت دانشآموختگان همين مدرسه در ايران منتشر گرديد، پذيرفت.» ژانت آفاری، انجمنهای نيمه سری [[زنان]] در نهضت مشروطه، ترجمه دكتر جواد يوسفيان، تهران، [[بانو]]، 1377، ص 24-23.</ref> و افنديه خانم در آن حضور داشتند.<ref> بدرالملوك بامداد. [[زن]] ايرانی از انقلاب مشروطيت تا انقلاب سفيد. تهران، ابنسينا، 1347. ج ص 8-7</ref> | ||
==یادداشت== | ==یادداشت== | ||