طلاق در آیین یهودیت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[طلاق]]''' در آیین یهود؛ مجاز است و ممنوعیتی ندارد، ولی به شدت مکروه شمرده شده و کاری ناپسند است.در آیین یهود تأکید شده‌است هرکه همسر اولش را طلاق دهد، حتی قربانگاه معبد نیز برای او اشک می‌ریزد. در شریعت یهود فقط یک نوع طلاق وجود دارد. طلاق در این دین زمانی واقع می‌شود که مرد یک گیط<ref>گیط یک اصطلاح میشنایی برای چیزی است که تورات آن را سفر کریتوت می‌نامد، که اساساً یک یاداشت مکتوب است. سالتز، سیری در تلمود، مترجم طالبی دارابی، 1383، ص 199</ref> را به همسرش تحویل دهد.

==حق طلاق==

در دین یهود؛ حق طلاق فقط با شوهر است و او می‌تواند یک طرفه '''[[زن]]''' را طلاق دهد و نیازی به رضایت زن نیست.در تورات باب 24 آيه 1 در مورد طلاق آمده است: «چون كسى زن گرفته و به نكاح خود درآورد اگر در نظر او پسند نيايد از اينكه چيزى ناشايسته در او بيابد آنگاه طلاق‌نامه نوشته به دستش دهد و او را از خانه‌اش رها كند و زن از خانه او روانه شده برود و زن ديگرى شود».

   

در هنگام طلاق، نوشتن طلاق‌نامه (گِیطین) ضروری است و با تسلیم سند طلاق از سوی مرد به زن، طلاق محقق می‌شود. گِط علاوه بر تاریخ و محل طلاق، دربردارنده این بیانیه است که فلان مرد به موجب این سند همسرش را طلاق مى‌دهد و آن زن از هم اینک مجاز است مجدداً ازدواج کند. گِط مانند کتوبا (عقدنامه) به زبان آرامى نوشته مى‌شود.<ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص95</ref>

==موجبات طلاق==  

گر چه فقه، طلاق را در اختیار مرد دانسته، ولی او در مواردی‌ که مشخص شده با اذن و تأیید دادگاه می‌تواند زن خود را طلاق دهد. که در ذیل به توضیح موجبات طلاق در تعالیم یهودی پرداخته می‌شود.  

* غلامی، علی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، قم، جامعه الزهراء، چاپ اول، تابستان 1399ش.

* هولم، جین؛ بوکر، جان؛ زن در ادیان بزرگ جهان، ترجمه: علی غفاری، تهران، نشر بین الملل، چاپ دوم، بهار 1387ش.

[[رده: ویکی‌جنسیت]]