ویکیجنسیت:رویدادهای کنونی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
منبع: [https://www.farsnews.ir/news/14010401000135/حذف-حجاب-موجب-عادی%E2%80%8C-سازی-جنسی-می%E2%80%8Cشود-آمار-پاسخ-می%E2%80%8Cدهد خبرگزاری فارس] | منبع: [https://www.farsnews.ir/news/14010401000135/حذف-حجاب-موجب-عادی%E2%80%8C-سازی-جنسی-می%E2%80%8Cشود-آمار-پاسخ-می%E2%80%8Cدهد خبرگزاری فارس] | ||
'''غفلت 43 ساله صداوسیما پیرامون حجاب''' | |||
وضع حجاب برخی از نوامیس ایرانی در کوچه و خیابان طوری شده که گویا قرار است به تدریج حجاب و حیا داشتن، نادر و انگشتنما شود. دل هر مرد غیرتمند ایرانی و هر زن محجوب ایرانی برای این وضعیت به درد میآید و از خود میپرسد این مردم را چه شده است؟ وقتی در ظاهر و به شکل علنی، حکم خدا و بعد قانون را اینچنین به بازی میگیرند، چه آیندهای از این تظاهر و بیقانونی برای جامعه به میراث خواهند گذاشت. | |||
چه بسا بتوان در شناخت علت و ریشههای این وضعیت، دهها دلیل ردیف کرد: | |||
اول، مسلما شروع پروژه کشف حجاب و بیحجابی، درست مثل تبار تاریخی آن، برنامهریزی شده و بخشی از یک پروژه استعماری است. دستهای نجسی، میلیونها دلار مواجب میگیرند تا زنان شیعه را از بانوان پاک و عفیف دهه شصت به «آزادیهای یواشکی» و «روسری بر نیزه کردن» دهه نود بکشانند و با ماشین رسانهای سنگین خود نامهای خوشگل «شهامت» و «شجاعت» و «شیرزن» بر «عریانی» و «هرزگی» و «تنفروشی مجانی» بگذارند. | |||
دوم، دستگاههای متولی تعطیلند. شورای عالی فضای مجازی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزههای علمیه، ستاد امر به معروف و نهی از منکر و مهمتر از همه صداوسیما، گویی در خوابند. تابوهای فرهنگی اصیل ایرانی و اسلامی، از حجاب گرفته تا رقص و آواز و اختلاط زن و مرد، خصوصا در فضای مجازی و محافل مختلف، قبحزدایی شده؛ بدون اینکه این دستگاهها که برای حفظ و حراست از فرهنگ ایران و اسلام، بودجه میگیرند، به جز برگزاری جلسات و تشکیل کارگروهها و صدور بیانیه و بخشنامه، اقدام موثری داشته باشند. اقدام غیرموثر یا حتی مضر، تا دلتان بخواهد. | |||
سوم، ممکن است تقصیر را بر گردن دختران و زنان جوانی بیندازیم که بیتوجه به عواقب بیحجابی، بیاعتنا به آنکه بدانند سرنوشت زنان غربی و Me Too ها و خشونتها و تجاوزهای افسارگسیخته در انتظار خود و همجنسان آنهاست، پا به باتلاق عریانی میگذارند. آنها که به ولع خودنمایی نمیخواهند از قافله تبرج جا بمانند و گمان میکنند هرچه عریانتر شوند، زیباتر میشوند، بیشتر در کانون توجه قرار میگیرند، مدرنتر و امروزیتر میشوند! | |||
چهارم، شاید بخشی از این گناه را بر گردن متدینین و مردم نجیبی ببینیم که غیرت و حمیت دینیشان ته کشیده، تذکرات اجتماعی را فراموش کردهاند، یا امر به معروف و نهی از منکر را تنها به شکل خشن و غیظآلود آن بلد شدهاند، (نه برای تاثیرگذاری و تغییر دلها) حتی ممکن است عدهای از سر نشناختن ریشه ماجرا، «حکومت اسلامی» را مقصر بدانند که با «طالبانیسم» و رفتارهای افراطی و بگیر و ببند، عامل دینگریزی و حجابگریزی شده است. | |||
اما معتقدم بیشک، ریشه بیحجابی و هر نوع معضل فرهنگی را ابتدا و انتها باید در «رسانه» سراغ گرفت. نه تنها از بدو انقلاب که از عصر پهلوی، میهن ما همچون بقیه جهان اسلام، با یک «جنگ رسانهای» سهمگین مواجه شد که هر نوع رفتار و حرکتی صرفا یک «واکنش» به این جنگ رسانهای بوده است. اگر جمهوری اسلامی، قانون ممنوعیت ویدئو و ماهواره تصویب کرده، اگر مسلمانی در گوشه خیابان غیرتش به جوش آمده و به زن بیحجابی تذکر داده، اگر گشت ارشادی تشکیل شده، اگر برای حفظ ناموس ایرانی در نیمههای شب، مرد غیرتمندی شهید شده، اگر عدم نمایش ناخن کاشته شده یک زن در صداوسیما سوژه شده و توسط «شبکه خوراکسازی برای سلبریتیها و شاخهای مجازی»، مهر «طالبانیسم» خورده، همه و همه ناشی از همین دستگاه رسانهای مریضی است که با برنامه و هدف دقیق مشغول است. بدون یک روز اتلاف وقت. جبهه شیطان در باطل خود، متحد و پیوسته در کار است. | |||
اما در مقابل، صداوسیمای جمهوری اسلامی پس از ۴۳ سال حتی یک فیلم، حتی یک فیلم نساخته که به شیوه هنرمندانه به مخاطب تشنه سریال ایرانی بگوید چرا حجاب مفید است؟ چرا باید باحجاب ماند یا باحجاب شد؟ حوزههای علمیه ما، ائمه جماعات ما در همه شهرها، یک بار آمار ندادهاند که تابهحال اعتقادات چند جوان دینگریز یک محله را سامان دادهاند و چند دختر و پسر جوان را به هم رساندهاند تا مجبور نشوند برای جلب توجه، روسریشان را شلتر کنند؟! ستاد امر به معروف که تنها یک شکل را از امر به معروف بلد است: «تذکر لسانی»! روی اتوبوسها! و حتی ذائقهسازی بنرهای تبلیغی مدارس دولتی ما از «تیپسازی دختران بیحجاب» به عنوان «تیپ نرمال» را جلو چشمش در خیابانها نمیبیند. چه برسد به غرق شدن خانوادهها در سریالهای ترکی و کرهای و تزریق ذره ذره عطش بیحجابی و بیمبالاتی و شرابخوری و عیاشی در زن و مرد این مملکت. | |||
از این جهت به صراحت میتوان گفت، تنها راه موثر درمان بیحجابی، رسانه و فرهنگسازی تبلیغاتی است. مرض را باید از جایی درمان کرد که از آنجا میآید. تنها با رسانه میتوان جلوی این نبرد سهمگین فرهنگی ایستاد و بیحجابی را یک ضدارزش، یک خودارزانفروشی و پله اول «می تو» فرهنگسازی کرد. | |||
آقای جبلی! قبلیها که خواب بودند، حداقل شما بیدار باشید. | |||
دلم میسوزد از نسلی که در سایه بیتدبیریها، فقدان برنامهریزی و ایده پردازیهای موثر میسوزد. | |||
منبع: [https://www.farsnews.ir/news/14010414000200/%D8%BA%D9%81%D9%84%D8%AA-43-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%B5%D8%AF%D8%A7%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%85%D8%A7-%D9%88-%D8%AD%D9%88%D8%B2%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AD%D8%AC%D8%A7%D8%A8 خبرگزاری فارس به قلم محمد عبداللهی] | |||
دغدغه حجاب در اندیشه شهید بهشتی / حجاب تنها در چادر خلاصه نمیشود | |||
'''شهید بهشتی حجاب را همچون یک پیششرط برای فعالیت های اجتماعی زنان میداند تا با وجود فعالیت زن و مرد در کنار یکدیگر رابطه آنها از حالت تعادل خارج نشود.''' | |||
حجاب چالش امروز جمهوری اسلامی نیست و درگیری با آن تنها به این زمان مربوط نمیشود. حجاب آرمانی است تمدنی و نه تنها اسلامی که انسانی است. به برخی از ما اینطور القا شده است که حجاب تنها در جوامع مسلمان یا شرقی یا شاید تنها در ایران اجباری است. اینکه تا چه اندازه میتوان به صرف وجود یک قانون برای حجاب، پوشش را در ایران برای اکثریت زنان اجباری کرد بحث دیگری است، با این وجود حتی با فرض پذیرش این ادعا، اینطور نیست که زن در تمدن غرب آزاد از رعایت هر نوع پوشش باشد. | |||
بارها شنیدهایم که رعایت حجاب اسلامی در بعضی از کشورهای غربی تبعات قانونی و اجتماعی مهمی مانند محروم شدن از حضور در دانشگاه دارد اما منظور ما تنها این مساله نیست. آنچه زن در تمدن غرب مجبور است به آن تن دهد، رعایت حدی از زنانگی، زیبایی و جذاب بودن است. تا آنجا که موج دوم فمنیسم به مقابله با همین تفکری که زنان را به صورت رایگان در خدمت مردان قرار میدهد برخاست و پیشنهاداتی برای زنان مانند عدم استفاده از آرایش، در مواقعی مثل مردان لباسهای عادی و گشاد پوشیدن و حتی در صورت لزوم عدم اصلاح موهای بدن را ارائه کرد. در این نوع از فمنیسم تلاششان بر این بود که از زن جنسیتزدایی کنند. در واکنش به این موج، فمنیسم ماتیکی ظهور پیدا کرد که زنان را برای آزاد بودن به نشان ندادن جنسیت محکوم نمیکرد. آنها در این نوع از فمینیسم به آرایش کردن و جذاب بودن دعوت میشدند. سخنان طرفداران فمنیسم ماتیکی بر مبنای غلط پایه گذاری نشده بود؛ آنها بر این باور بودند که سلب هویت جنسی از زن بر خلاف روح فمنیسم است. راه برونرفت از این دو موج متضاد این است که نه به انکار جنسیت زن رو بیاوریم و نه برای جلوگیری از این اتفاق او را در معرض نگاههای بیمار قرار دهیم، بلکه میتوانیم هویت جنسی او را با استفاده از پوشش و حجاب به رسمیت بشناسیم؛ با حفظ احترام و رعایت شخصیت و حریم او. | |||
مهمترین فلسفه حجاب چیست؟ | |||
احترام و بزرگداشت زن مهمترین فلسفه حجاب است. این موضوع تا آنجا اهمیت دارد که در مواردی از حفظ نهاد خانواده و جلوگیری از اشاعه گناه در مرتبه بالاتری قرار میگیرد. تأکید اسلام بر حفظ احترام زن توسط شهید بهشتی نیز همواره تکرار شده است. «این حجابی که در اسلام عرض کردم زن موهایش را بپوشاند، بدنش پوشیده باشد اما پوشش دست و صورت در آن الزامی ندارد، اسلام این حجاب را به عنوان احترام به زن مقرر کرده است. این ها بیان صریح و روشن قرآن کریم است.» | |||
شهید بهشتی اعتقاد داشتند که حرمت نگاه به زن دارای دو مرحله است: مرحله اول پرهیز از نگاه به قصد لذت یا شهوت است و در گام بعد میبایست حرمت زن مسلمان حفظ شود. در صورتی که مرد قصد لذت بردن از چهره او را نداشت، با این وجود باز هم آن زن محجبه است و اگر به هر دلیلی موی سرش پیدا شده، باز هم فرد اجازه ندارد جز گردی صورت او را ببیند. | |||
سالهای اول انقلاب سالهایی بود که باید برای مواجهه با وضعیت حجاب تصمیماتی اتخاذ میشد. در این سالها اکثریت جامعه به رعایت حجاب پایبند بودند، آن را قبول داشتند و مقابله با بیحجابی را به عنوان مطالبه خود از حکومت اسلامی مطرح میکردند. امام خمینی نیز بر مبنای همین مطالبه عمومی اسلامی شدن چهره ادارات را مطالبه میکردند. با این وجود در همین زمان نیز در خصوص شیوه سیاستگذاری در ارتباط با حجاب دودستگیها و نظرات مختلفی وجود داشته که خصوصا دولت موقت و مرحوم مهندس بازرگان به آن دامن میزنند. | |||
شهید بهشتی حجاب را برای جامعه ایران یک ضرورت میداند. او بسیار به فعالیتهای تشکیلاتی علاقه مند بوده و از فعالیت بانوان و حضور آنها در احزاب و تشکل ها شدیدا حمایت میکرده است. ایشان در ۱۱ آذر ۱۳۵۹ در این باره اظهار کرد: «یک نمونه از نقش های تاثیرگذار در تربیت عفّت نفس در وجود زن و مرد، در بهبود و تنظیم برخورد اجتماعی مردان و زنان در صحنه حج مشاهده میشود. این موضوع به مثابه یک آزمایش است که هر سال تکرار میشود. درست است که باید با استفاده از بسیاری از نظامات اجتماعی دیگر از طغیان جنسی جلوگیری کرد، با این وجود نقش عامل معنوی، نقش عفت متکی به ایمان و ایمان به خداوند را در این موضوع نباید نادیده گرفت. متاسفانه باید گفت که در جامعه دینی ما این نقش روز به روز بیشتر ضعیف میشود. حجاب خانم ها در حال ضعیف شدن است و این مساله بسیار جای تاسف دارد. زن میبایست در جامعه به گونه ای ظاهر شود که مساله شهوت و لذت در یک وضعیت حداقلی قرار بگیرد. ما این ادعا را نمیکنیم که میتوان این مساله را به طور کامل از بین برد اما میتوان از شدت آن کم کرد. تفاوت بسیاری است بین خانمی که اندامش را پوشانده، سرش را پوشانده، حالا یا با روسری یا چادر و یا با شلوار و پالتو بالاخره خودش را پوشانده است تا خانمی که نیمه برهنه بیرون میآید. رعایت حجاب اسلامی در کاهش فساد اخلاقی ناشی از بیبندوباری جنسی یا کم کردن فساد جنسی موثر است و ما باید روی آن بیشتر کار کنیم. با این وجود این تنها بخشی از مساله است. بخش دیگری که بسیار مهم است تربیت زن و مرد مسلمان است به گونه ای که در برخورد با یکدیگر مواظب باشند چه میکنند و در کجا قرار دارند. قرآن (یک جا زن و مرد مسلمان را مورد خطاب قرار میدهد) یک جا به بانوان مسلمان اشاره کرده و میگوید پوشیده از منزل خود خارج شوند. در چند مورد زن و مرد مسلمان را مخاطب قرار میدهد و توصیه میکند در برخورد با یکدیگر هیزی و چشمچرانی نکنند. ای پیغمبر به مردان مسلمان بگو در برخورد با زنان به آنها خیره نشوند و به زنان مسلمان بگو که در برخورد با مردان آنها را با قصد لذت نگاه نکنند. به یکدیگر از روی شهوت نگاه نکنند، برخوردشان برخوردی سالم و رسمی و نگاهشان نگاهی پاک باشد.» | |||
نگاه همزمان و دوجانبه اسلام در برپایی عفاف در جامعه | |||
در اینجا شهید بهشتی نگاه دوجانبه و همزمان اسلام را در برپایی عفاف در جامعه مورد اشاره قرار میدهد. همانطور که زن باید پوشش عفیفانه را رعایت کند، مرد هم باید از نگاه هوس آلود پرهیز کند. حتی حجاب مردان نیز در آیات قران مشاهده میشود و از آن طرف چشمپوشی زنان نیز لازم دانسته شده است. در صورتی که مردان به رفتارهای عفیفانه پایبند نباشند، حجاب زن کارکرد خود را از دست میدهد و از طرف دیگر اگر حجابی وجود نداشته باشد، اینکه تنها به مردان دستور بدهیم که چشمان خود را از حرام حفظ کنند، غیرممکن خواهد بود و چنین چیزی در عمل ممکن نیست. | |||
بنابراین حجاب در نگاه شهید بهشتی یک امر اختیاری نیست. ایشان با وجود اینکه مهمترین فلسفه حجاب را حفظ احترام عنوان میکنند، عدم اشاعه فحشا و منکر را نیز مورد تأکید قرار میدهند. «اسلام دستور میدهد که زنان پوشش و حجاب را راعایت کنند و چرا اینگونه است؟ به این دلیل که خداوند میخواهد زن در محیط جامعه به گونه ای ظاهر نشود که تمام زیباییهایش قابل مشاهده باشد و مهم تر از آن این مساله است که زنان به نشان دادن زیباییهای خود برای مردان الزام ندارند. آیا زن الزام دارد که زیباییهایش را به مردان نشان دهد؟ خیر!». شهید بهشتی حجاب را همچون یک پیششرط برای فعالیت های اجتماعی زنان میداند تا با وجود فعالیت زن و مرد در کنار یکدیگر، رابطه آنها از حالت تعادل خارج نشود. او این موارد را در حزب جمهوری اسلامی که مسئولیت آن را برعهده داشت پیاده میکرد و علاوهبر الزام خانم ها به رعایت حجاب از اصرار بر چادر و تنگنظری پرهیز کرده و این موارد را به دیگران نیز توصیه مینمود. همچنین مردان نیز از طرف ایشان به رعایت پوشش درست دعوت میشدند. «ما اعلام کردهایم که شلوار و روپوشی که تنگ نباشد و روسری کامل، پوشش اسلامی محسوب میشود. مبادا در حزب نسبت به این پوشش حساسیت های بی مورد اتفاق بیفتد. دیگر دوباره از مواضع قطعی اعلام شدهمان برنگردید. چادر یک نوع پوشش است، شلواری که تنگ نباشد، روپوشی که تنگ نباشد و روسریای که کافی باشد نیز پوشش کامل اسلامی محسوب میشود. لذا اگر خواهری با این پوشش در حزب حضور پیدا کند ــ یا در حوزهها، کلاسها و سایر مناطق ــ مبادا برادر یا خواهری به او انتقاد و اعتراض کند. این نوع انتقادات نابجا است. ما میبایست مواضع مشخص خودمان را رعایت کنیم.» | |||
نقش حکومت در حفاظت از حجاب | |||
در اینجا نقش حکومت هم در پاسداری از حجاب مشخص میشود. اگر حکومت زمینه رعایت حجاب و پوشش را فراهم نکند، به فحشا امر کرده و میان این دو راه سومی وجود ندارد. کار حکومت بسترسازی است، چرا که حکومت از این توانایی برخوردار است که قوانین را تصویب کند. اگر حکومت به واسطه قانون گناهان اجتماعی را محدود نکند، به فراهم کردن بستر آلودگی و فساد دامن زده است. به عنوان مثال اگر شرب علنی و خرید و فروش مشروب آزاد شود، در این صورت آیا حکومت به این عمل حرام دعوت نکرده است؟ بنابراین اگر حکومت بسترسازی مناسب را فراهم نکند، خواه ناخواه امر به منکر کرده است. | |||
منبع: [https://resalat-news.com/%d8%af%d8%ba%d8%af%d8%ba%d9%87-%d8%ad%d8%ac%d8%a7%d8%a8-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d9%86%d8%af%db%8c%d8%b4%d9%87-%d8%b4%d9%87%db%8c%d8%af-%d9%85%d8%b8%d9%84%d9%88%d9%85/ روزنامه رسالت] |