| خط ۱: | خط ۱: | ||
==مفهوم بلوغ== | ==مفهوم [[بلوغ]]== | ||
بلوغ در لغت رسيدن كودك به سنّ تكليف و در اصطلاح عبارت است از پايان دوران كودكى فرد و رسيدن وى به سنّى كه اهليّت توجّه تكليف پيدا كرده، ملزم به رعايت قوانين شرعى می گردد. در فقه از اين عنوان در باب حجر از جهات مختلف و در بسيارى از ابواب ديگر به عنوان شرط تكليف، منصب يا برخى احكام وضعى، به نحو خاص سخن رفته است. | [[بلوغ]] در لغت رسيدن كودك به سنّ تكليف و در اصطلاح عبارت است از پايان دوران كودكى فرد و رسيدن وى به سنّى كه اهليّت توجّه تكليف پيدا كرده، ملزم به رعايت قوانين شرعى می گردد. در فقه از اين عنوان در باب حجر از جهات مختلف و در بسيارى از ابواب ديگر به عنوان شرط تكليف، منصب يا برخى احكام وضعى، به نحو خاص سخن رفته است. | ||
==نشانه هاى بلوغ== | ==نشانه هاى بلوغ== | ||
بلوغ به عنوان يكى از شرايط تكليف در فقه جايگاه ويژهاى دارد؛ بدين جهت، سنّ بلوغ، سنّ تكليف ناميده شده است. در شرع مقدّس براى بلوغ نشانه هايى تعيين شده كه وجود هريك از آنها دليل بر بالغ شدن فرد است. برخى از اين نشانه ها مشترك ميان دختر و پسر و برخى خاصّ دختر است. | بلوغ به عنوان يكى از شرايط تكليف در فقه جايگاه ويژهاى دارد؛ بدين جهت، سنّ بلوغ، سنّ تكليف ناميده شده است. در شرع مقدّس براى بلوغ نشانه هايى تعيين شده كه وجود هريك از آنها دليل بر بالغ شدن فرد است. برخى از اين نشانه ها مشترك ميان دختر و پسر و برخى خاصّ دختر است. | ||
