تشکیلات دموکراتیک زنان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

===مخالفت با انقلاب مردمی ایران===

عناوینی مثل حذف سهمیه‌های جنسیتی پذیرش دانشجو، پایان دادن به تفکیک جنسیتی در فضاهای آموزشی، پایان دادن به سیاست اجباری افزایش جمعیت، تصویب حقوق برابر در قوانین، تغییر سن مسئولیت کیفری و سن ازدواج دختران و پسران به ۱۸ سال، تصویب قوانین حمایتی در زمینه منع خشونت خانوادگی، آزار خیابانی و آزار جنسی، به رسمیت شناختن حق انتخاب پوشش و جلوگیری از هر نوع برخورد خشونت‌آمیز با معترضان به حجاب اجباری و مجرم شناختن آن‌ها <ref> </ref>سناتور، ص443 <ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ از حق رای زنان تا حق زنان بر بدن خویش]</ref> از جمله شعارهایی است که با تعابیر خود آنها ذکر شد. به طور کلی برابری طلبی مبنای چنین شعارهایی است که  اقتضائات طبیعت زنانه، فرزندآوری، شرایط زنانه و... در آن درنظر گرفته نشده است.

استفاده از مطالبات کارگران زن و اضافاه کردن خواسته های تشکیلاتی برای مخالفت با نظام ، انقلاب از جمله اهداف این گروه هست به طور مثال در  یکی از اطلاعیه های این گروه در مورد مطالبات زنان کارگر آمده است:

« زنان کارگر و زحمتکش علاوه بر خواست‌های عام و مشترک با برادران زحمتکش خود، از قبیل لغو قراردادهای موقت و سفیدامضا، افزایش عادلانهٔ مزدها بر پایهٴ نرخ واقعی تورّم و… خواست‌های ویژه‌ای نیز دارند که از جمله عبارتند از:دریافت مزد مساوی در برابر کار مساوی با مردان؛ لغو حجاب اجباری؛ رفع تبعیض در اشتغال و...»<ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d9%85%d8%b9%d8%b6%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d9%88-%d8%ae%d9%88%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%da%a9%d8%a7%d8%b1%da%af%d8%b1-%d9%88-%d8%b2%d8%ad%d9%85%d8%aa%da%a9/ معضلات و خواسته های زنان کارگر]</ref> مخالف با حجاب قانونی در این اطلاعیه از این گونه  اقدامات است.  

   

===مبنای فکری چپ مارکسیست===

===تساوی خواهی===

در بسیاری از برنامه هاو حقوقی که برای زنان می طلبیندند معتقد به برابری خواهی زن و مرد بودند.<ref>رک: سناترص388</ref>

===حق رای زنان در دوره پهلوی===

در بحبوحه تصویب قانون جدید، در دوره پهلوی،  سازمان زنان ایران مبارزه ای را برای تجدید نظر در قانون اساسی ایران آغاز کرد و با جمع ‏آوری امضا در پای فرم‏ هایی که در اختیار مردم قرار می‏ داد عملا دست به کار زار وسیعی زده بود تا نظر عموم را در مورد شرکت زنان در انتخابات مجلس به دست آورده و به گسترش آن در بین مردم یاری رساند. در همین رابطه با ارسال نامه ‏هایی به رجال سرشناس کشور(مانند علی اکبر دهخدا که ضمن تایید و اعلام همکاری در جواب نوشت: هر کس را عقیده بر این باشد که بانوان نباید از حقوق اجتماعی خود بهره مند شوند، نباید او را انسان آزاد و آزادیخواه فرض کرد…) و یا به سازمان ‏های زنان از جمله «کانون بانوان ــ زنان حزب ایران» و… خواستار همکاری و مشارکت در این میتینگ جهت مبارزه برای به دست آوردن «حق انتخاب کردن و انتخاب شدن» شد. در این دوران روزنامه جهان زنان روزانه در یک ورق منتشر می شد و با برگزاری تظاهرات منطقه ای (که بیشتر مواقع زنان مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند) این مبارزه با تمام قوا به پیش برده شد. با این حال در قانون جدید آن زمان این حقوق همچنان از زنان سلب شده بود. سازمان زنان ایران طی ارسال تلگرافی به سازمان ملل اعتراض خود را علیه قانون جدید انتخابات بر طبق منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر اعلام داشت<ref>سناتور، ص386،387</ref>.<ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران]</ref>

===مخالفت با کشف حجاب اجباری===

تشکبلات معتقد است رضا خان هیچ اعتقادی به آزادی زنان نداشت (خود او هم زمان چند زن عقدی داشت) و به دستور او بود که سازمان های مترقی زنان منحل و فعالان آن سر از زندان ها درآوردند، بنابراین دستور خشن کشف حجاب اجباری او را بایستی در این راستا جستجو کرد. احسان طبری،در کتاب «جامعه ایران در دوران رضا شاه»، «وادارکردن دهقان ایرانی که حتما کلاه نمدی خود را به کلاه کِپی بی قواره تبدیل کند و یا کشیدن چادرنماز از سر پیرزنان در میدان های عمومی و دهها اقدام خشن از این نوع، در دوران رضاشاه، درحالی که یک مبارزه جدی با بیسوادی، تریاک، امراض عمومی به عمل نمی آمد» این اقدام خشن رضا شاه علیه زنان را نمی توان در جهت آزادی زنان دانست، بلکه اقدامی نمایشی بود برای کتمان واقعیت های تلخ جامعه ایران، که در راس آن بیسوادی بسیار بالای زنان و بی حقوقی آنان در عرصه های سیاسی، اجتماعی و مدنی قرار داشت که درعین حال هیچ کاری جدی علیه آن صورت نمی گرفت.<ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران]</ref>

در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۳۰ با کمک هیئت تحریریه «جهان زنان» و با حضور و همکاری تعدادی از زنان مترقی کنفرانس بزرگی در تهران برگزار شد  در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۳۰ روزنامه ارگان سازمان را به نام «جهان زنان» با شعار «زنان ایران برای به دست آوردن حقوق خود متحد شوید!» انتشار داد که در اولین شماره آمده بود “این نامه در حقیقت صدای تمام زنان ایرانی می باشد و منعکس کننده دردها، محرومیت ها و خواسته های آنها است. در این روزنامه کوشش می شود که راه و رسم مبارزه برای بدست آوردن حقوق پایمال شده خود و کودکان مان نشان داده شود…<ref>[https://www.tdzi.org/fa/%d8%aa%d8%b4%da%a9%db%8c%d9%84%d8%a7%d8%aa-%d8%af%d9%85%da%a9%d8%b1%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9-%d8%b2%d9%86%d8%a7%d9%86-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d8%ad%d9%82-%d8%b1%d8%a7%db%8c/ تشکیلات دموکراتیک زنان ایران]</ref> <ref>سناتور، ص446</ref><ref>سناتور، ص446</ref>

==پانویس==

{{پانویس}}

==منابع==