طلاق در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

==مفهوم طلاق==

[[طلاق]] به معنای خالی شدن از پیوند، عهد و پیمان <ref>راغب اصفهانى، مفردات ألفاظ القرآن، کتاب النون، ص823.</ref> به عنوان استعاره در «رها کردن زن از قید ازدواج» استعمال شده و به دلیل کثرت استعمال، به همین معنا تبدیل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج2، ص230</ref> حدود 35 آیه از قرآن کریم به مسئله طلاق و برخی از حواشی و ملحقات آن اختصاص دارد.<ref>مستقیمی، ارتباط معنایی آیات در مسئله طلاق در سه حوزه اصول فقه، تفسیر و زبان شناسی، ص95</ref> طلاق ضرار<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج2، ص2</ref> ، [[لعان]]<ref>طباطبایی، المیزان، ج15، ص119</ref> ، ایلاء<ref>ذهنی تهرانی، عناوین الاحکام، ج3، ص257</ref> و ظهار<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ج2، ص116</ref> از شایع‌ترین صورت­‌های طلاق در دوره جاهلیت قبل از ظهور اسلام بوده است که با تشریع طلاق در قرآن، این اعمال جاهلی، منحط گردیده و الگوهایی کارآمد، نظیر طلاق رجعی، خلع و مبارات ارائه شد و مواردی جدید نظیر ارتداد (یعنی کفر بعد اسلام) به عنوان عوامل حرام­ کننده [[زن]] بر [[مرد]] معرفی گردید.<ref>شهابی، ادوار فقه، ج3، ص20</ref>

[[طلاق]] در قرآن در آیات فراوانی ذکر شده و حتی یک سوره نیز به طلاق اختصاص داده شده است. سوره [[طلاق]] شصت و پنجمین سوره، در جزء 28 قرآن کریم است. نام‌گذاری این سوره به نام طلاق به دلیل اشاره به احکام طلاق در بیشتر آیات این سوره است.<ref>دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ج1، ص434</ref>از بین آیات متعدد، فقط یک آیه، به آیه [[طلاق]] مشهور است. <ref>سوره البقره، آیه229</ref> 

== انواع طلاق از دیدگاه قرآن ==

1- طلاق رجعی: طلاقی که رجوع برای [[زوج]] در عده جایز است. سوره بقره، آیه 228

2ـ طلاق غیر رجعی (بائن): برای بعد از جدا شدن است. سوره بقره، آیه 230

برخی از تازه مسلمان‌ها، به پیروی از قانون جاهلیت از قانون عده و رجوع در آیه سوءاستفاده کرده و [[همسر]] خود را آزار و اذیت می‌کردند و مکرر همسر خود را طلاق می‌دادند و سپس رجوع می‌کردند. خداوند با نزول آیه سوره بقره، آیه 229 از این عمل زشت و ناجوانمردانه جلوگیری کرد و طلاق رجعی را دو مرتبه می‌داند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج2، ص167</ref> در چنین شرایطی اگر [[مرد]] بخواهد برای بار سوم طلاق دهد، دیگر حق رجوع ندارد.<ref>طیب، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج2، ص459</ref>

==خطاب قرآن به [[زنان]]==

بر اساس آیه قرآن، (سوره بقره، آیه228) [[زن]] [[مطلقه]] باید حیض یا  بارداری خود را کتمان نکند و در صورت بارداری [[مرد]] را از وجود فرزندش آگاه سازد. به دلیل اهمیت این موضوع آیه مقید به‌ ایمان به خدا و روز جزا شده است و [[زنان]] را تشویق به اطاعت می‌کند. <ref> طباطبايي، الميزان في تفسير القرآن، ج2، ص230.</ref> ارحامهن به نظر بسیاری از مفسرین دو معنا می‌تواند داشته باشد: فرزند و عادت ماهیانه. زیرا خداوند هر دو را در رحم زن آفریده است. پس نباید زن حمل خود را مخفی کند و بگوید به عادت ماهانه مبتلا می‌شود تا مدت عده (در زن باردار تا زمان وضع حمل است) را کاهش دهد و در مورد عادت ماهانه چه از آغاز و چه از پایان خلاف‌گویی کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج2،ص155</ref>