بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
واژه مریم در منابع لغوی با توجه به بررسی‌های صورت گرفته واژۀ‌ای عجمی و سامی است. برخی لغت شناسان معاصر واژه مریم را سریانی و یونانی و به معنای بلندمرتبه ذکر کرده‌اند.<ref>بستانی، محیط المحیط، 1993م، ص848 ؛ مصطفوی، التحقیق، 1375ش، ص87-91.</ref> اما برخی از مفسران مسلمان، معتقدند که وجه‌تسمیه مریم به معنای عابده و خادمه است.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، 1425ق، ج4، ص204 ، طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج3، ص409.</ref> | واژه مریم در منابع لغوی با توجه به بررسی‌های صورت گرفته واژۀ‌ای عجمی و سامی است. برخی لغت شناسان معاصر واژه مریم را سریانی و یونانی و به معنای بلندمرتبه ذکر کرده‌اند.<ref>بستانی، محیط المحیط، 1993م، ص848 ؛ مصطفوی، التحقیق، 1375ش، ص87-91.</ref> اما برخی از مفسران مسلمان، معتقدند که وجه‌تسمیه مریم به معنای عابده و خادمه است.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، 1425ق، ج4، ص204 ، طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج3، ص409.</ref> | ||
==تولد مریم== | ==تولد مریم== | ||
پژوهشگران مسلمان، حضرت مریم را [[دختر]] عمران بن اشهم، از نوادگان حضرت سلیمان ذکر کرده‌اند.<ref>مجلسی؛ بحارالانوار، 1404ق، ج14، ص193.</ref> [[مادرش]] حنّه نام داشت.<ref>کلینی، اصول کافی، 1365ش، ج1، ص535.</ref> که دو[[خواهر]] بودند. نام [[خواهرش]] حنانه، [[همسر]] حضرت زکریا بوده که [[شوهرخاله]] مریم بوده است.<ref>راوندی، القصص راوندی، 1409ق، ص214.</ref> زمانی که حنّه از [[باردارشدن]] خود توسط [[همسرش]] باخبر شد، تصمیم گرفت آن [[فرزند]] در شکم را، نذر معبد کند، تا در آنجا خدمت‌گذار معبد و مکان مقدس باشد.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ج1، ص170.</ref> پس از تولد [[نوزاد]]، [[مادرش]] او را بر اساس نذری که کرده بود. وی را به معبد برد تا او را به خادمی آنجا بسپارد. در تفسیر این حادثه آمده است که علمای یهود در مورد [[سرپرستی]] مریم، با یکدیگر به اختلاف رسیدند. سپس تصمیم گرفتند که قرعه بیندازند تا قرعه به‌نام هرکه افتاد، او [[کفالت]] مریم را برعهده گیرد. بنا بر قرعه [[سرپرستی]] مریم را حضرت زکریا، [[ | پژوهشگران مسلمان، حضرت مریم را [[دختر]] عمران بن اشهم، از نوادگان حضرت سلیمان ذکر کرده‌اند.<ref>مجلسی؛ بحارالانوار، 1404ق، ج14، ص193.</ref> [[مادرش]] حنّه نام داشت.<ref>کلینی، اصول کافی، 1365ش، ج1، ص535.</ref> که دو[[خواهر]] بودند. نام [[خواهرش]] حنانه، [[همسر]] حضرت زکریا بوده که [[شوهرخاله]] مریم بوده است.<ref>راوندی، القصص راوندی، 1409ق، ص214.</ref> زمانی که حنّه از [[باردارشدن]] خود توسط [[همسرش]] باخبر شد، تصمیم گرفت آن [[فرزند]] در شکم را، نذر معبد کند، تا در آنجا خدمت‌گذار معبد و مکان مقدس باشد.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ج1، ص170.</ref> پس از تولد [[نوزاد]]، [[مادرش]] او را بر اساس نذری که کرده بود. وی را به معبد برد تا او را به خادمی آنجا بسپارد. در تفسیر این حادثه آمده است که علمای یهود در مورد [[سرپرستی]] مریم، با یکدیگر به اختلاف رسیدند. سپس تصمیم گرفتند که قرعه بیندازند تا قرعه به‌نام هرکه افتاد، او [[کفالت]] مریم را برعهده گیرد. بنا بر قرعه [[سرپرستی]] مریم را حضرت زکریا، [[شوهر]] خالۀ او بر عهده گرفت.<ref>آل عمران، آیات 35-37.</ref> | ||
==جایگاه مریم در قرآن== | ==جایگاه مریم در قرآن== | ||
