Razarei59 (بحث | مشارکت‌ها)
Razarei59 (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۵: خط ۵:
در دین یهود؛ حق طلاق فقط با شوهر است و او می‌تواند یک طرفه [[زن]] را طلاق دهد و نیازی به رضایت زن نیست.در تورات باب 24 آيه 1 در مورد [[طلاق]] آمده است: «چون كسى [[زن]] گرفته و به نكاح خود درآورد اگر در نظر او پسند نيايد از اينكه چيزى ناشايسته در او بيابد آنگاه [[طلاق]]نامه نوشته به دستش دهد و او را از خانه‌اش رها كند و [[زن]] از خانه او روانه شده برود و [[زن]] ديگرى شود».
در دین یهود؛ حق طلاق فقط با شوهر است و او می‌تواند یک طرفه [[زن]] را طلاق دهد و نیازی به رضایت زن نیست.در تورات باب 24 آيه 1 در مورد [[طلاق]] آمده است: «چون كسى [[زن]] گرفته و به نكاح خود درآورد اگر در نظر او پسند نيايد از اينكه چيزى ناشايسته در او بيابد آنگاه [[طلاق]]نامه نوشته به دستش دهد و او را از خانه‌اش رها كند و [[زن]] از خانه او روانه شده برود و [[زن]] ديگرى شود».


در دين يهود مرد مى‌‏تواند حتّى بدون دليل [[زن]] را [[طلاق]] دهد البتّه به شرطى كه [[زن]] داراى شئون بالايى نباشد و [[زن]] به هيچ عنوان نمى‌‏تواند تقاضاى [[طلاق]] نمايد.
در دين يهود مرد مى‌‏تواند حتّى بدون دليل [[زن]] را [[طلاق]] دهد البتّه به شرطى كه [[زن]] داراى شئون بالايى نباشد و [[زن]] به هيچ عنوان نمى‌‏تواند تقاضاى [[طلاق]] نمايد. در تلمود <ref group="پانویس"> تلمود به معنى تعليم است و مجموعه سنّت‏‌هاى ربّانى كه قوانين و مقرّرات موسى در آن گردآورى شده و شرح و تفسير مى‌‏شود.</ref> آمده است: «مرد حق [[طلاق]] دارد و براى [[زن]] چنين حقّى نيست. مرد مى‌تواند با كمترين دليل حتى سوزاندن غذا، [[زن]]خود را [[طلاق]] دهد» .<ref> . به نقل از: [[خانواده]]، نكاح و انحلال، محقق داماد، ص 498.</ref>


در تلمود <ref group="پانویس"> تلمود به معنى تعليم است و مجموعه سنّت‏‌هاى ربّانى كه قوانين و مقرّرات موسى در آن گردآورى شده و شرح و تفسير مى‌‏شود.</ref> آمده است: «مرد حق [[طلاق]] دارد و براى [[زن]] چنين حقّى نيست. مرد مى‌تواند با كمترين دليل حتى سوزاندن غذا، [[زن]]خود را [[طلاق]] دهد» .<ref> . به نقل از: [[خانواده]]، نكاح و انحلال، محقق داماد، ص 498.</ref>
اما در قوانینی که امروزه در میان یهودیان رواج دارد، زنان در موارد خاصی از حق درخواست طلاق برخوردار شده‌اند و می‌توانند دادخواست خود را به دادگاه عرضه کنند و طلاق باید به صورت توافقی باشد و رضایت زن در طلاق شرط دانسته شده است. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص95</ref>
اما در قوانینی که امروزه در میان یهودیان رواج دارد، زنان در موارد خاصی از حق درخواست طلاق برخوردار شده‌اند و می‌توانند دادخواست خود را به دادگاه عرضه کنند و طلاق باید به صورت توافقی باشد و رضایت زن در طلاق شرط دانسته شده است. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص95</ref>
با این که یهودیت به مرد قدرت مطلق و زیادی در طلاق می‌دهد و او با کمترین دلیلی می‌تواند زن را طلاق دهد، ولی آموزه‌های اخلاقی یهودی، اهمیت ثبات و پایداری [[خانواده]] را به مردان سفارش می‌کنند. مردان را در اعمال این قدرت خود، با محدودیت‌هایی اخلاقی و اجتماعی مواجه می‌کند. لذا در اثر آموزه‌های اخلاقی و فشارهای اجتماعی؛ مردان به ندرت از این حق خود استفاده می‌کردند و خانواده از استحکام بیشتری برخوردار بود. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص94</ref>   
با این که یهودیت به مرد قدرت مطلق و زیادی در طلاق می‌دهد و او با کمترین دلیلی می‌تواند زن را طلاق دهد، ولی آموزه‌های اخلاقی یهودی، اهمیت ثبات و پایداری [[خانواده]] را به مردان سفارش می‌کنند. مردان را در اعمال این قدرت خود، با محدودیت‌هایی اخلاقی و اجتماعی مواجه می‌کند. لذا در اثر آموزه‌های اخلاقی و فشارهای اجتماعی؛ مردان به ندرت از این حق خود استفاده می‌کردند و خانواده از استحکام بیشتری برخوردار بود. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص94</ref>  
   
در هنگام طلاق، نوشتن طلاق نامه (گِیطین) ضروری است و با تسلیم سند طلاق از سوی مرد به زن، طلاق محقق می‌شود. گِط علاوه بر تاریخ و محل طلاق، دربردارنده این بیانیه است که فلان مرد به موجب این سند همسرش را طلاق مى‌دهد و آن زن از هم اینک مجاز است مجدداً [[ازدواج]] کند. گِط مانند کتوبا (عقدنامه) به زبان آرامى نوشته مى‌شود. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص95</ref>
در هنگام طلاق، نوشتن طلاق نامه (گِیطین) ضروری است و با تسلیم سند طلاق از سوی مرد به زن، طلاق محقق می‌شود. گِط علاوه بر تاریخ و محل طلاق، دربردارنده این بیانیه است که فلان مرد به موجب این سند همسرش را طلاق مى‌دهد و آن زن از هم اینک مجاز است مجدداً [[ازدواج]] کند. گِط مانند کتوبا (عقدنامه) به زبان آرامى نوشته مى‌شود. <ref>غلامی، زن و خانواده در ادیان (با رویکرد تطبیقی)، 1399ش، ص95</ref>