بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
شغل یا پیشه، کاری است که در برابر مزد یا حقوق منظمی انجام میشود. یعنی فعالیت فرد در یکی از نهادها و سازمانهای دولتی یا خصوصی از طریق گردش سرمایه در بازار بهصورت رسمی یا قراردادی یا پیمانی بهطوری که فرد درآمد ماهیانه دریافت میکند. <ref>تقوی و محمدی، بررسی تأثیر اشتغال خارج از خانه زنان بر روابط خانوادگی، 1393ش، ص 2.</ref> | شغل یا پیشه، کاری است که در برابر مزد یا حقوق منظمی انجام میشود. یعنی فعالیت فرد در یکی از نهادها و سازمانهای دولتی یا خصوصی از طریق گردش سرمایه در بازار بهصورت رسمی یا قراردادی یا پیمانی بهطوری که فرد درآمد ماهیانه دریافت میکند. <ref>تقوی و محمدی، بررسی تأثیر اشتغال خارج از خانه زنان بر روابط خانوادگی، 1393ش، ص 2.</ref> | ||
== | ==تاریخچه اشتغال زنان== | ||
زنان از زمانهای دور تا به امروز غیر از خانه داری در امور مختلف کشاورزی، گلهداری، صنایعدستی و حتی امور نظامی در کنار مردان حضور داشتند. از آنجا که خانه در گذشته خواستگاه تمام امور اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی بود و اساسا تفکیکی بین نهاد خانواده و نهاد اقتصاد وجود نداشت، اشتغال و کسب درآمد موضوعیتی نداشت. با وقوع انقلاب صنعتی در اروپا و تبدیل کارگاههای خانگی به کارخانه، جایگزینی نیروی انسانی با ماشن، جداشدن سپهر عمومی و خصوصی، از بین رفتن کارکردهای اقتصادی خانواده و افزایش اوقات فراغت زنان و همچنین تغییرات فکری-فلسفی و سیاسی در جهان مدرن بحث حقوق شهروندی، کسب مالکیت و انجام فعالیت اقتصادی اهمیت زیادی کسب کرد. از طرفی حضور گسترده زنان در سطوح تحصیلی بالاتر، حضور زنان در فعالیتهای تولیدی و ظهور شعارهای برابری جنسیتی و عدالت جنسیتی زمینه را هر چه بیشتر برای اشتغال زنان فراهم کرد.<ref>[https://qjss.atu.ac.ir/article_5143_e9d888415e835c4c66a477e3314c821a.pdf جارالهی، «عذرا،تاریخچه اشتغال زن در ایران»، 1372ش، ص250] </ref> | زنان از زمانهای دور تا به امروز غیر از خانه داری در امور مختلف کشاورزی، گلهداری، صنایعدستی و حتی امور نظامی در کنار مردان حضور داشتند. از آنجا که خانه در گذشته خواستگاه تمام امور اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی بود و اساسا تفکیکی بین نهاد خانواده و نهاد اقتصاد وجود نداشت، اشتغال و کسب درآمد موضوعیتی نداشت. با وقوع انقلاب صنعتی در اروپا و تبدیل کارگاههای خانگی به کارخانه، جایگزینی نیروی انسانی با ماشن، جداشدن سپهر عمومی و خصوصی، از بین رفتن کارکردهای اقتصادی خانواده و افزایش اوقات فراغت زنان و همچنین تغییرات فکری-فلسفی و سیاسی در جهان مدرن بحث حقوق شهروندی، کسب مالکیت و انجام فعالیت اقتصادی اهمیت زیادی کسب کرد. از طرفی حضور گسترده زنان در سطوح تحصیلی بالاتر، حضور زنان در فعالیتهای تولیدی و ظهور شعارهای برابری جنسیتی و عدالت جنسیتی زمینه را هر چه بیشتر برای اشتغال زنان فراهم کرد.<ref>[https://qjss.atu.ac.ir/article_5143_e9d888415e835c4c66a477e3314c821a.pdf جارالهی، «عذرا،تاریخچه اشتغال زن در ایران»، 1372ش، ص250] </ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==اشتغال زنان در آموزههای دینی== | ==اشتغال زنان در آموزههای دینی== | ||
اسلام با کار زنان با شرایطی که برای آن مقرر شده، مخالف نیست، اما در تعارض میان کار زنان و ارزشهای مهم و بنیادیتر، نگاه اسلام به کار زنان متفاوت خواهد بود. سعی بر آن است که در کنار کار زنان، ارزشهای بنیادین و اساسی صیانت و حمایت شود. بر اساس قاعده تزاحم، ارزشها و نهادهایی مثل [[خانواده]]، که در اسلام دارای اهمیت بنیادیناند، صیانت میشوند و حفظ آنها در درجه اول اهمیت قرار دارد. <ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص 91</ref> | اسلام با کار زنان با [[اصول تقسیم کار جنسیتی مشاغل در اسلام|اصول]] و شرایطی که برای آن مقرر شده، مخالف نیست، اما در تعارض میان کار زنان و ارزشهای مهم و بنیادیتر، نگاه اسلام به کار زنان متفاوت خواهد بود. سعی بر آن است که در کنار کار زنان، ارزشهای بنیادین و اساسی صیانت و حمایت شود. بر اساس قاعده تزاحم، ارزشها و نهادهایی مثل [[خانواده]]، که در اسلام دارای اهمیت بنیادیناند، صیانت میشوند و حفظ آنها در درجه اول اهمیت قرار دارد. <ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص 91</ref> | ||
اشتغال در اسلام بخشی از نظام کلی اجتماعی است که در کنار آن، باید اهداف معنوی، اخلاقی و دینی فرد و جامعه در مسیر تعالی و کمال تأمین گردد. فقه اسلامی ضوابط و معیارهایی کلی را برای اشتغال بیان کرده است. اصل ۲۰، ۲۱ و ۲۸ قانون اساسی نیز به عدم مخالفت شغل با احکام، موازین اسلامی، مصالح عمومی و حقوق دیگران اشاره کرده و ماده ۹۷۵ قانون مدنی و ماده ۶ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی نیز به عدم مغایرت شغل با نظم عمومی و اخلاق حسنه پرداخته و محدودیتهای عمومی اشتغال زنان را بیان میدارد. همچنین قانون برای اشتغال زن به طور خاص محدودیتهایی را پیشبینی کرده از جمله: | اشتغال در اسلام بخشی از نظام کلی اجتماعی است که در کنار آن، باید اهداف معنوی، اخلاقی و دینی فرد و جامعه در مسیر تعالی و کمال تأمین گردد. فقه اسلامی ضوابط و معیارهایی کلی را برای اشتغال بیان کرده است. اصل ۲۰، ۲۱ و ۲۸ قانون اساسی نیز به عدم مخالفت شغل با احکام، موازین اسلامی، مصالح عمومی و حقوق دیگران اشاره کرده و ماده ۹۷۵ قانون مدنی و ماده ۶ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی نیز به عدم مغایرت شغل با نظم عمومی و اخلاق حسنه پرداخته و محدودیتهای عمومی اشتغال زنان را بیان میدارد. همچنین قانون برای اشتغال زن به طور خاص محدودیتهایی را پیشبینی کرده از جمله: | ||
*تعارض نداشتن شغل زن با نقشهای اختصاصی همسری؛ | *تعارض نداشتن شغل زن با نقشهای اختصاصی همسری؛ | ||
