خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
نزديك ساختن جلباب '''«يُدنين عَليهنّ مِن جلابيهنّ»''' <ref> . قرطبى، پيشين، ذيل تفسير آيه59.</ref>؛ كنايه از پوشيدن چهره و سر و گردن با آن است؛ يعنى چنان نباشد كه چادر يا روپوشهاى بزرگ (مانتو) تنها جنبه تشريفاتى داشته باشد و همه پيكرشان را نپوشاند .<ref> . فضلبن حسن طبرسى، پيشين، ص580 ؛ سيد محمدحسين طباطبايى، پيشين، ج 16، ص361.</ref> | نزديك ساختن جلباب '''«يُدنين عَليهنّ مِن جلابيهنّ»''' <ref> . قرطبى، پيشين، ذيل تفسير آيه59.</ref>؛ كنايه از پوشيدن چهره و سر و گردن با آن است؛ يعنى چنان نباشد كه چادر يا روپوشهاى بزرگ (مانتو) تنها جنبه تشريفاتى داشته باشد و همه پيكرشان را نپوشاند .<ref> . فضلبن حسن طبرسى، پيشين، ص580 ؛ سيد محمدحسين طباطبايى، پيشين، ج 16، ص361.</ref> | ||
==پوشش صورت== | |||
علت واجب نبودن پوشش دست و صورت (وجه و كفين) به خاطر جلوگيرى از بروز سختى و دشوارى براى زن بوده است. <ref> . ر.ك: شهيد مطهرى، مسئله حجاب، صص 203-209.</ref> | |||
همچنين صورت و دست زن در حالى كه ساده و عادى و طبيعى بوده و با هيچ آرايشى همراه نباشد معمولاً جلب توجه نمى كند و تنها در اين صورت است كه شرع مقدّس پوشش آن را واجب نكرده است. اما اگر زنى بخواهد با دست و صورت آرايش شده در محيطى عمومى ظاهر شود، حتما بايد صورت خود را بپوشاند. | |||
علاوه بر اين كه واجب نبودن پوشش قرص صورت و دست (از مچ تا سر انگشتان) بدين معنا نيست كه زن مى تواند صورت خود را به ديگران بنماياند و يا مرد مجاز به نگاه آن باشد. از اين رو همانگونه كه در توضيح المسائل مراجع تقليد آمده است، نگاه كردن زن و مرد نامحرم به صورت يكديگر با قصد لذت حرام و گناه است ولى نگاه معمولى و بدون دقّت مانعى ندارد .<ref> . ر.ك: رساله مراجع تقليد، بحث نگاه.</ref> | |||
اصل دستور پوشش به عنوان يك راهكار مصونيت بخشى و نه محدوديت زايى، نبايد به گونهاى طرح شود كه به انزواى زنان و ركود فعاليت اجتماعى آنان منجر گردد. پوشش به عنوان مانعى در برابر زيادهطلبى ها و ابتذال اخلاقى قرار داده است و اين مصونيت بخشى گرچه محدوديت زاست اما بايد تا آنجا كه ممكن است، دو هدف مصونيت بخشى و حضور زنان در عرصه فعاليت اجتماعى، با هم جمع شود. | |||
== پوشش نامناسب== | == پوشش نامناسب== | ||
زنان نبايد چنان چادر يا مانتو بپوشند كه نشان دهند اهل پرهيز از معاشرت با مردان بيگانه نيستند، از نگاه چشمهاى نامحرم نمى پرهيزند و از مصاديق '''«كاسيات عاريات»''' شمرده مى شوند؛ يعنى ظاهرا پوشيده هستند، ولى در واقع برهنه اند. | زنان نبايد چنان چادر يا مانتو بپوشند كه نشان دهند اهل پرهيز از معاشرت با مردان بيگانه نيستند، از نگاه چشمهاى نامحرم نمى پرهيزند و از مصاديق '''«كاسيات عاريات»''' شمرده مى شوند؛ يعنى ظاهرا پوشيده هستند، ولى در واقع برهنه اند. |