جولیت میچل: تفاوت میان نسخه‌ها

=== زنای با محارم ===

میچل اعتقاد دارد از آنجایی که مردان برای پیوستن خانواده های طبیعی به یکدیگر نیازی به مبادله زنان ندارندتابوی زنا با محارم غیرضروری است؛ و چون وجود تابوب زنای با محارم دیگر ضرورتندارد منع آن آسیب زایی عقده ی اودیپ را به مراتب بیشتر می کند. به گفته میچل تنها وجه مثبت این موقعیت غم انگیز آن است که معلوم می شود مردسالاری از نظر اجتماعی غیرضروری است چون از این پس ساختن جامعه به مبادله زنان میان مردان بستگی ندارد.<ref>تانگ، رزماری؛ نقد و نظر: نظریه های فمینیستی؛ ترجمه منیژه نجم عراقی؛ تهران: نشر نی، چاپ سوم، 1387؛ ص 274.</ref>

از‌آنجا‌كه [[فمينيسم سوسيال]]، تركيبي از دو گرايش [[فمينيسم راديكال]] و [[فمينيسم ماركسيستي]] محسوب مي‌شود، از انتقادات وارد بر هر كدام از گرايش‌هاي ياد شده برخوردار است؛ به‌ويژه از جهت فروكاستن مسئلة زنان به مسئلة‌ كارگران و پذيرش چارچوب تحليلي [[ماركسيسم]].<ref>حسين بستان (نجفی)؛ نابرابري و ستم جنسي از دیدگاه اسلام و فمینیسم؛ ص 59.</ref>

=== نقد شری ارتنر در تحلیل میچل از عقده‌ی اودیپ ===  

[[شری اُرتنر]] که از مردم شناسان فمینیست هست، در مورد نابودی عقده اودیپ با میچل هم رأی نیست، از دید [[ارتنر]] ایراد عقده ی اودیپ، ساختار کنونی آن نیست بلکه ظرفیت مردانه و زنانه است، و انتساب جنبه ی مردانه به اقتدار و استقلال و کلی نگری و انتساب زنانه به عضق و وابستگی و جزئی نگری در فرایند اودیپی نیست. [[ارتنر]] معتقد است تا زمانیکه کودکان نقش مادری را فقط در زنان ببینند [[عقده‌ی اودیپ]] همچنان بیانگر اقتدار پدر و مردسالاری خواهد بود؛ بنابراین به نظر [[ارتنر]] بهترین راه برای تغییر ظرفیت های [[جنسیتی]] [[عقده‌ی اودیپ]]، برقرار کردن [[نظام پدر و مادری اشتراکی]] است.<ref>تانگ، رزماری؛ نقد و نظر: نظریه های فمینیستی؛ ترجمه منیژه نجم عراقی؛ تهران: نشر نی، چاپ سوم، 1387؛ ص 276.</ref>

=== نقد دیدگاه دوسیستمی میچل ===

== آثار میچل ==

* خواهران و برادران، سکس و خشونت، ۲۰۰۳.