شیرین عبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

شیرین عبادی<ref>Shirin Ebadi.</ref> در سال 1326 در شهر همدان به دنیا آمد. او از حامیان قضایای سال 88 بود که به ترویج افکار فمینیستی در ایران به خصوص از طریق هجمه به آموزه های اسلامی، پرداخت. وی یکی از [https://www.farsnews.ir/news/13990721000680/%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D9%86%D9%81%D9%88%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D8%B1%D9%88%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%A7-%D8%BA%D9%84%D8%B7 شخصیت‌های منفور این روزهای ایرانیان] شناخته می شود.

عبادی بعد از انقلاب نیز و همزمان با روی کار آمدن [[دولت اصلاحات]] اسم و شهرت و آزادی عمل بیشتری یافت و البته به وکالت نیروهای مشهور ضد نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران  مانند [[فرج سرکوهی]] پرداخت و همه  تلاش خود را برای سیاه نمایی وضعیت ایران و رد کردن احکام اسلامی مانند [[قصاص]] اختصاص داد و تا امروز از هیچ کوششی در این زمینه فروگذار نکرده که از جمله ی آن حمایت از فتنه‌‎گران داخلی و مصاحبه‌های مکرر با رسانه‌های ضدانقلاب است؛ به طوری که او به کارشناس دم دستی رادیو فردا و امثال آن تبدیل شده است.

شیرین عبادی پس از اخذ پروانه وکالت، دفاع از پرونده‌های بسیاری از عناصر ضدانقلاب که اقداماتی در راه مبارزه با انقلاب و اسلام را به عهده گرفته بودند را پذیرفت، مانند وکالت خانواده مقتولان قتل‌های زنجیره‌ای (فروهرها)، و زهرا کاظمی عکاس مقیم کانادا.

جایزه صلح نوبل از جمله جوایز بین المللی که زیر نظر محافل آمریکایی و صهیونیستی همه ساله با ادعای قدردانی  از اقدامات صلح طلبانه به افراد و اشخاص یا کشورهای خاصی اعطا می شود.

در سال 2003 کمیته جایزه نوبل در نروژ، این جایزه را به دلیل فعالیت های عبادی در زمینه به اصطلاح حقوق بشر و ترویج مردم سالاری در ایران به ویژه درباره حقوق زنان و کودکان! به شیرین عبادی اعطا کرد؛ جایزه ای که به طور سیستماتیک بر اساس سیاست های لابی صهیونیستی به افرادی اعطا می شود که در راستای منافع آمریکایی- صهیونیستی گام می بردارند که در این باره شیرین عبادی نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.

در این سال، شیرین عبادی و [[پاپ ژان پل دوم]] رهبر کاتولیک های جهان بر سر تصاحب این جایزه رقابت داشتند؛ اما به اعتراف سخنگوی سوئدی هیئت انتخاب کننده برندگان جایزه صلح نوبل، مزیت عبادی نسبت به پاپ این بوده که وی برخلاف پاپ، همجنس گرایی را به رسمیت می شناسد و از [[روابط نامشروع]] و پیش از ازدواج زنان حمایت می کند. بنابراین دقیقاً به همین علت نیز این جایزه در سال 2003 به شیرین عبادی که خوش رقصی برای بیگانگان و بهائیان از خصوصیات بارز وی است، اعطا می شود.

همسر شيرين عبادي ضمن تأييد صفت "مادر فولاد زره" و "فاطی اره" که خانم [[شادي صدر]] به شيرين عبادي داده بود اضافه مي کند: با صداقت مي گويم من هيچ نسبت و ارادتي به جمهوري اسلامي نداشتم، اما همين که مي بينم هيولاهايي همچون شيرين عبادي دشمن آن هستند، به اين نتيجه مي رسم که اين حكومت نبايد حکومت بدي باشد!

شیرین عبادی در زمینه های حقوق پزشکی، ادبی، کودک، معماری، پناهندگان و تاریخچه و اسناد حقوق بشر در ایران و همچنین حقوق زن در قوانین ایران، آثاری دارد.

عمده مواضع شیرین عبادی معطوف به آن دسته از مسائل قضایی و حقوقی است که پتانسیل کافی برای سیاسی‌نمایی، سیاه‌نمایی اجتماعی و قضایی و طرح دعاوی حقوق بشری علیه نظام را دارند یا مسائل و مباحثی که امکان زیر سؤال بردن و هجمه به ارزش‌ها و احکام اسلامی را مهیا می کنند؛ به ویژه در ارتباط با زنان. بدین ترتیب می توان گفت که او وجه حقوقی و قضایی فمینیسم در ایران را هدایت می کند.

عبادی در باره وضعیت زنان در ایران در موارد متعدد اظهار نظر کرده و صریحا گفته است که نابرابری جنسی در ایران بر آمده از قوانین جاری است:

به نظر من مهمترین عامل بازدارنده پیشرفت حقوق زن در ایران [[فرهنگ پدرسالاری]] است که در مشرق زمین قوی تر است. فرهنگ پدر سالار از هر چیزی تفسیر خودش را به گونه ای ارائه می کند که حقانتیش را ثابت کند. وقتی به مذهب می رسد تفسیر خودش را از مذهب به گونه‌ای ارائه می‌کند که توجیه کننده این فرهنگ باشد. وضعیت متفاوت زنان در کشورهای اسلامی گویای این نکته است که اسلام مانند هر دینی تفسیرهای گوناگونی دارد. به نظر من تفسیرهای پدرسالارانه و نادرست از مذهب است که مانع احقاق حقوق زنان در این کشور می شود. من قانون را به لباس تشبیه می کنم، هیچ قانونی لایتغیر نیست.<ref>تغییر برای برابری - ۳۱ اوت ۲۰۰۹.</ref>

وی درباره جایگاه حقوقی زنان در جامعه کنونی ایران در مقاله‌ای دیگر با زیر سؤال بردن عملکرد نظام و طرح تلویحی این ایده که برای بهبود وضعیت زنان در ایران باید قوانین مبتنی بر شرع را دگرگون نمود نوشته است:

مطابق آمار رسمی، میزان بیکاری در میان زنان ایرانی، سه برابر مردان گزارش می شود. در ایران، زنان از دستیابی به مشاغل مهم سیاسی و اجتماعی محروم مانده‌اند. آنان عملا امکان دستیابی به پست‌هایی چون ریاست جمهوری، وزارت، استانداری و... را ندارند. در پارلمان هم، تعداد اندک زنان، همواره موجب می شود که تغییرات اساسی در قوانین امکان پذیر نباشد. تبعیض تحمیلی بر زنان ایرانی در قوانین موضوعه است، مثلا قانون مجازات اسلامی که در سال ۱۳۷۰ به تصویب رسیده، ارزش جان زن را نیمی از مرد می داند، و بنابر این اگر اتومبیلی در خیابان با زن و مردی تصادف کند و آن دو به یک میزان خسارت ببینند، میزان خسارتی که به زن تعلق می گیرد نصف آن مبلغی است که به مرد می دهند، زنان در بسیاری از موارد حق ادای شهادت را ندارند. سخن آنان در دادگاه فاقد ارزش است؛ و در سایر موارد که به زنان ارفاق شده و سخن آنان را می پذیرند نیز، شهادت دو زن برابر با شهادت یک مرد ارزیابی می شود. تحصیل کرده ترین زنان ایرانی هم قانونا بدون اجازه شوهر حق خروج از کشور را ندارند. تعدد زوجات نیز در قانون ما به رسمیت شناخته شده است. یک مرد بدون داشتن عذر موجه می تواند همسرش را طلاق دهد؛ حال آنکه طلاق برای زن بسیار دشوار و در مواردی غیر ممکن است.<ref>روز - ۳۰ شهریور 84.</ref>

شیرین عبادی و چهار سازمان مدافع حقوق بشر (کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر، جامعه دفاع از حقوق بشر ایران و گزارشگران بدون مرز) در بیانیه‌ای خواستار تسریع انتخاب و اعزام گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل به ایران شدند. در این بیانیه گفته می شود که در آستانه دومین سالگرد سرکوب گسترده جنبش اعتراضی مردم اس کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل و شورای حقوق بشر را فرا می خوانیم تا در برابر جنایات سیاسی در ایران از ما دفاع کنند و آمادگی خود را برای همکاری با گزارشگر ویژه اعلام می کنیم.<ref>بازتاب بیانیه شیرین عبادی در خصوص اعزام فوری گزارشگر ویژه سازمان ملل به ایران / شبکه تلویزیونی ای.اف.ان (تصویر ایران) - ۱۳۹۰/۰۳/۲۲.</ref>

شیرین عبادی نماینده ایرانی جایزه صلح نوبل، س خنانی را درباره وضعیت حقوق بشر در چین ایراد کرد. در چین، نه حقوق بشر ایران، توجه کنید. وی سپس به شدت از سیاست خارجی این کشور در قبال ایران انتقاد کرد. وی گفت: فکر می کنید چرا چین از حکومت هایی غیر دموکراتیک حمایت می کند، برای این که منافع ملی آنها را غارت می کند. وی سپس با مقایسه وضعیت دوران پهلوی و حمایت آمریکا از آن گفت: انقلاب مردم ایران برای استقلال سیاسی و اقتصادی از غرب و دستیابی به آزادی بود اما به گفته خانم عبادی ما از زیر استثمار آمریکا بیرون آمدیم اما زیر استثمار چین رفتیم و به استقلال نرسیدیم و آزادی را نیز به دست نیاوردیم.<ref>نشست شیرین عبادی و [[دالایی‌لاما]] در خصوص چین / شبکه تلویزیونی ایران آریایی - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲.</ref>

==== طرح شعارهای تند فمینیستی ====

جنبش زنان خواسته همیشگی و تکرار شدنی دارد و آن تساوی حقوق زن و مرد است. در کلیه زمینه‌ها و زنان می دانند دسترسی به تساوی حقوق جز در یک حکومت دموکراتیک امکان پذیر نیست، بنابراین از تاریخی که جنبش دموکراتیک ایران معروف به جنبش سبز شروع شد، این دو جنبش به هم پیوند خورد و به هم وصل شد، ضمن اینکه زنان هرگز خواسته همیشگی خودشان را فراموش نمی کنند، اما به دنبال دموکراسی هستند.<ref>اظهارات شیرین عبادی درباره مطالبات سیاسی و خواسته های زنان / شبکه تلویزیونی بی بی سی فارسی - ۱۳۸۹/۱۲/۱۷.</ref>

==== دعوت از زنان به رفتارهای ساختارشکن ====

هر زنی که از خانه بیرون می آید و برای حقوق اجتماعی و سیاسی خودش مبارزه می کند، بایستی از حضورش استقبال شود. کسانی که بی تفاوت نسبت به مسایل سیاسی هستند مسلما نسبت به زندگی خودشان هم بی تفاوت برخورد می کنند. شاید برای برخی از افراد از روی ناآگاهی تفاوتی نکند که شهادت دو زن معادل با شهادت یک مرد است، دیه یک زن، نصف دیه یک مرد باشد یا مرد بتواند جهار همسر بگیرد، زنانی که آگاه می شوند بلافاصله به دنبال مخالفت با این قوانین تبعیض آمیز می روند.<ref>اظهارات شیرین عبادی درباره مطالبات سیاسی و خواسته های زنان شبکه تلویزیونی بی بی سی فارسی - ۱۳۸۹/۱۲/۱۷ .</ref>

قوانین نامناسب داریم که از ساختار غیردموکراتیک قانون اساسی شروع می شود تا قوانین عادی که نابرابری ها را چه در زمینه سیاسی و چه در زمینه مسائل خانوادگی و امور مدنی تأیید کرده و دامن می زند.<ref>شیرین عبادی: قوه قضائیه شعبه ای از وزارت اطلاعات شده است/ بالاترین-1390/05/23.</ref>  

[[کریم لاهیجی]] افشا کرد که یک لیست کامل از کسانی که مسئولیت مشترک سرکوب و نیز سیاست سرکوب در جمهوری اسلامی را به عنهاده دارند، توسط او و خانم شیرین عبادی تهیه و در اختیار کشورهای غربی و اتحادیه اروپا قرار گرفته است. لاهیجی می گوید در این لیست شخصیت هایی در قوه قضائیه و قوه مجریه که مسئولیت مستقیم سرکوب ها دارند، گنجانده شده است.<ref>شیرین عبادی و کریم لاهیجی لیست سیاهی سرکوبگران رژیم را در اختیار جامعه بین المللی گذاشتند/ پیک ایران- 1389/12/08.</ref>

==== دعوت فتنه گران به طرح دیدگاه های فمینیستی و انکسار دستاوردهای انقلاب اسلامی برای زنان ====

بر اساس مطالب منتسب به شیرین عبادی و نیز مطالبی که از سوی افراد مختلف درباره وی نوشته و منتشر شده است می توان گفت که وی به عنوان یک فمینیست، در صدد در هم شکستن سدهای قانونی مقابله با ضدارزش هاست. وی دیدگاهی التقاطی را مطرح می کند و معتقد است اسلام را می توان با دمکراسی غربی و حقوق بشر انطباق داد. تلاش شیرین عبادی معطوف به این است که بدون برانگیختن حساسیت مردم مسلمان، دیدگاه آنها را نسبت به قوانین اسلامی که نص قرآن هستند تغییر داده و زمینه ساختارشکنی حقوقی اجتماعی را فراهم کند. اعطای جوایز و موقعیت های مختلف و از جمله جایزه نوبل به او به منظور ایجاد کانالی میان اپوزیسیون خارج نشین و دول معاند و فضای داخل کشور صورت گرفت.

وی نظام جمهوری اسلامی را نظامی مردمی نمی داند و دستگاه های مختلف اجرایی و قضایی و انتظامی را به شدت مورد حمله قرار می دهد.

شیرین عبادی قبل از خروج دائمی از ایران، وکالت تعدادی از افراد مساله دار را که به دلیل تخلفات محرز بازداشت شده بودند به عهده داشت. بررسی وضعیت این افراد می تواند روشن کند که او در چه جهتی گام بر می دارد.  

وی در موارد مکرر نظام جمهوری اسلامی را متهم به نق حقوق شهروندان نموده و از [[گروهک‌های تروریست منافقین]] دفاع کرده است. وی در جریان ایراد اتهامات واهی به نظام در خصوص قتل زندانیان در سال 67 توضیح داد که شوهرش نیز عضو [[سازمان منافقین]] بوده که در سال 67 اعدام و به همین دلیل وی معتقد است رویداد کشتار زندانیان در آن سال واقعی است! دور از ذهن نیست که اظهارات او علیه نظام منجر به پذیرش او از سوی محافل و مراکز غربی و یهودی حمایت می شود:

«[[زهرا رهنورد]] و شیرین عبادی از سوی مؤسسه اسرائیلی آمریکایی دلیور وومن به عنوان یکی از صد فرد اثر گذار که در ایران فعالیت های گسترده ای داشته اند، معرفی شدند. این مؤسسه آمریکایی، [[زهرا رهنورد]] را «هنرمند و فعال اجتماعی ایرانی و رئیس سابق دانشگاه الزهرا» معرفی کرده و او را به دليل دفاع از حقوق زنان در جریان سبز شایسته انتخاب دانسته است. گفتنی است در میان این لیست افراد نزدیک به صهیونیست ها از جمله [[کریستین امانپور]]، [[لورا بوش]] همسر رئیس جمهور سابق آمریکا، [[هیلاری کلینتون]] وزیر امور خارجه آمریکا حضور دارند.»<ref>گفت و گو با شیرین عبادی در مورد وضعیت جنبش زنان / جرس -۱۳۸۹/۱۲/۱۷.یک مؤسسه اسرائیلی زهرا رهنورد و شیرین عبادی را پسندید / جهان نيوز - ۱۳۸۹/۱۲/۱۵.</ref>

در مطالب و اظهارات این عنصر خودفروخته، رویکردها و مضامینی از این قبیل زیاد به چشم می خورد:  

درخواست از محافل حقوق بشری غرب برای دخالت در امور داخلی ایران، مته کردن ایران به نقض حقوق بشر، طرح شعارهای تند فمینیستی دعوت از زنان به رفتارهای ساختارشکن، شایعه پردازی درباره مدادهای داخلی ایران با هدف برانگیختن افکار عمومی علیه نظام، برجسته نمایی گزارش های حقوق بشری علیه ایران، انتقاد از دولت های غربی به دلیل ارتباط اقتصادی با ایران و درخواست تحریم و مصادره اموال ایران، درخواست از محافل غربی برای دخالت در امور ایران، دفاع از بهاییان جاسوس، متهم کردن نظام به کشتن افراد عادی، همسویی با تبلغات غرب علیه سوریه به عنوان متحد ایران در منطقه، متهم کردن نظام به اعدام های بی دلیل و کشتارهای عقیدتی، درخواست از محافل حقوق بشری برای اعمال فشار بر ایران، متهم کردن نظام به نادیده گرفتن حقوق زنان، حمایت از رژیم شاه و توهین به شعور سیاسی مردم، انکار بهبود وضعیت اقوام در ایران، دروغ پردازی درباره روابط ایران و سوریه، ادعای قریب الوقوع بودن شورش در ایران علیه نظام، طرح ادعای واهی تهدید به مرگ شدن از سوی نظام، حمایت از مجرمین امنیتی و جاسوسان، متهم کردن نظام به کشتن بی دلیل زندانیان، متهم کردن مسئولین ارشد نظام به صدور دستور کشتار مخالفان، انکار جایگاه برجسته زنان و خانواده در ایران، طرح ادعای نقض مداوم و فزاینده حقوق بشر در ایران، حمایت از عناصر فعال فتنه، ارتباط پشت پرده با ماموران حقوق بشری دستگاه های اطلاعاتی غربی، پیگیری پروژه کشته سازی از ه طبیعی افراد و انتساب آن به نظام، متهم کردن نظام به شک افراد و ایجاد جو اختناق و سانسور، تاکید بر توهم کشتار زندانیان در سال 67، شرکت در کنفرانس بهایی‌ها و تجلیل از عناص بهایی و منافق، درخواست از استکبار جهانی برای تحت فشار قرار دادن ایران و همسویی با اپوزیسیون سلطنت طلب، تبلیغ اتهامات غرب علیه ایران در زمینه حقوق بشر، ارائه برداشت های توهین آمیز از انقلاب اسلامی، انتساب خودکشی عناصر مسئله دار به نظام، متهم کردن قوه قضائیه به بی عدالتی، طرح ادعاهای واهی در خصوص رابطه ایران و سوریه، حمایت از مجرمان امنیتی و جاسوسان، انکار استقلال و عدالت قوه قضائیه، نفى قانون اساسی و جوسازی علیه دستگاه قضائی، ادعای قریب الوقوع بودن شورش گسترده در ایران، همکاری با کشورهای معاند علیه امنیت ملی ایران، دعوت فتنه گران به طرح دیدگاه های فمینیستی و انکار دستاوردهای انقلاب اسلامی برای زنان.  

وی وکیل افراد مسئله داری مانند گنجی بوده و همچنین وکالت جاسوسان بهایی را هم برعهده داشته است.