مهرانگیز کار: تفاوت میان نسخه‌ها

مهرانگیز کار<ref>Mehrangiz Kar.</ref> فعال سیاسی - اجتماعی فمینیست و همسر دوم [[سیامک پورزند]] است. وی در [https://nahad.qiau.ac.ir/index.aspx?key=docs&id=1543 کنفرانس برلین] افتضاح تاریخی دولت اصلاحات که توطئه آلمانی‌ها بود، همراه کسانی چون [[اکبر گنجی]]، [[شهلا لاهیجی]] و [[شهلا شرکت]] حضور داشت و پس از آن که به ایران برگشت دستگیر و بازداشت شد. پس از آزادی به بهانه درمان سرطان به خارج کشور رفت و همانجا ماند.

مهرانگیز کار در تاریخ 1323 در اهواز به دنیا آمد. وی در خصوص فعالیت هایش در خارج از کشور تصریح می کند که با محافل حقوق بشری آمریکایی همکاری داشته است:

=== تأكيد بر جدایی دین از سیاست ===

=== نفی حجاب، حمایت از بی حجابی و متهم کردن نظام به خشونت سیاسی علیه زنان ===

=== نفی جنبه های شرعی قوانین قضایی ایران ===

=== توهین به نظام ===

=== استفاده توهین آمیز از مقدمات برای حمله به نظام ===

=== اهانت به هویت زن مسلمان و باورها و ارزش های مذهبی ===

=== اهانت به هویت دینی و ملی ایرانیان ===

=== انکار رویه های عادلانه قضایی در ایران ===

=== ایراد اتهامات واهی حقوق بشری علیه نظام ===

=== دعوت به اقدام علیه نظام ===

=== ایراد اتهامات واهی علیه دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران ===

=== تمجید از دستگاه قضایی رژیم شاه ===

=== ادعای نفی حقوق زنان در انقلاب اسلامی ===

=== القای توهم زن ستیز بودن جمهوری اسلامی ===

=== متهم کردن دستگاه های فرهنگی کشور به تنفيذ قوانین ضد زن ===

=== اقدام به راه اندازی تشکل های معاند با نظام ===

=== متهم کردن دستگاه قضایی به حمایت از قاتلان ===

=== دعوت از محافل غربی برای دخالت در امور داخلی ایران به بهانه حقوق بشر ===

=== حمایت از چهره های ضد ایرانی و تطهیر جنایات آنها ===

=== توهین به نظام و ادعای وجود فساد گسترده در آن ===

=== تأكيد بر شعارهای فمینیستی و ساختارشکن فتنه گران ===

=== ایراد اتهامات تبعیض قومی و تبعیض مذهبی علیه نظام ===

=== تحسین گرایش های غربی و سکولار در جریان انقلاب مشروطه ===

=== تطهیر خانواده پهلوی ===

=== تمجید از فتنه ۸۸ آن بخش از جامعه مدنی ایران که با استفاده از فرصتهای ===

=== طرح مدعيات واهی در خصوص توان اپوزیسیون خارج نشین ===

 

=== ایراد اتهامات حقوق بشری علیه انقلاب و نظام اسلامی ایران ===

=== ادعای واهی در خصوص توان اثرگذاری فتنه سبز ===

از ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ جنبش اعتراضی مردم پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری، به رنگ سبز معنای سیاسی تازه ای بخشید. سبز شد رنگ اعتراض، رنگ مطالبه اصلاحات و رنگ اصرار بر تغییر حکومت به صورت پایه ای در ایران. رنگ سبز رنگ ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی بود و تا پیش از حضور مردم در تظاهرات وسیع انقلابی، اهمیت سیاسی نداشت. پس از آن ایرانیان در سراسر جهان، و حتی دستجاتی که تا پیش از روبه رو شدن با اعتراض خیابانی انبوهی از مردم که در انتخابات شرکت کرده بودند و می گفتند رأی من کو، رأی دادن در جمهوری اسلامی را مصداق خیانت یا بلاهت می دانستند، پرچم های سبز برافراشتند و کمربند سبز را در شهرهای محل اقامت ایرانیان تبعیدی و مهاجر، از جایی به جای دیگری حمل کردند و به آن در جای نماد اعتراض رسمیت بخشیدند. ... این سبز همان نیست که شالی از آن را بر گردن احمدی نژاد دیدیم. همان نیست که تکه پاره های آن را در شوهای قذافی دیده ایم. این سبز سبزی نیست که میدان تحریر قاهره و انتخابات آن را رنگ زد. سبز ایرانی حتی اگر بخواهد نمی تواند خطای ۱۳۵۷ را تکرار کند. این سبز هر گاه انرژی اش آزاد بشود و تب یارانه ها بالا برود و دزدان بیش از پیش یقه هم را بگیرند، آزموده را نمی آزماید. به آمیزه دین و دولت به هر شکل و شمایلی که باشد رضایت نمی دهد. جانمازها را از عرصه عمومی جمع می کند و عرصه خصوصی را در جای حریم مردم از تجاوز مصون می دارد. ... حادثه ها در راه است و هر چه هست دامان اسلام سیاسی را می گیرد که در ایران بازتابی جز فساد و تباهی و فقر و گرانی و تحریک دولتهای قدرتمند به تحریم و حمله به ایران نداشته است. (سبز ایرانی / مهرانگیز کار / روز آنلاین -

ایرانی در ایران با موهای