Ansari (بحث | مشارکت‌ها)
Ansari (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۴۳: خط ۴۳:


کریمی در راه‌اندازی نشریه اینترنتی روز آنلاین و رادیو زمانه نقش داشته‌است.
کریمی در راه‌اندازی نشریه اینترنتی روز آنلاین و رادیو زمانه نقش داشته‌است.
زندگی سیاسی
در انتخابات سال ۱۹۹۸ کریمی از حزب چپ سبز به مجلس نمایندگان انتخاب شد. زمانی که او در چپ سبز فعال شد، مشارکت گذشته خود را در مجاهدین خلق فاش نکرد. او در مجلس نمایندگان در امور خارجی، همکاری‌های توسعه، امور اروپا و دفاع شرکت داشت. به این ترتیب، او نایب رئیس کمیته دائمی امور اروپا بود. او همچنین عضو کمیته عدالت بود. در سال ۱۹۹۹ او یکی از دو نماینده پارلمان (یکی دیگر اینکه ون گنت بود) بود که به پیشنهاد هری ون بومل برای پایان دادن به بمباران ناتو که بخشی از جنگ کوزوو بود رای مثبت دادند.
در سال ۲۰۰۳، او به همراه Niesco Dubbelboer [nl] از PvdA و بوریس ون درهام از D66, برای برگزاری همه‌پرسی در مورد معاهده ایجاد قانون اساسی برای اروپا. این پیشنهاد در سال ۲۰۰۵ به قانون تبدیل شد. او همچنین از وزیر جوزیاس ون آرتسن در مورد قانون حفاظت از اعضای خدمات آمریکا که دولت آمریکا را موظف می‌کند شهروندان آمریکایی را که به دادگاه کیفری بین‌المللی در لاهه - حتی با استفاده از خشونت - آورده می‌شوند، و وزیر بن بات را آزاد کند، بازخواست کرد. در مورد حمایت هلند از جنگ عراق وی همچنین برای حمایت از رسانه‌های آزاد ایرانی، روز و رادیو زمانه با ۱۵ میلیون یورو اقدام کرد. این امر توسط مجلس نمایندگان در پایان سال ۲۰۰۴ پذیرفته شد. کریمی در انتخابات سال ۱۳۸۵ خود را به عنوان نامزد معرفی نکرد.
کریمی تا سال ۲۰۱۸ مدیر اجرایی آکسفام نویب بود. او در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ ریاست SHO را بر عهده داشت، گروهی از سازمان‌های کمک‌های بشردوستانه. او همچنین یکی از اعضای هیئت مدیره پخش کننده VPRO و IDH (ابتکار تجارت پایدار هلند) است. او بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ در هیئت نمایندگان پارلمان برای اقدام جهانی در نیویورک خدمت کرد. او در سال ۲۰۰۷ به تأسیس پارلمان افغانستان به عنوان مشاور با UNDP شعبه سازمان ملل کمک کرد. او به‌عنوان مدیر، در کنار پروژه‌های دیگر، با هیئت مشاوران مؤسسه بین‌المللی مطالعات اسلام در دنیای مدرن همکاری داشت.
کریمی برای کارش سفرهای زیادی به مناطق درگیری داشت. در می ۲۰۰۵، او از مخالفان در ایران دیدن کرد. او در فرودگاه تهران مورد بازجویی قرار گرفت و اطلاعات از دفتر خاطراتش کپی شد. این امر منجر به اعتراض رسمی وزیر بات به سفیر ایران شد.
موضوع اصلی کار او در مجلس نمایندگان حقوق بشر و حقوق بین‌الملل در روابط خارجی هلند بود. او توجه ویژه ای به مناقشه اسرائیل و فلسطین و تحولات افغانستان و ایران داشت. او در کتاب‌هایش «میدان جنگ افغانستان» و «راز آتش» در این باره نوشت.
زندگی پس از سیاست
در اوایل سال ۲۰۰۷، کریمی برای برنامه انکشاف ملل متحد کار کرد، جایی که او مشاور ارشد UNDP در افغانستان برای پروژه SEAL (حمایت از تأسیس قانونگذار افغانستان) بود: او به تدریس و حمایت از کمیته‌های مختلف ملی پرداخت. مجلس افغانستان. در نوامبر ۲۰۰۷ او به عنوان مدیر کل آکسفام نویب منصوب شد. او جانشین Sylvia Borren [nl] شد.
کریمی در جامعه مدنی نیز فعال است. او برای روز، یک روزنامه آنلاین رایگان فارسی می‌نویسد. او از سال ۲۰۰۴ عضو هیئت مشاوره مؤسسه بین‌المللی مطالعات اسلام در دنیای مدرن در لیدن بوده‌است. در سال ۲۰۰۶، او پل خلیجرا تأسیس کرد، که بنیادی برای امنیت انسانی در خاورمیانه است. بین سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، او یکی از اعضای هیئت نمایندگان پارلمان برای اقدام جهانی در نیویورک بود.
زندگی شخصی
کریمی دو بار ازدواج کرده‌است. همسر اول او نیز در سازمان مجاهدین خلق نقش داشت. زمانی که در سال ۱۹۸۶ از سازمان جدا شد، از او نیز جدا شد. او از شوهر اولش یک پسر دارد که با فرار کریمی از ایران به دنیا آمد. در سال ۱۹۸۹ او دوباره ازدواج کرد. کریمی به فارسی، هلندی، انگلیسی، ترکی و آلمانی صحبت می‌کند.
فعالیت‌های مربوط به ایران
کریمی در راه‌اندازی نشریه اینترنتی روز آنلاین و رادیو زمانه نقش داشته‌است.
او در ژوئن ۲۰۰۵ هنگام ورود به ایران در فرودگاه مهرآباد بازداشت شد که با اعتراض رسمی دولت هلند مواجه شد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فروردین ۱۳۸۸ فرح کریمی را یکی از طراحان «پروژه هلندی» براندازی نظام جمهوری اسلامی معرفی کرد.


== آثار==
== آثار==