رابعه گیلانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| محل سکونت = | | محل سکونت = | ||
| فرزندان = | | فرزندان = | ||
| همسر = | | همسر = حاج میراسماعیل رشتی | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| سبک = | | سبک = | ||
نسخهٔ ۵ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۰۸
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| زاده | زنان عارف قرن 13 |
| درگذشت | 1280 |
| همسر | حاج میراسماعیل رشتی |
| خدمات | |
| دین | اسلام |
زندگی‌نامه
ام سلمه مشهور به رابعه گیلانی فرزند حاجی میرزا محمد رشتی – از وزراء و بزرگان گیلان بود.
رابعه ثانی مجذوب طریقت صوفیانه محمدجعفر کبودرآهنگی شد. در طی این طریق، مرید عارف مشهور،حاج آقا رضاهمدانی (کوثر علیشاه) شد و به کمالات عرفانی نائل آمد.
وی از طرف محمدشاه قاجار که گرایش های صوفیانه داشت برای هدایت و ارشاد مردم به کرمان رفت.
وی در کرمان برای حاجی آقارضاهمدانی که در کرمان درگذشته بود (۱۲۴۵ قمری) بر مزار مشتاقعلی شاه مقبره ی باشکوهی ساخت.
ام سلمه زنی نکوسیرت و خیّر بود و موقوفات چندی از خود برجای گذاشت، از آن جمله : شش دانگ روستای خاجان رشت،شش دانگ روستای سوقه رشت، سه دانگ از یک باب تیمچه، شش دانگ روستای نارج گل، وی همچنین خطی نیکو داشت.
ام سلمه در سال ۱۲۸۰ قمری در قم از دنیا رفت و در همانجا به خاک سپرده شد. [۱]
بانوی خوشنویس ، عارف و نیکوکار ایرانی. رابعه دختر حاج میرزا محمد رشتی ، از بزرگان گیلان، و همسر حاج میراسماعیل رشتی بود که در علوم عربی و ادبی تحصیل کرد و از مریدان محمدجعفر کبوترآهنگی ، عارف مشهور، و حاج آقارضا همدانی شد. محمدشاه قاجار که خود تمایلات صوفیانه داشت ، به وی لقب «رابِعَۀ ثانیّه » داد و او را مأمور وعظ و ارشاد مردم کرمان کرد. رابعه بر مرقد جمعی از مشایخ و عرفا، گنبد و صحن و تعدادی حجره ساخت . املاک بسیاری از روستا، تیمچه و باغ را وقف امور خیریه کرد و تولیت آن را به حاج آقارضا همدانی و شایسته ترین فرزندان او و پس از این خاندان به عارف ترین و پرهیزکارترین مردم رشت سپرد. [۲]
نام های دیگر وی
ام سلمه * رابعه ثانی * رابعه گیلانی * رابعه جیلانیه
پانویس
منابع
- [/ دانشنامه جهان اسلام]