بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح لینک های داخلی و رده ها |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
درباره [[اشتغال زنان]]، ابتدا باید کسب جواز و حرمت بررسی شود و در مرحله بعد، بر فرض جایز بودن باید مطلوبیت و عدم مطلوبیت این پدیده مود توجه قرار گیرد. ممکن است موضوع [[اشتغال زنان]] از نگاه فقه حکومتی و از منظر سیاستگذاری حکومت برای جامعه مطرح شود که با فقه فردی تفاوت دارد. در نگاهی کلی، اسلام با کار زنان با شرایطی که برای آن مقرر شده، مخالف نیست، اما در تعارض میان کار [[زنان]] و ارزشهای مهم و بنیادیتر، نگاه اسلام به کار [[زنان]] متفاوت خواهد بود. سعی بر آن است که در کنار کار زنان، ارزشهای بنیادین و اساسی صیانت و حمایت شود. در اسلام، قاعده(تزاحم) و (اهم و مهم) وجود دارد که اگر میان اهم و مهم تزاحم پیدا شود، از نظر شرعی، عقلی و نقلی، اهم مقدم بر مهم است. با همین قاعده، ارزشها و نهادهایی مثل [[خانواده]]، که در اسلام دارای اهمیت بنیادیناند، صیانت میشوند و حفظ آنها در درجه اول اهمیت قرار دارد. <ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص 91</ref> | درباره [[اشتغال زنان]]، ابتدا باید کسب جواز و حرمت بررسی شود و در مرحله بعد، بر فرض جایز بودن باید مطلوبیت و عدم مطلوبیت این پدیده مود توجه قرار گیرد. ممکن است موضوع [[اشتغال زنان]] از نگاه فقه حکومتی و از منظر سیاستگذاری حکومت برای جامعه مطرح شود که با فقه فردی تفاوت دارد. در نگاهی کلی، اسلام با کار زنان با شرایطی که برای آن مقرر شده، مخالف نیست، اما در تعارض میان کار [[زنان]] و ارزشهای مهم و بنیادیتر، نگاه اسلام به کار [[زنان]] متفاوت خواهد بود. سعی بر آن است که در کنار کار زنان، ارزشهای بنیادین و اساسی صیانت و حمایت شود. در اسلام، قاعده(تزاحم) و (اهم و مهم) وجود دارد که اگر میان اهم و مهم تزاحم پیدا شود، از نظر شرعی، عقلی و نقلی، اهم مقدم بر مهم است. با همین قاعده، ارزشها و نهادهایی مثل [[خانواده]]، که در اسلام دارای اهمیت بنیادیناند، صیانت میشوند و حفظ آنها در درجه اول اهمیت قرار دارد. <ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص 91</ref> | ||
==رویکرد قوانین ایران در مورد اشتغال زنان== | ==رویکرد قوانین ایران در مورد اشتغال زنان== | ||
قوانین جمهوری اسلامی ایران، [[اشتغال زنان]] را با رعایت شرایطی به رسمیت شناخته است. در اصل ۲۸ قانون اساسی، هرکس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند. این اصل با تعبیر«هرکس» حکم عامی را بیان نموده و بین زن و مرد فرقی قائل نشده است. تعبیر«[[حقوق زن]] در تمام جهات» در اصل ۲۱ قانون اساسی نیز عام است و یکی از مصادیق آن، حق اشتغال است. مطابق با قانون اساسی هیچ [[زن]] شاغلی را به دلیل خدمت در دستگاه اداری، از تسهیلات لازم برای ایفای نقش | قوانین جمهوری اسلامی ایران، [[اشتغال زنان]] را با رعایت شرایطی به رسمیت شناخته است. در اصل ۲۸ قانون اساسی، هرکس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست، برگزیند. این اصل با تعبیر«هرکس» حکم عامی را بیان نموده و بین زن و مرد فرقی قائل نشده است. تعبیر«[[حقوق زن]] در تمام جهات» در اصل ۲۱ قانون اساسی نیز عام است و یکی از مصادیق آن، حق اشتغال است. مطابق با قانون اساسی هیچ [[زن]] شاغلی را به دلیل خدمت در دستگاه اداری، از تسهیلات لازم برای ایفای نقش مادری و [[همسر|همسری]] نمیتوان منع نمود. <ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص95</ref> | ||
==ضوابط کلی و محدودیتهای [[اشتغال زنان|اشتغال زوجه]] از منظر فقه و حقوق== | ==ضوابط کلی و محدودیتهای [[اشتغال زنان|اشتغال زوجه]] از منظر فقه و حقوق== | ||
از دیدگاه اسلام، هدف از اشتغال فقط دستیابی به اهداف اقتصادی نیست. اشتغال در اسلام بخشی از نظام کلی اجتماعی است که در کنار آن، باید اهداف معنوی، اخلاقی و دینی فرد و جامعه در مسیر تعالی و کمال تأمین گردد. فقه اسلامی ضوابط و معیارهایی کلی را برای اشتغال بیان کرده است. اصل ۲۰، ۲۱ و ۲۸ قانون اساسی نیز به عدم مخالفت شغل با احکام، موازین اسلامی، مصالح عمومی و حقوق دیگران اشاره کرده و ماده ۹۷۵ قانون مدنی و ماده ۶ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی نیز به عدم مغایرت شغل با نظم عمومی و اخلاق حسنه پرداخته و محدودیتهای عمومی [[اشتغال زنان]] را بیان میدارد. همچنین قانون برای [[اشتغال زنان|اشتغال زن]] به طور خاص محدودیتهایی را پیشبینی کرده از جمله: | از دیدگاه اسلام، هدف از اشتغال فقط دستیابی به اهداف اقتصادی نیست. اشتغال در اسلام بخشی از نظام کلی اجتماعی است که در کنار آن، باید اهداف معنوی، اخلاقی و دینی فرد و جامعه در مسیر تعالی و کمال تأمین گردد. فقه اسلامی ضوابط و معیارهایی کلی را برای اشتغال بیان کرده است. اصل ۲۰، ۲۱ و ۲۸ قانون اساسی نیز به عدم مخالفت شغل با احکام، موازین اسلامی، مصالح عمومی و حقوق دیگران اشاره کرده و ماده ۹۷۵ قانون مدنی و ماده ۶ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی نیز به عدم مغایرت شغل با نظم عمومی و اخلاق حسنه پرداخته و محدودیتهای عمومی [[اشتغال زنان]] را بیان میدارد. همچنین قانون برای [[اشتغال زنان|اشتغال زن]] به طور خاص محدودیتهایی را پیشبینی کرده از جمله: | ||
*تعارض نداشتن شغل [[زن]] با نقشهای اختصاصی [[همسر|همسری]]؛ | *تعارض نداشتن شغل [[زن]] با نقشهای اختصاصی [[همسر|همسری]]؛ | ||
*تعارض نداشتن شغل [[زن]] با وظیفه | *تعارض نداشتن شغل [[زن]] با وظیفه مادری ؛ | ||
*تناسب شغل با ویژگیهای [[زنانه]]؛ | *تناسب شغل با ویژگیهای [[زنانه]]؛ | ||
*رعایت حجاب، [[عفاف]] و عدم اختلاط. <ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص 99</ref> | *رعایت حجاب، [[عفاف]] و عدم اختلاط. <ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص 99</ref> | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
==آسیبشناسی [[اشتغال زنان]]== | ==آسیبشناسی [[اشتغال زنان]]== | ||
فرهنگ اسلامی - ایرانی، خانهداری را شغلی بسیار مهم میداند و دیگر نقشهای [[زن]] را در سایه دو وظیفه مهم | فرهنگ اسلامی - ایرانی، خانهداری را شغلی بسیار مهم میداند و دیگر نقشهای [[زن]] را در سایه دو وظیفه مهم مادری و [[همسر|همسری]] تعریف میکند؛ زیرا این نقشها، بر خلاف دیگر وظایف تعریف شده در جامعه، هیچ جایگزینی ندارند. افزون بر این، فرآیند مهم تربیتی، عاطفی و اخلاقی نیز منوط به حضور مؤثر [[زن]] در خانه است. | ||
در کشور ما که [[زنان]] نیمی از توانمندی فکری جامعهاند، باز گذاشتن میدان برای بروز تواناییها و شکوفایی استعدادهای [[زنان]] با حفظ شخصیت و کرامت انسانی آنان و حفظ مصالح [[خانوادگی]]، ارزش بسیار دارد. اگر [[مشارکت زنان]] در محیط کار با سیاستهای درست راهبردی همراه شود، کشور دچار کاهش زاد و ولد و پدیده پیر شدن جمعیت نخواهد شد. بنابراین، دولتها باید برای بهرهگیری کامل از استعدادها و تواناییهای سرشار [[زنان]]، ضمن برداشتن موانع موجود بر سر راه مشارکت هر چه بیشتر [[زنان]]، | در کشور ما که [[زنان]] نیمی از توانمندی فکری جامعهاند، باز گذاشتن میدان برای بروز تواناییها و شکوفایی استعدادهای [[زنان]] با حفظ شخصیت و کرامت انسانی آنان و حفظ مصالح [[خانوادگی]]، ارزش بسیار دارد. اگر [[مشارکت زنان]] در محیط کار با سیاستهای درست راهبردی همراه شود، کشور دچار کاهش زاد و ولد و پدیده پیر شدن جمعیت نخواهد شد. بنابراین، دولتها باید برای بهرهگیری کامل از استعدادها و تواناییهای سرشار [[زنان]]، ضمن برداشتن موانع موجود بر سر راه مشارکت هر چه بیشتر [[زنان]]، مادران و [[همسر|همسران]] شاغل و موفق را در جامعه و در کنار [[مردان]] به کار گیرند. تدوین طرح جامع تفصیلی [[اشتغال زنان]] در نظام جمهوری اسلامی که با توجه هم زمان به شرایط کنونی و آینده جامعه، ویژگیها و کارآمدیهای [[زنان]]، آموزههای دینی و اهداف انقلاب اسلامی، طرحی کلان، جامع و قابل دفاع باشد، ضرورتی اجتنابناپذیر است.<ref>دیواندری و پور عبدالله، پیشرفت فرهنگی و آسیبشناسی اشتغال زنان، 1395، ص 109</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||