مریم محمودزاده (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
مریم محمودزاده (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۹: خط ۹:
عده عبارت است از اینکه [[زن]] در آن مدت از [[ازدواج]] خودداری کند تا آن مدت تمام شود.<ref> محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج19، ص312.</ref>  زن مطلقه در زمان عده به هیچ [[مردی]] نباید تمکین کند و با کسی ازدواج نکند.<ref>محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن،ج2، ص230.</ref> خداوند خطاب به [[زنان]] [[مطلقه]] فرموده است: «و الْمُطَلَّقَاتُ‌ يَتَرَبَّصْنَ‌ بِأَنْفُسِهِنَ‌ ثَلاَثَةَ قُرُوءٍ » <ref> البقره: 228</ref>؛ زنان باید تا سه بار پاکی، از ازدواج خودداری کنند. خداوند در این آیه شریفه مدت عده را سه بار پاکی از حیض( ثلاثه قروء) قرار داده است که زنان در این مدت نباید ازدواج کنند. <ref>محمد حسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج2، 230.</ref>
عده عبارت است از اینکه [[زن]] در آن مدت از [[ازدواج]] خودداری کند تا آن مدت تمام شود.<ref> محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج19، ص312.</ref>  زن مطلقه در زمان عده به هیچ [[مردی]] نباید تمکین کند و با کسی ازدواج نکند.<ref>محمدحسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن،ج2، ص230.</ref> خداوند خطاب به [[زنان]] [[مطلقه]] فرموده است: «و الْمُطَلَّقَاتُ‌ يَتَرَبَّصْنَ‌ بِأَنْفُسِهِنَ‌ ثَلاَثَةَ قُرُوءٍ » <ref> البقره: 228</ref>؛ زنان باید تا سه بار پاکی، از ازدواج خودداری کنند. خداوند در این آیه شریفه مدت عده را سه بار پاکی از حیض( ثلاثه قروء) قرار داده است که زنان در این مدت نباید ازدواج کنند. <ref>محمد حسین طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج2، 230.</ref>
از طرفی [[مردان]] هم باید حساب دقیق عده را داشته باشند:«یا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ»<ref>الطلاق: 1</ref> ؛ مراد از [[طلاق]] دادن برای عده، طلاق دادن برای زمان عده است. معیار عده، شمارش دقیق عدد حیض و پاک شدن [[زن]] است. در زمان عده زن حق [[نفقه]] و سکنی دارد و [[همسرش]] باید مخارجش را بدهد و نمی‌تواند او را از منزل بیرون کند. حق [[شوهر]] هم رجوع به طلاق و از سرگیری زندگی مشترک است. <ref>محمد حسین طباطبایی،المیزان، ج19، ص312.</ref>
از طرفی [[مردان]] هم باید حساب دقیق عده را داشته باشند:«یا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ»<ref>الطلاق: 1</ref> ؛ مراد از [[طلاق]] دادن برای عده، طلاق دادن برای زمان عده است. معیار عده، شمارش دقیق عدد حیض و پاک شدن [[زن]] است. در زمان عده زن حق [[نفقه]] و سکنی دارد و [[همسرش]] باید مخارجش را بدهد و نمی‌تواند او را از منزل بیرون کند. حق [[شوهر]] هم رجوع به طلاق و از سرگیری زندگی مشترک است. <ref>محمد حسین طباطبایی،المیزان، ج19، ص312.</ref>
====سزاواری شوهران در رجوع نسبت به سایر مردان====
====سزاواری [[شوهران]] در رجوع نسبت به سایر [[مردان]]====
توصيه قرآن براي ادامه زندگي مشترك به همسر سابق است. رجوع مرد به زن به قصد اصلاح مشكلات، موجب نجات خانواده و بهبود روابط مي‌شود. <ref> شهاب الدین آلوسي،  روح المعاني، ج1، ص528.</ref> خداوند در قرآن می‌فرماید:« بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا» <ref> البقره: 228</ref> ؛ آیه می‌خواهد بفهماند اگرزنان مطلقه قصد اصلاح دارند شوهرانشان به آنها سزاوارترند. این سزاواری به این است که شوهر در ایام عده بدون عقد مجدد می‌تواند  به عقد اولش برگردد و آن زن را دوباره همسر خود کند.<ref> محمد حسین طباطبايي، الميزان في تفسير القرآن، ج2، ص230</ref> سزاوارتر بودن شوهر با مبالغه آميز بودن كلمه «أحق» نشان‌دهنده ميزان محبوبيت اين عمل نزد خداوند است. البته احق بودن زوج در رجوع به زن فقط قبل از رسيدن به انتهاي زمان عده مي‌باشد و پس از آن، زن مطلقه در انتخاب  همسر مناسب خود اصلح است.
توصيه قرآن براي ادامه زندگي مشترك به [[همسر]] سابق است. رجوع [[مرد]] به [[زن]] به قصد اصلاح مشكلات، موجب نجات [[خانواده]] و بهبود روابط مي‌شود. <ref> شهاب الدین آلوسي،  روح المعاني، ج1، ص528.</ref> خداوند در قرآن می‌فرماید:« بُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا» <ref> البقره: 228</ref> ؛ آیه می‌خواهد بفهماند اگر [[زنان]] [[مطلقه]] قصد اصلاح دارند شوهرانشان به آنها سزاوارترند. این سزاواری به این است که [[شوهر]] در ایام عده بدون عقد مجدد می‌تواند  به عقد اولش برگردد و آن زن را دوباره همسر خود کند.<ref> محمد حسین طباطبايي، الميزان في تفسير القرآن، ج2، ص230</ref> سزاوارتر بودن شوهر با مبالغه آميز بودن كلمه «أحق» نشان‌دهنده ميزان محبوبيت اين عمل نزد خداوند است. البته احق بودن زوج در رجوع به زن فقط قبل از رسيدن به انتهاي زمان عده مي‌باشد و پس از آن، زن مطلقه در انتخاب  همسر مناسب خود اصلح است.
<ref> شهاب الدین آلوسي، روح المعاني، ج1، ص528.</ref>  
<ref> شهاب الدین آلوسي، روح المعاني، ج1، ص528.</ref>
 
====ممنوعیت کتمان حیض یا بارداری====
====ممنوعیت کتمان حیض یا بارداری====
بر اساس آیه « لَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ» <refالبقره: 228></ref>، زن مطلقه باید حیض یا  بارداری خود را کتمان نکند ودر صورت بارداری مرد را از وجود فرزندش آگاه سازد. به دلیل اهمیت این موضوع آیه مقید به ایمان به خدا و روز جزا شده است و زنان را  تشویق به اطاعت می‌کند. <ref>محمد حسین طباطبايي، الميزان في تفسير القرآن، ج2، ص230.</ref> ارحامهن به نظر بسیاری از مفسرین دو معنا می‌تواند داشته باشد: فرزند و عادت ماهیانه. زیرا خداوند هر دو را در رحم زن آفریده است. پس نباید زن حمل خود را مخفی کند و بگوید به عادت ماهانه مبتلا می‌شود تا مدت عده( در زن باردار تا زمان وضع حمل است) را کاهش دهد و درمورد عادت ماهانه چه از آغاز و چه از پایان خلاف گویی کند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج2،ص155</ref>  
بر اساس آیه « لَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ» <refالبقره: 228></ref>، زن مطلقه باید حیض یا  بارداری خود را کتمان نکند ودر صورت بارداری مرد را از وجود فرزندش آگاه سازد. به دلیل اهمیت این موضوع آیه مقید به ایمان به خدا و روز جزا شده است و زنان را  تشویق به اطاعت می‌کند. <ref>محمد حسین طباطبايي، الميزان في تفسير القرآن، ج2، ص230.</ref> ارحامهن به نظر بسیاری از مفسرین دو معنا می‌تواند داشته باشد: فرزند و عادت ماهیانه. زیرا خداوند هر دو را در رحم زن آفریده است. پس نباید زن حمل خود را مخفی کند و بگوید به عادت ماهانه مبتلا می‌شود تا مدت عده( در زن باردار تا زمان وضع حمل است) را کاهش دهد و درمورد عادت ماهانه چه از آغاز و چه از پایان خلاف گویی کند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج2،ص155</ref>