بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
<big>'''حضرت مریم'''</big> مادر حضرت عیسی (ع) و یکی از چهار بانوی برجسته دو عالم در منابع دینی. | <big>'''حضرت مریم'''</big> مادر حضرت عیسی (ع) و یکی از چهار بانوی برجسته دو عالم در منابع دینی. | ||
حضرت مریم، تنها زنی است که در قرآن به‌نام او ذکر شده است در حالی که از دیگر زنان، فقط با نسبت‌دادن به همسران‌شان و بدون ذکر نام‌شان بیان شده است. بانویی که یک سوره قرآن به‌نام او در مورد زوایای شخصیت و اوصاف او نازل شده است.<ref>سازمان دارالقرآن الکریم، نوزده‌همین سورۀ قرآن کریم، 1389ش، ص305.</ref> بانوی مومنی که در طریق بندگی و طاعت، درجات عالی کمالی را کسب نموده. و از دامن پاکش پیامبری به‌نام عیسی متولد و پرورش یافته است. خداوند متعال مریم را، به‌عنوان اسوه‌ای برای بشر معرفی کرده است که از لحاظ عفت و پاکدامنی بی‌نظیر و در تصدیق کلمات پروردگار و کتاب‌هایش همت می‌گماشت.<ref> سوره تحریم، آیۀ12.</ref> در مورد تکوین و تولد و شخصیت والای حضرت مریم، به‌طور تفصیلی در دو سوره آل‌عمرال و مریم و در دیگر سوره‌ها، جزییاتی اشاره شده است. برخی پژوهشگران، تعداد آیات مربوط به حضرت مریم را حدود 36 آیه ذکر کرده‌اند. شهید مطهری در کتاب نظام حقوق زن دراسلام در توصیف قرآن از مریم می‌گوید: حضرت مریم به مرتبه‌ای رسیده بود که در محراب عبادت، همواره فرشتگان با او سخن و گفت و شنود می‌کردند. از عالم بالا برایش رزق و روزی می‌رسید. جایگاهش از لحاظ مقامات معنوی آنقدر بالا گرفته بود که پیامبر زمانش نیز در حیرت فرو رفته بود. چه بسا از مقام پیامبر عصر خود پیشی گرفته بود و همین امر، شگفتی بیشتر زکریای نبی را در مورد مریم برانگیخته بود. | حضرت مریم، تنها زنی است که در قرآن به‌نام او ذکر شده است در حالی که از دیگر زنان، فقط با نسبت‌دادن به همسران‌شان و بدون ذکر نام‌شان بیان شده است. بانویی که یک سوره قرآن به‌نام او در مورد زوایای شخصیت و اوصاف او نازل شده است.<ref>سازمان دارالقرآن الکریم، نوزده‌همین سورۀ قرآن کریم، 1389ش، ص305.</ref> بانوی مومنی که در طریق بندگی و طاعت، درجات عالی کمالی را کسب نموده. و از دامن پاکش پیامبری به‌نام عیسی متولد و پرورش یافته است. خداوند متعال مریم را، به‌عنوان اسوه‌ای برای بشر معرفی کرده است که از لحاظ عفت و پاکدامنی بی‌نظیر و در تصدیق کلمات پروردگار و کتاب‌هایش همت می‌گماشت.<ref> سوره تحریم، آیۀ12.</ref> در مورد تکوین و تولد و شخصیت والای حضرت مریم، به‌طور تفصیلی در دو سوره آل‌عمرال و مریم و در دیگر سوره‌ها، جزییاتی اشاره شده است. برخی پژوهشگران، تعداد آیات مربوط به حضرت مریم را حدود 36 آیه ذکر کرده‌اند.<ref>مرادی خلج، «زنان صالح در قرآن»، 1389ش، ص134.</ref> شهید مطهری در کتاب نظام حقوق زن دراسلام در توصیف قرآن از مریم می‌گوید: حضرت مریم به مرتبه‌ای رسیده بود که در محراب عبادت، همواره فرشتگان با او سخن و گفت و شنود می‌کردند. از عالم بالا برایش رزق و روزی می‌رسید. جایگاهش از لحاظ مقامات معنوی آنقدر بالا گرفته بود که پیامبر زمانش نیز در حیرت فرو رفته بود. چه بسا از مقام پیامبر عصر خود پیشی گرفته بود و همین امر، شگفتی بیشتر زکریای نبی را در مورد مریم برانگیخته بود.<ref>مطهری، نظام حقوق زن در اسلام، 1378ش، ص119.</ref> | ||
==مفهوم‌شناسی مریم== | ==مفهوم‌شناسی مریم== | ||
واژه مریم در منابع لغوی با توجه به بررسی‌های صورت گرفته واژۀ‌ای عجمی و سامی است. برخی لغت شناسان معاصر واژه مریم را سریانی و یونانی و به معنای بلندمرتبه ذکر کرده‌اند. اما برخی از مفسران مسلمان، معتقدند که وجه‌تسمیه مریم به معنای عابده و خادمه است. | واژه مریم در منابع لغوی با توجه به بررسی‌های صورت گرفته واژۀ‌ای عجمی و سامی است. برخی لغت شناسان معاصر واژه مریم را سریانی و یونانی و به معنای بلندمرتبه ذکر کرده‌اند.<ref>بستانی، محیط المحیط، 1993م، ص848 ؛ مصطفوی، التحقیق، 1375ش، ص87-91.</ref> اما برخی از مفسران مسلمان، معتقدند که وجه‌تسمیه مریم به معنای عابده و خادمه است.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، 1425ق، ج4، ص204 ، طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج3، ص409.</ref> | ||
==تولد مریم== | ==تولد مریم== | ||
پژوهشگران مسلمان، حضرت مریم را دختر عمران بن اشهم، از نوادگان حضرت سلیمان ذکر کرده‌اند. مادرش حنّه نام داشت. که دوخواهر بودند. نام خواهرش حنانه، همسر حضرت زکریا بوده که شوهرخاله مریم بوده است. زمانی که حنّه از باردارشدن خود توسط همسرش باخبر شد، تصمیم گرفت آن فرزند در شکم را، نذر معبد کند، تا در آنجا خدمت‌گذار معبد و مکان مقدس باشد. پس از تولد نوزاد، مادرش او را بر اساس نذری که کرده بود. وی را به معبد برد تا او را به خادمی آنجا بسپارد. در تفسیر این حادثه آمده است که علمای یهود در مورد سرپرستی مریم، با یکدیگر به اختلاف رسیدند. سپس تصمیم گرفتند که قرعه بیندازند تا قرعه به‌نام هرکه افتاد، او کفالت مریم را برعهده گیرد. بنا بر قرعه سرپرستی مریم را حضرت زکریا، شوهرخالۀ او بر عهده گرفت. | پژوهشگران مسلمان، حضرت مریم را دختر عمران بن اشهم، از نوادگان حضرت سلیمان ذکر کرده‌اند. مادرش حنّه نام داشت. که دوخواهر بودند. نام خواهرش حنانه، همسر حضرت زکریا بوده که شوهرخاله مریم بوده است. زمانی که حنّه از باردارشدن خود توسط همسرش باخبر شد، تصمیم گرفت آن فرزند در شکم را، نذر معبد کند، تا در آنجا خدمت‌گذار معبد و مکان مقدس باشد. پس از تولد نوزاد، مادرش او را بر اساس نذری که کرده بود. وی را به معبد برد تا او را به خادمی آنجا بسپارد. در تفسیر این حادثه آمده است که علمای یهود در مورد سرپرستی مریم، با یکدیگر به اختلاف رسیدند. سپس تصمیم گرفتند که قرعه بیندازند تا قرعه به‌نام هرکه افتاد، او کفالت مریم را برعهده گیرد. بنا بر قرعه سرپرستی مریم را حضرت زکریا، شوهرخالۀ او بر عهده گرفت. | ||
