| خط ۷: | خط ۷: | ||
هاجر یکی از [[همسران]] حضرت ابراهیم است.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، 1373ش، ج3، ص503.</ref> بنا بر نقل مورخان، وی [[زنی]] مصری و [[کنیز]] پادشاه مصر بوده که در حوادثی به ساره [[همسر]] اول ابراهیم بخشیده شده است.<ref>ابنکثیر، البدایۀوالنهایۀ، 1407ق، ج1، ص152 ؛ یاقوت حموی، معجمالبلدان، 1995م، ج5، ص139.</ref> در مورد ولادت و نامگذاری او چیزی در متون تاریخی و لغوی کهن ذکر نشده است. هاجر در ادبیات یهود به معنای نشانه بندگی در شریعت و در فرهنگ اسمها، واژهای عِبری، یعنی فرار و در فرهنگنامه قرآن به معنای فضیلت و برتری داشتن بیان شده است.<ref>سایت آبادیس، ذیل واژه هاجر، تاریخ بازدید:22 آبان 1401ش.</ref> در اصطلاح، هاجر به کسی گفته میشود که برای حفظ دین از جایی به جای دیگر منتقل میشود.<ref>هاشمیرفسنجانی، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب، 1384ش.</ref> بنا بر نقل پژوهشگران، نام هاجر در قرآن صراحتا نیامده، ولی داستان زندگی وی و [[فرزندش]] اسماعیل، در برخی سور قرآن آمده است.<ref>ابراهیم، آیه37 و صافات، آیات 100-110. </ref> همچنین داستان این [[بانوی]] ممتاز در ادیان بزرگ (اسلام و تورات) ذکر شده است. | هاجر یکی از [[همسران]] حضرت ابراهیم است.<ref>بلعمی، تاریخنامه طبری، 1373ش، ج3، ص503.</ref> بنا بر نقل مورخان، وی [[زنی]] مصری و [[کنیز]] پادشاه مصر بوده که در حوادثی به ساره [[همسر]] اول ابراهیم بخشیده شده است.<ref>ابنکثیر، البدایۀوالنهایۀ، 1407ق، ج1، ص152 ؛ یاقوت حموی، معجمالبلدان، 1995م، ج5، ص139.</ref> در مورد ولادت و نامگذاری او چیزی در متون تاریخی و لغوی کهن ذکر نشده است. هاجر در ادبیات یهود به معنای نشانه بندگی در شریعت و در فرهنگ اسمها، واژهای عِبری، یعنی فرار و در فرهنگنامه قرآن به معنای فضیلت و برتری داشتن بیان شده است.<ref>سایت آبادیس، ذیل واژه هاجر، تاریخ بازدید:22 آبان 1401ش.</ref> در اصطلاح، هاجر به کسی گفته میشود که برای حفظ دین از جایی به جای دیگر منتقل میشود.<ref>هاشمیرفسنجانی، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب، 1384ش.</ref> بنا بر نقل پژوهشگران، نام هاجر در قرآن صراحتا نیامده، ولی داستان زندگی وی و [[فرزندش]] اسماعیل، در برخی سور قرآن آمده است.<ref>ابراهیم، آیه37 و صافات، آیات 100-110. </ref> همچنین داستان این [[بانوی]] ممتاز در ادیان بزرگ (اسلام و تورات) ذکر شده است. | ||
=[[ | ==[[ازدواج]] هاجر با حضرت ابراهیم== | ||
برخی مفسران معتقدند: چون ساره [[همسر]] حضرت ابراهیم، [[زنی]] سالخورده و عقیم بوده و [[فرزنددا]]ر نمیشد، از این رو ساره ، [[کنیزش]] (هاجر) را به ابراهیم فروخت تا با او [[ازدواج]] کند، شاید صاحب [[فرزندی]] بشود.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، 1417ش، ج7، ص231.</ref> در گزارشی از متون تاریخی آمده است. خود حضرت ابراهیم از ساره خواست که هاجر را به او ببخشد تا با او [[ازدواج]] کند و صاحب [[فرزندی]] بشوند.<ref>ر.ک. رسولی محلاتی، تاریخ انبیاء، 1392ش، بخش نهم.</ref> در روایتی از امام صادق علیهالسلام در این رابطه نقل شده است: چون [[فرزندی]] برای ابراهیم نبود، ابراهیم به ساره گفت اگر دوست داری، هاجر را به من بده، شاید خداوند از او به ما [[فرزندی]] عطا کند و جانشین هر دو گردد. سپس ابراهیم هاجر را، از ساره خریداری کرد و بهدنبال آن اسماعیل متولد شد.<ref>کلینی، الکافی، 1407ق، ج8، ص373.</ref> | برخی مفسران معتقدند: چون ساره [[همسر]] حضرت ابراهیم، [[زنی]] سالخورده و عقیم بوده و [[فرزنددا]]ر نمیشد، از این رو ساره ، [[کنیزش]] (هاجر) را به ابراهیم فروخت تا با او [[ازدواج]] کند، شاید صاحب [[فرزندی]] بشود.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، 1417ش، ج7، ص231.</ref> در گزارشی از متون تاریخی آمده است. خود حضرت ابراهیم از ساره خواست که هاجر را به او ببخشد تا با او [[ازدواج]] کند و صاحب [[فرزندی]] بشوند.<ref>ر.ک. رسولی محلاتی، تاریخ انبیاء، 1392ش، بخش نهم.</ref> در روایتی از امام صادق علیهالسلام در این رابطه نقل شده است: چون [[فرزندی]] برای ابراهیم نبود، ابراهیم به ساره گفت اگر دوست داری، هاجر را به من بده، شاید خداوند از او به ما [[فرزندی]] عطا کند و جانشین هر دو گردد. سپس ابراهیم هاجر را، از ساره خریداری کرد و بهدنبال آن اسماعیل متولد شد.<ref>کلینی، الکافی، 1407ق، ج8، ص373.</ref> | ||
