کرامت: تفاوت میان نسخه‌ها

خداباوری و خودباوری، عوامل محوری در کسب کرامت انسانی هستند؛ خداباوری انسان را با حقیقت کریمانة او پیوند می‌دهد و خودباوری بر مبنای این اتصال، آدمی را باورمند به شرافت انسانی می‌سازد. انسان خودباور به توانایی‌ها و استعدادهای بالفعل و بالقوّه خود واقف شده و درصدد استفاده صحیح از آنها برمی‌آید.<ref>[https://www.hawzahnews.com/news/1088518/%D8%B9%D9%88%D8%A7%D9%85%D9%84-%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D9%86%D9%87%D8%AC-%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA%D9%87 شکیبایی، «عوامل کرامت ساز انسان از منظر نهج البلاغه»،  خبرگزاری رسمی حوزه.]</ref> از چنین خاستگاهی، کرامت اکتسابی در حوزه جنسیت با هویت زنانگی و مردانگی مرتبط می‌شود. ارزش محوری در این حوزه، حفظ هویت زنانه و مردانه است. همانگونه که مرد بودن برای مرد ارزش است، زن بودن برای زن یک اصل ارزشی است. از این منظر، تشبه زن به مرد و تشبه مرد به زن، ضدارزش است، زیرا هر کدام دارای طبیعت و جایگاه نسبتا متفاوتی هستند. بر مبنای این تفاوت‌ها، راه‌های کسب کرامت زنانه و مردانه تفاوت‌ نسبی یافته و عمدتا معطوف به التزام عملی به وظایفی است که در دستگاه خلقت برای آن‌ها تعریف شده است. زن با حفظ هویت زنانگی، دارای عظمت، کرامت و نقش بی‌بدیل در جامعه است. جامعه سالم جامعه‌ای است که نصف از آن واقعا مرد و نیمی دیگر آن واقعا زن بوده و هرکدام با حفظ هویت جنسیتی‌ خود در میدان‌های معنوی و مادی جامعه حضور دارند. در طبیعت زن، لطافت و محبتی وجود دارد که می‌تواند خود و محیط پیرامونش را کریمانه بسازد. این توان‌مندی در انحصار زن است و زنان با تکیه بر آن، نقش اجتماعی ویژۀ خود را ایفا می‌کنند.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6452/9582/115699/%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%AA_%D8%B2%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85_%D9%85%D8%B9%D8%B8%D9%85_%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1%DB%8C__%D9%85%D8%AF%D8%B8%D9%84%D9%87_%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C مولودی، «کرامت زن در دیدگاه مقام معظم رهبری»،  پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.]</ref>