صفحهای تازه حاوی «حكم كلّى آن است كه خودآرايى جايز و خودنمايى در مقابل نامحرم ممنوع است.<ref> . مر...» ایجاد کرد |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حكم كلّى آن است كه خودآرايى جايز و خودنمايى در مقابل نامحرم ممنوع است.<ref> . مرتضى مطهرى، پيشين، ص131.</ref> | حكم كلّى آن است كه خودآرايى جايز و خودنمايى در مقابل نامحرم ممنوع است.<ref> . مرتضى مطهرى، پيشين، ص131.</ref> | ||
== | == آیات و روایات== | ||
علامه طباطبايى در تفسير آيه 32 سوره اعراف مى فرمايد: «خداى متعال در اين آيه، زينت هايى | علامه طباطبايى در تفسير آيه 32 سوره اعراف مى فرمايد: «خداى متعال در اين آيه، زينت هايى | ||
را معرفى مى كند كه براى بندگان ايجاد كرده و گرايش فطرى انسان را به سوى آن قرار داده است و روشن است كه فطرت جز به چيزهايى كه وجود و بقاى انسان نيازمند آن است، الهام نمى كند» .<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، الميزان، ج8، ص79.</ref> | را معرفى مى كند كه براى بندگان ايجاد كرده و گرايش فطرى انسان را به سوى آن قرار داده است و روشن است كه فطرت جز به چيزهايى كه وجود و بقاى انسان نيازمند آن است، الهام نمى كند» .<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، الميزان، ج8، ص79.</ref> | ||
اين گرايش طبيعى، افزون بر آنكه آثار مثبت روانى در ديگران پديد مى آورد، به تحقّق آثار گرانبهاى روانى در شخص آراسته نيز مى انجامد. آراستن خود و پرهيز از آشفتگى و پريشانى، در نظام فكرى و ذوق سليم انسان ريشه دارد. ظاهر ژوليده و آشفته و عدم مراعات تميزى و نظافت ظاهرى، خود به خود فرد را در نگاه ديگران خوار مى سازد و زبان طعن و توهين را به سوى انسان مى گشايد. بر اين اساس، پوشيدن جامه زيبا <ref> . احمد صبور ارودبادى، آيين بهزيستى در اسلام، ج 1، جنس پوشاك، ص57.</ref>، بهره گيرى از مسواك و شانه، معطّر بودن، انگشتر به دست كردن و آراستن خويش هنگام عبادت و معاشرت با مردم از مستحبات مؤّکد و برنامه هاى روزانه مسلمانان است .<ref> . محمدباقر مجلسى، | اين گرايش طبيعى، افزون بر آنكه آثار مثبت روانى در ديگران پديد مى آورد، به تحقّق آثار گرانبهاى روانى در شخص آراسته نيز مى انجامد. آراستن خود و پرهيز از آشفتگى و پريشانى، در نظام فكرى و ذوق سليم انسان ريشه دارد. ظاهر ژوليده و آشفته و عدم مراعات تميزى و نظافت ظاهرى، خود به خود فرد را در نگاه ديگران خوار مى سازد و زبان طعن و توهين را به سوى انسان مى گشايد. بر اين اساس، پوشيدن جامه زيبا <ref> . احمد صبور ارودبادى، آيين بهزيستى در اسلام، ج 1، جنس پوشاك، ص57.</ref>، بهره گيرى از مسواك و شانه، معطّر بودن، انگشتر به دست كردن و آراستن خويش هنگام عبادت و معاشرت با مردم از مستحبات مؤّکد و برنامه هاى روزانه مسلمانان است .<ref> . محمدباقر مجلسى، حليه المتقين، صص91 و107.</ref> | ||
حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام بهترين جامه هاى خود را در نماز مى پوشيد و در پاسخ كسانى كه سبب اين كار را مى پرسيدند، مى فرمود: «اِنَّ اللّهَ جَميلْ و يُحبُّ الجَمالَ فَاَتَجمّلُ لِرَبّى»<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج3و4، ص673.</ref> ؛ «خداوند زيباست و زيبايى را دوست دارد. پس خود را براى پروردگارم زيبا مى سازم». | حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام بهترين جامه هاى خود را در نماز مى پوشيد و در پاسخ كسانى كه سبب اين كار را مى پرسيدند، مى فرمود: '''«اِنَّ اللّهَ جَميلْ و يُحبُّ الجَمالَ فَاَتَجمّلُ لِرَبّى»'''<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج3و4، ص673.</ref> ؛ «خداوند زيباست و زيبايى را دوست دارد. پس خود را براى پروردگارم زيبا مى سازم». | ||
چون انسان به طور فطرى زيبايى را دوست دارد، طبيعى است كه دنبال زيبايى باشد، چه زيبايى جسمانى و مادى و چه زيبايى معنوى و روحانى. آنچه در اسلام سفارش شده آن است كه: | چون انسان به طور فطرى زيبايى را دوست دارد، طبيعى است كه دنبال زيبايى باشد، چه زيبايى جسمانى و مادى و چه زيبايى معنوى و روحانى. آنچه در اسلام سفارش شده آن است كه: | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
از لحاظ معنوى نيز قرآن در توصيف رسول اكرم صلى الله عليه وآله مى فرمايد: | از لحاظ معنوى نيز قرآن در توصيف رسول اكرم صلى الله عليه وآله مى فرمايد: | ||
«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ» .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | '''«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ»''' .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | ||
بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمى كند. آنچه در شرع مقدّس ممنوع شده، تبرّج و خودنمايى و تحريك و تهييج به وسيله آشكار ساختن زينت در محافل اجتماعى است؛ چنان كه مى فرمايد: | بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمى كند. آنچه در شرع مقدّس ممنوع شده، تبرّج و خودنمايى و تحريك و تهييج به وسيله آشكار ساختن زينت در محافل اجتماعى است؛ چنان كه مى فرمايد: | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
مرحوم علاّمه طباطبايى در تفسير الميزان مى نويسد: «كلمه تبرّج به معناى ظاهر شدن در برابر مردم است؛ همانگونه كه برج قلعه براى همه هويداست» .<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، پيشين، ج16، ص335.</ref> | مرحوم علاّمه طباطبايى در تفسير الميزان مى نويسد: «كلمه تبرّج به معناى ظاهر شدن در برابر مردم است؛ همانگونه كه برج قلعه براى همه هويداست» .<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، پيشين، ج16، ص335.</ref> | ||
==نتیجه گیری== | |||
از آنچه گفته شد، روشن مى شود كه خودآرايى جايز است اما خودنمايى و آشكار كردن زينت در برابر نامحرم ممنوع مى باشد، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن زينت هاى پنهان مانند جواهرات سينه بند و گردنبند و لباسهاى نازك كه معمولاً زير چادر از آنها استفاده مى شود، نهى كرده است: | از آنچه گفته شد، روشن مى شود كه خودآرايى جايز است اما خودنمايى و آشكار كردن زينت در برابر نامحرم ممنوع مى باشد، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن زينت هاى پنهان مانند جواهرات سينه بند و گردنبند و لباسهاى نازك كه معمولاً زير چادر از آنها استفاده مى شود، نهى كرده است: | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
بدين ترتيب مى بينيم كه اسلام از طرفى با دستور الزامى زنان به رعايت حجاب و پوشش و از طرف ديگر با تشويق آنان به استفاده از زيورآلات و زينتها به شرط عدم تبرح و نمايش زينتها به نامحرمان، جلوى سوء استفاده را گرفته است تا از اين طريق زمينه سلامت روحى و روانى افراد جامعه فراهم گرديده و نظام خانواده مستحكم و پايدار بماند. | بدين ترتيب مى بينيم كه اسلام از طرفى با دستور الزامى زنان به رعايت حجاب و پوشش و از طرف ديگر با تشويق آنان به استفاده از زيورآلات و زينتها به شرط عدم تبرح و نمايش زينتها به نامحرمان، جلوى سوء استفاده را گرفته است تا از اين طريق زمينه سلامت روحى و روانى افراد جامعه فراهم گرديده و نظام خانواده مستحكم و پايدار بماند. | ||
==مداخل مرتبط== | ==مداخل مرتبط== | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
[[رده: علوم نقلی ; حجاب]] | [[رده: علوم نقلی ; حجاب]] | ||
