Shiri (بحث | مشارکت‌ها)
Shiri (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۳۷: خط ۳۷:


===جامعه زنان انقلاب اسلامی===
===جامعه زنان انقلاب اسلامی===
اعظم طالقانی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، جامعه زنان انقلاب اسلامی را به خواست پدرش و با آرمان آموزش زنان و حل مشکلات آنها بنیان گذاشت. سپس نماینده مجلس نخست شورای اسلامی شد و پس از آن دوباره به آموزگاری پرداخت. او از سال ۱۳۶۳ دبیر کل جامعه زنان انقلاب اسلامی نیز بود.<ref>ویکی پدیا صفحه اعظم طالقانی</ref> «جامعه‌ زنان انقلاب اسلامی» رابطه تنگانگی با نیروهای ملی و مذهبی و نهضت آزادی داشت و اهداف خود را بر این گذاشته بود که با «مشی اصلاح‌طلبانه» و «پیروی از رهنمودهای جهان‌بخش اسلام، قرآن و ولی‌ فقیه» به دفاع از «حقوق مستضعفین و مظلومین و ستمدیدگان به‌طور اعم و زنان به‌طور اخص در سطح میهن اسلامی و در قلمرو بین‌المللی» بپردازد.<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
اعظم طالقانی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، جامعه زنان انقلاب اسلامی را به خواست پدرش و با آرمان آموزش [[زنان]] و حل مشکلات آنها بنیان گذاشت. سپس نماینده مجلس نخست شورای اسلامی شد و پس از آن دوباره به آموزگاری پرداخت. او از سال ۱۳۶۳ دبیر کل جامعه [[زنان]] انقلاب اسلامی نیز بود.<ref>ویکی پدیا صفحه اعظم طالقانی</ref> «جامعه‌ زنان انقلاب اسلامی» رابطه تنگانگی با نیروهای ملی و مذهبی و نهضت آزادی داشت و اهداف خود را بر این گذاشته بود که با «مشی اصلاح‌طلبانه» و «پیروی از رهنمودهای جهان‌بخش اسلام، قرآن و ولی‌ فقیه» به دفاع از «حقوق مستضعفین و مظلومین و ستمدیدگان به‌طور اعم و زنان به‌طور اخص در سطح میهن اسلامی و در قلمرو بین‌المللی» بپردازد.<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
===کنشگری حقوق زنان===
===کنشگری حقوق زنان===
اعظم طالقانی در دور اول مجلس شورای اسلامی، تلاش زیادی برای جلوگیری از تصویب قوانین به نظر ضد زن در مجلس کرد که در برخی موارد موفق شد.<ref>ویکی پدیا صفحه اعظم طالقانی</ref>
اعظم طالقانی در دور اول مجلس شورای اسلامی، تلاش زیادی برای جلوگیری از تصویب قوانین به نظر ضد [[زن]] در مجلس کرد که در برخی موارد موفق شد.<ref>ویکی پدیا صفحه اعظم طالقانی</ref>
اعظم طالقانی همچنین امتیاز انتشار مجله اصلاح‌طلب «پیام هاجر» را گرفت. این نشریه با دیدگاه منتقدانه و روشمند به نقد ساختار سیاسی حاکم و توسعه ایده‌های محمود طالقانی درباره حقوق زنان در ایران و جامعه و سیاست می‌پرداخت.انتشار نشریه «پیام هاجر» در کنار فعالیت‌هایی چون جلسات سخنرانی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به‌صورت دوره‌ای، تشکیل کلاس‌های آموزشی و شرکت در سمینارهای داخلی و بین‌المللی، انتشار بیانیه و جزوه‌های آموزشی از فعالیت‌های «جامعه‌ زنان انقلاب اسلامی» به دبیر کلی اعظم طالقانی بوده است. اولین شماره «پیام هاجر» در آبان ۵۸ منتشر شد و تا سال‌ها بعد به‌صورت ماهنامه‌ یا فصل‌نامه به کار خود ادامه داد. در میانه دهه هفتاد بود که انتشار نشریه نظم بهتری گرفت و به هفته‌نامه تبدیل شد. اما چندان دوام نیاورد و در فروردین ۷۹ توقیف شد.
 
اعظم طالقانی در تابستان ۹۳ نشریه «پیام ابراهیم» را منتشر کرد و در سرمقاله اولین شماره آن نوشت که «پیام هاجر در این مدت دو بار توقیف شد. بار نخست توسط دادسرای ویژه روحانیت به خاطر انتشار برخی از جلسات درس آیت‌الله منتظری و بار دوم در سال ۱۳۷۹ در شبی که ۱۶ روزنامه و نشریه توقیف شد؛ در حالی که آماده چاپ بودیم نامه توقیف توسط چهار جوان به دفتر پیام هاجر ارائه شد. از آن تاریخ تاکنون حدود ۱۴ سال می‌گذرد. بعد از مدتی به عنوان دبیرکل جامعه زنان مجوز انتشار مجله‌ای با عنوان (رهیابان نور) را درخواست کردم. این مجوز پس از چند ماه که از تشکیل دولت جدید گذشته بود، صادر شد. چون علاقه‌مند بودیم پیام هاجر را به ما برگرداند و مورد قبول واقع نشد نام آن را به "پیام ابراهیم" تغییر دادیم».<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
اعظم طالقانی همچنین امتیاز انتشار مجله اصلاح‌طلب «[[پیام هاجر]]» را گرفت. این نشریه با دیدگاه منتقدانه و روشمند به نقد ساختار سیاسی حاکم و توسعه ایده‌های محمود طالقانی درباره حقوق [[زنان]] در ایران و جامعه و سیاست می‌پرداخت.انتشار نشریه «[[پیام هاجر]]» در کنار فعالیت‌هایی چون جلسات سخنرانی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به‌صورت دوره‌ای، تشکیل کلاس‌های آموزشی و شرکت در سمینارهای داخلی و بین‌المللی، انتشار بیانیه و جزوه‌های آموزشی از فعالیت‌های «جامعه‌ زنان انقلاب اسلامی» به دبیر کلی اعظم طالقانی بوده است. اولین شماره «[[پیام هاجر]]» در آبان ۵۸ منتشر شد و تا سال‌ها بعد به‌صورت ماهنامه‌ یا فصل‌نامه به کار خود ادامه داد. در میانه دهه هفتاد بود که انتشار نشریه نظم بهتری گرفت و به هفته‌نامه تبدیل شد. اما چندان دوام نیاورد و در فروردین ۷۹ توقیف شد.
اعظم طالقانی در تابستان ۹۳ نشریه «پیام ابراهیم» را منتشر کرد و در سرمقاله اولین شماره آن نوشت که «[[پیام هاجر]] در این مدت دو بار توقیف شد. بار نخست توسط دادسرای ویژه روحانیت به خاطر انتشار برخی از جلسات درس آیت‌الله منتظری و بار دوم در سال ۱۳۷۹ در شبی که ۱۶ روزنامه و نشریه توقیف شد؛ در حالی که آماده چاپ بودیم نامه توقیف توسط چهار جوان به دفتر پیام هاجر ارائه شد. از آن تاریخ تاکنون حدود ۱۴ سال می‌گذرد. بعد از مدتی به عنوان دبیرکل جامعه زنان مجوز انتشار مجله‌ای با عنوان (رهیابان نور) را درخواست کردم. این مجوز پس از چند ماه که از تشکیل دولت جدید گذشته بود، صادر شد. چون علاقه‌مند بودیم [[پیام هاجر]] را به ما برگرداند و مورد قبول واقع نشد نام آن را به "پیام ابراهیم" تغییر دادیم».<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
===نماینده مجلس و نامزد انتخابات ریاست جمهوری===
===نماینده مجلس و نامزد انتخابات ریاست جمهوری===
اعظم طالقانی به عنوان نامزد اختصاصی «دفتر همکاری مردم با رئیس‌جمهور» در انتخابات دوره‌ نخست مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و توانست به مجلس راه یابد. پس از پایان دوران نمایندگی، تمرکز خود را بر «جامعه زنان انقلاب اسلامی» گذاشت، زیرمجموعه‌های آن را به مرور گسترش داد و مسئولیت آموزش گروهی از زنان سرپرست خانوار را نیز برعهده گرفت.<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
اعظم طالقانی به عنوان نامزد اختصاصی «دفتر همکاری مردم با رئیس‌جمهور» در انتخابات دوره‌ نخست مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و توانست به مجلس راه یابد. پس از پایان دوران نمایندگی، تمرکز خود را بر «جامعه زنان انقلاب اسلامی» گذاشت، زیرمجموعه‌های آن را به مرور گسترش داد و مسئولیت آموزش گروهی از [[زنان]] سرپرست خانوار را نیز برعهده گرفت.<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
طالقانی نخستین زنی است که خود را نامزد ریاست جمهوری در ایران کرد. او به رغم بیماری، در سال ۱۳۷۶ نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۷۶) شده بود. به گفته خودش:برای آزمایش قانون اساسی؛ هیچ دلیلی وجود ندارد که یک زن نتواند نامزد انتخابات شود.
طالقانی نخستین زنی است که خود را نامزد ریاست جمهوری در ایران کرد. او به رغم بیماری، در سال ۱۳۷۶ نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری ایران شده بود. به گفته خودش:برای آزمایش قانون اساسی؛ هیچ دلیلی وجود ندارد که یک [[زن]] نتواند نامزد انتخابات شود.
او باور داشت تعبیر رجال در اصل ۱۱۵ قانون اساسی معادل جنس مرد نیست و شماری از متخصصان و سیاسیون در ایران نیز با وی هم دیدگاه بودند. (برابر اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران، نامزدهای ریاست جمهوری باید جزو «رجال» دینی و سیاسی باشند) اما شورای نگهبان با تفسیر اصل ۱۱۵ نامزدی او را رد کرد.<ref>کانون زنان ایرانی، «گفتگوی خبرنگاران ترک با اعظم طالقانی»، ۹ فروردین ۱۳۸۶</ref> او در سال ۱۳۸۸ نیز اعلام نامزدی کرد و گفت:
 
مهمترین چالش پیش رو در قانون انتخابات بحث رجل است، که متأسفانه با تفسیرهای ناصواب، مانع از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کلان کشور شده‌است. به همین دلیل برای شکستن چنین تابویی، در عرصه انتخابات حضور خواهم یافت.<ref> انتخاب، «اعظم طالقانی کاندیدای جدید ریاست جمهوری»، ۱۴ فروردین ماه ۱۳۸۸</ref>
او باور داشت تعبیر رجال در اصل ۱۱۵ قانون اساسی معادل جنس مرد نیست و شماری از متخصصان و سیاسیون در ایران نیز با وی هم دیدگاه بودند. <ref>(برابر اصل ۱۱۵ قانون اساسی ایران، نامزدهای ریاست جمهوری باید جزو «رجال» دینی و سیاسی باشند)</ref> اما شورای نگهبان با تفسیر اصل ۱۱۵ نامزدی او را رد کرد.<ref>کانون زنان ایرانی، «گفتگوی خبرنگاران ترک با اعظم طالقانی»، ۹ فروردین ۱۳۸۶</ref> او در سال ۱۳۸۸ نیز اعلام نامزدی کرد و گفت:
طالقانی در سال ۱۳۹۶ نیز خود را نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری کرد. وی در زمان ورود به ستاد انتخابات کل کشور گفت:آمده‌ام تا تکلیف رجل سیاسی را مشخص کنم.
«مهمترین چالش پیش رو در قانون انتخابات بحث رجل است، که متأسفانه با تفسیرهای ناصواب، مانع از حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کلان کشور شده‌است. به همین دلیل برای شکستن چنین تابویی، در عرصه انتخابات حضور خواهم یافت.»<ref> انتخاب، «اعظم طالقانی کاندیدای جدید ریاست جمهوری»، ۱۴ فروردین ماه ۱۳۸۸</ref>
 
طالقانی در سال ۱۳۹۶ نیز خود را نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری کرد. وی در زمان ورود به ستاد انتخابات کل کشور گفت:«آمده‌ام تا تکلیف رجل سیاسی را مشخص کنم.»
 
اعظم طالقانی در جریان فتنه پس از انتخابات سال ۸۸، بارها از رهبران جنبش سبز و زندانیان سیاسی دفاع کرد و در چندین نوبت، نامه‌هایی سرگشاده خطاب به روحانیون و نمایندگان مجلس خبرگان، رئیس قوه قضاییه و رهبر جمهوری اسلامی نوشت.<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
اعظم طالقانی در جریان فتنه پس از انتخابات سال ۸۸، بارها از رهبران جنبش سبز و زندانیان سیاسی دفاع کرد و در چندین نوبت، نامه‌هایی سرگشاده خطاب به روحانیون و نمایندگان مجلس خبرگان، رئیس قوه قضاییه و رهبر جمهوری اسلامی نوشت.<ref>رادیو فردا، اعظم طالقانی زنی که می‌خواست «رجل سیاسی» باشد</ref>
==درگذشت==
==درگذشت==
اعظم طالقانی که به علت آسیب مغزی، در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری بود در شامگاه چهارشنبه ۸ آبان ۱۳۹۸ درگذشت.<ref> بی‌بی‌سی فارسی، «اعظم طالقانی درگذشت»، ۳۰ اکتبر ۲۰۱۹.</ref>
اعظم طالقانی در شامگاه چهارشنبه ۸ آبان ۱۳۹۸  به علت آسیب مغزی، در یکی از بیمارستان‌های تهران درگذشت.<ref> بی‌بی‌سی فارسی، «اعظم طالقانی درگذشت»، ۳۰ اکتبر ۲۰۱۹.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}