| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
== فعالیت و دیدگاه‌ها == | == فعالیت و دیدگاه‌ها == | ||
* فمینیسم | |||
آندره میشل، فعال صریح فمینیست، به جنبش فرانسوی تنظیم خانواده و پنه لوپس پیوست و در سال 1965، در جنبش دموکراتیک زنانه در کنار مادلین گیلبرت، مارگریت تیبرت، ژیزل حلیمی، کولت آدری و اِولین سولرورت مشارکت کرد. | آندره میشل، فعال صریح فمینیست، به جنبش فرانسوی تنظیم خانواده و پنه لوپس پیوست و در سال 1965، در جنبش دموکراتیک زنانه در کنار مادلین گیلبرت، مارگریت تیبرت، ژیزل حلیمی، کولت آدری و اِولین سولرورت مشارکت کرد. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۲: | ||
میشل نویسنده کتاب «زنان و خانواده در جوامع توسعه یافته» به عنوان فمینیسم بود، که در مجموعه «من چه می دانم؟» ( Que sais-je?) در سال 1980 منتشر شد. او همچنین، از منتقدین جدی پدرسالاری موجود در فرانسه بود.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9e_Michel</ref> | میشل نویسنده کتاب «زنان و خانواده در جوامع توسعه یافته» به عنوان فمینیسم بود، که در مجموعه «من چه می دانم؟» ( Que sais-je?) در سال 1980 منتشر شد. او همچنین، از منتقدین جدی پدرسالاری موجود در فرانسه بود.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9e_Michel</ref> | ||
* ضدیت با استعمار و نظامی گری | |||
آندره میشل، در خلال جنگ الجزایر، از شبکه جانسون محسوب می شد و در دادگاه به نفع کسانی که متهم به جنایت بودند شهادت داد. معروف بود که او به شارلوت دلبو (نویسنده فرانسوی که به جهت خاطرات دلخراش دوران زندانی اش در آشویتز، جایی که برای فعالیت هایش به عنوان عضوی از مقاومت فرانسه فرستاده شد، شهرت داشت) پیشنهاد کرده تا کتابی را منتشر کند که به عنوان آشویتز و بعد از آن معروف شد. او اولین زنی بود که به عنوان یک محقق انسانی در انجمن دانشمندان در اطلاعات انرژی هسته ای، کار کرد و در سال 1985 به مونیک سنه (Monique Sené) پیوست تا متونی را در مورد رابطه بین نظامی‌سازی و خشونت علیه زنان منتشر کند. | |||
گروهی از ستیزه جویان چپ فرانسوی به رهبری فرانسیس ژانسون بود که به عوامل جبهه آزادیبخش ملی الجزایر که در طول جنگ الجزایر در قلمرو کلان شهر فرانسه فعالیت می کردند کمک کرد. آنها عمدتاً در حمل پول و اوراق برای الجزایری‌ها مشارکت داشتند و گاهی اوقات به آنها «چمدان‌برها» (les porteurs de valises) می‌گفتند، مفهومی از جنبش مقاومت فرانسه در طول جنگ جهانی دوم. هانری کوریل، فعال ضد استعماری معروف کمونیست، و همچنین آدولفو کامینسکی جاعل، در این شبکه شرکت داشت. ژان پل سارتر فیلسوف و سیمون دوبوار نویسنده از شبکه ژانسون حمایت می کردند. عکاس و نویسنده، دومینیک داربوآ، یکی دیگر از روشنفکران شبکه ژانسون بود. | |||
== نقد دیدگاه‌های == | == نقد دیدگاه‌های == | ||
