سیدابوالاعلی مودودی: تفاوت میان نسخه‌ها

مودودى از جمله انديشمندانى است كه نقش سياسى ـ اجتماعى را براى زنان نفى می‌‏كند. او در يكى از آثار خود تحت عنوان «الحجاب» به صورت مستقل به مسئله زنان در اسلام و نقش آنها در حوزه‏‌هاى مختلف پرداخته است. او بحث خود را با انتقاد از تمدن غرب آغاز می‌كند؛ در نظر وى تمدن غرب با دو جريان فرد گرايى و آزادی‌‏خواهى در قرن هيجدهم، توانست زن را از يوغ ظلم و ستم دوران قرون وسطى نجات دهد و حقوق و آزادی‌‏هاى نفى شده و مورد غفلت قرار گرفته زنان را به آنان بازگرداند. با اين حال اين جنبش، پس از مدتى راه افراط را پيش گرفت و به جاى تعادل، با آزادى بى قيد و شرط و اهداف لذت‏جويا/نه و سودگرايانه، از قرن نوزدهم به بعد از اهداف رهايى بخش خود دور شد.<ref>خبرگذاری فارس،بحرانی، مرتضی،زن در اندیشه متفکران سیاسی،84/12/21</ref>/

مودودى پس از نقد و بررسى ديدگاه‌هاى غربى زن سالارانه، به آموزه‌‏ها و نظريات اسلامى می‌پردازد؛ او در تبيين ديدگاه اسلام، در خصوص منزلت اجتماعى ـ سياسى زن، به مسئله طبيعت و فطرت رجوع می‌كند و آن را مبناى نظريه خود قرار می‌دهد. وى ضمن ترجيح مسئله ازدواج و نهاد خانواده، در زمينه چگونگى روابط بين زن و مردم و نقش آن در حفظ سلامت ساحت اجتماعى، برآن است كه براى درك صحيح اين روابط، وظايف و حقوق هر يك بايد به صورتى عادلانه و متوازن معين شود. مودودى تقسيم عادلانه و منصفانه اين مسئوليت‏ها را يكى از سخت‏ترين و دشوارترين مسائل تمدن بشرى قلمداد مى‏كند.<ref>خبرگذاری فارس،بحرانی، مرتضی،زن در اندیشه متفکران سیاسی،84/12/21</ref>/

از نظر او زن و مرد، از آن رو كه موجوداتى انسانى و داراى نيروهاى عقلى، عاطفى، احساسى ونيازهاى همسان هستند، برابرند و هر دو در ساماندهى به زندگى اجتماعى و تمدن ‏مشاركت فعال دارند و در پرورش توانايى‏‌ها طبيعي‌شان، از استحقاق يكسانى برخوردارند. تهذيب، تعليم و پرورش استعدادهاى هر دو جنس، در اصلاح و قوام زندگى جمعى مؤثر است؛ زنان همانند مردان، حقوق و امتيازات اجتماعى همسانى دارند كه جامعه بايد آنها را حرمت نهد با اين وصف، مودودى اعتقاد دارد كه اين يكسانى به معناى برابرى مرد و زن در فعاليت و دايره عمل و همچنين به مفهوم ناديده انگاشتن تفاوت‏هاى طبيعى، فيزيولوژى و زيست شناختى نيست. در اين چهارچوب مودودى می‌نويسد:« وانهادن وظايفى خارج از چارچوب طبيعت بر دوش زن وكشيدن وى به عرصه فعاليت‏هاى اجتماعى، اقتصادى، سياسى، تجارى و اقتصادى، نه تنها نشانه پيشرفت و ترقى نيست، بلكه خود گامى به سوى زوال است.» <ref>خبرگذاری فارس،بحرانی، مرتضی،زن در اندیشه متفکران سیاسی،84/12/21</ref>/