آندریا دورکین [۱] ( سپتامبر ۱۹۴۶ – ۹ آوریل ۲۰۰۵) فمینیست رادیکال و نویسنده اهل ایالات متحده آمریکا بود. او بیشتر برای نقد پورنوگرافی شناخته می‌شود که به‌گفته‌اش با تجاوز و خشونت علیه زنان پیوند داشته‌است.

آندریا دورکین
پرونده:Dworkin on After Dark.JPG
اطلاعات شخصی
زاده ۲۶ سپتامبر ۱۹۴۶کمدن، نیوجرسی
مکتب رادیکال فمنیست
درگذشت ۹ آوریل ۲۰۰۵ (۵۸ سال)؛واشینگتن، دی.سی.
محل سکونت ایالات متحده آمریکا
همسر کرنلیوس (ایوان) دیرک دو بروین (۱۹۶۹–۱۹۷۲)، جان استولتنبرگ (۱۹۹۸–۲۰۰۵، زمان مرگ‌اش)
خدمات
تحصیلات لیسانس ادبیات
محل تحصیل کالج بنینگتون
خدمات مخالفت با پورنوگرافی
حرفه نویسنده

زندگی‌نامه

آندریا دورکین در 26 سپتامبر 1946 در کمدن نیوجرسی از خانواده هری دورکین و سیلویا اشپیگل به دنیا آمد. پدر او نوه یک یهودی روسی بود که در سن 15 سالگی برای فرار از خدمت سربازی از روسیه گریخت و مادرش فرزند یهودیان مهاجر از مجارستان بود. او یک برادر کوچکتر به نام مارک داشت. پدرش معلم مدرسه و سوسیالیستی فداکار بود .دورکین پدرش را الهام بخش اشتیاق او به عدالت اجتماعی می دانست. رابطه دورکین با مادرش تیره بود، اما دورکین بعداً در مورد اینکه چگونه اعتقاد مادرش به کنترل بارداری قانونی و سقط جنین قانونی، "مدتها قبل از اینکه اینها باورهای قابل احترامی باشند" الهام بخش فعالیت های بعدی او شد.[۲]

اگرچه او خانواده یهودی خود را به گونه‌ای توصیف کرد که از بسیاری جهات تحت تسلط خاطره هولوکاست بودند، با این وجود، دوران کودکی شادی را فراهم کرد تا اینکه به سن 9 سالگی رسید، زمانی که مردی ناشناس او را در سینما مورد آزار و اذیت قرار داد. وقتی دوورکین ده ساله بود، خانواده‌اش از شهر به حومه ، نیوجرسی (که در آن زمان به عنوان شهر دلاور شناخته می‌شد) نقل مکان کردند، که بعداً نوشت که او "تجربه ربوده شدن توسط بیگانگان و برده شدن به یک مستعمره کیفری را داشت".در کلاس ششم، اداره مدرسه جدیدش او را به دلیل امتناع از خواندن "شب خاموش" تنبیه کرد (به عنوان یک یهودی، او مخالفت کرد که مجبور به خواندن سرودهای مذهبی مسیحی در مدرسه شود). او گفت که "احتمالاً خاخام می شد" اگر زنان در دوران دبیرستان می توانستند این کار را انجام دهند و او "دوست داشت" یک محقق تلمودی باشد.[۳] دورکین در سال 1968 با مدرک لیسانس ادبیات از کالج بنینگتون فارغ التحصیل شد. دورکین که تجربه خشونت از طرف همسر و تن فروسی را داشت با آشنایی با ادبیات فمنیسم رادیکال شروه به نوشتن « بیزاری از زن» کرد. او که به نیویورک آمده بود، به یک فعال در زمینه‌های گوناگون تبدیل شد و ده کتاب دربارهٔ فمینیسم منتشر کرد.در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ و دههٔ ۱۹۸۰ میلادی دورکین به سخنگویی برای مخالفت با پورنوگرافی در میان فمینیست‌ها تبدیل شد و به نوشتن دربارهٔ پورنوگرافی و تمایلات جنسی پرداخت. دورکین در اواخر عمر دچار آرتروز بود و کمتر در جامعه ظاهر می‌شود او در ۵۸ سالگی در اثر میوکاردیت درگذشت.

دیدگاه

دیدگاه دورکین در حوزه فمنیست و نقد پرونوگرافی را در دو کتاب «مردان صاحب زنان میشوند» و «دخول» دیده می‌شود. دورکین از زاویه دید حقوق زنان به پورنوگرافی نگاه می‌کند.[۴]به‌باور دورکین، صنعت پورنوگرافی بر پایهٔ تبدیل زنان به اشیایی برای تجاوز توسط مردان بنا شده بود.دورکین هرزهنگاری را یکی از صورت‌های تبعیض جنسی می‌دانست و با حقوقدانی به نام کاترین مک‌کینون پیش‌نویس قانون منع هرزه‌نگاری را تهیه کرد.


دورکین تلاش‌هایی برای غیرقانونی‌سازی پورنوگرافی بخاطر آسیب‌های آن انجام داد که بیشتر این تلاش‌ها با شکست انجام شدند.[۵]

به اعتقاد دورکین «در تن‌فروشی، هیچ زنی سالم باقی نمی‌ماند. غیرممکن است که از بدن یک انسان آن طور که از بدن زن حین تن‌فروشی استفاده می‌شود استفاده کرد و آنگاه در انتها همچنان با یک انسان سالم سر و کار داشته باشید، یا حتی در حین تن‌فروشی، یا حتی در دوره‌های آغازین تن‌فروشی. غیرممکن است؛ و هیچ زنی پس از آن به سلامت ابتدایی خویش برنمی‌گردد.»

نقد

آثار

برخی از آثار دورکین عبارتند از:

  • خون ما: پیشگویی ها و گفتارهایی در مورد سیاست های جنسی
  • پورنوگرافی: مردانی که زنان را در اختیار دارند
  • زنان جناح راست: سیاست زنان اهلی
  • مقاربت
  • نامه هایی از یک منطقه جنگی
  • زندگی و مرگ: نوشته‌های بدون عذرخواهی درباره ادامه جنگ علیه زنان
  • بز مقتول: یهودیان، اسرائیل و آزادی زنان
  • دل شکستگی: خاطرات سیاسی یک مبارز فمینیست

. . . .

جستارهای وابسته

پانویس

منابع