بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جریان‌های زنان در ایران، به سه کلان جریان تقسیم می‌شود؛ جریان سنت‌گرایی، جریان تجددگرایی، جریان اصول‌گرایی. | جریان‌های [[زنان]] در ایران، به سه کلان جریان تقسیم می‌شود؛ جریان سنت‌گرایی، جریان تجددگرایی، جریان اصول‌گرایی. | ||
==سنت‌گرایان== | ==سنت‌گرایان== | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[خانواده]] یک نظام طبیعی دارد و تقسیم کار در بیرون و داخل [[خانواده]] بر اساس همین نظام طبیعی شکل می‌گیرد. نظام طبیعی مبتنی بر ساختار بدنی و روانی [[زن]] و [[مرد]] هست. درواقع تمام حقوقی به [[زنان]] تعلق می‌گیرد یا از آنها سلب میشه از همان نظام طبیعی تبعیت می‌کند. معتقدند یک [[نظام خانوادگی]] طبیعی و سالم وجود داره که جامعه باید براساس آن شکل بگیرد بقیه شکل‌های [[روابط میان زن و مرد]] انحراف از نظام طبیعی هست.<ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 109</ref> | [[خانواده]] یک نظام طبیعی دارد و تقسیم کار در بیرون و داخل [[خانواده]] بر اساس همین نظام طبیعی شکل می‌گیرد. نظام طبیعی مبتنی بر ساختار بدنی و روانی [[زن]] و [[مرد]] هست. درواقع تمام حقوقی به [[زنان]] تعلق می‌گیرد یا از آنها سلب میشه از همان نظام طبیعی تبعیت می‌کند. معتقدند یک [[نظام خانوادگی]] طبیعی و سالم وجود داره که جامعه باید براساس آن شکل بگیرد بقیه شکل‌های [[روابط میان زن و مرد]] انحراف از نظام طبیعی هست.<ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 109</ref> | ||
===دیدگاه در حوزه زنان=== | ===دیدگاه در حوزه [[زنان]]=== | ||
حوزه حقوق سیاسی زنان شامل اظهار نظر در امور همگانی، مشارکت در انتخابات پارلمان و ریاست جمهوری، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن، بنیان‌گذاری احزاب و جنبش‌های سیاسی، آمادگی برای قبول مسئولیت‌های بزرگ اداری و وزارتی و تصدی ریاست حکومت در جامعه مسلمانان، می‌شود. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 1178</ref> سنت‌گرایان قائل به عدم جواز مشارکت سیاسی زنان هستند. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 119</ref> برای این عدم جواز به ادله‌ای استناد می‌کنند: | حوزه [[حقوق سیاسی زنان]] شامل اظهار نظر در امور همگانی، مشارکت در انتخابات پارلمان و ریاست جمهوری، حق انتخاب کردن و انتخاب شدن، بنیان‌گذاری احزاب و جنبش‌های سیاسی، آمادگی برای قبول مسئولیت‌های بزرگ اداری و وزارتی و تصدی ریاست حکومت در جامعه مسلمانان، می‌شود. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 1178</ref> سنت‌گرایان قائل به عدم جواز [[مشارکت سیاسی زنان]] هستند. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 119</ref> برای این عدم جواز به ادله‌ای استناد می‌کنند: | ||
*امتداد اجتماعی قوامیت. <ref>حسینی طهرانی، 1418، ص 76</ref> | *امتداد اجتماعی [[قوامیت.]] <ref>حسینی طهرانی، 1418، ص 76</ref> | ||
*عدم دلیل برای جواز مشارکت سیاسی اجتماعی زنان. <ref>حسینی طهرانی، 1418، ص 133</ref> | *عدم دلیل برای جواز مشارکت سیاسی اجتماعی [[زنان]]. <ref>حسینی طهرانی، 1418، ص 133</ref> | ||
*عدم نصب زنان برای حکومت، امارت و قضاوت در سیره پیامبر و معصومین. <ref>حسینی طهرانی، 1418، ص 133</ref> | *عدم نصب [[زنان]] برای حکومت، امارت و قضاوت در سیره پیامبر و معصومین. <ref>حسینی طهرانی، 1418، ص 133</ref> | ||
== تجددگرایان== | == تجددگرایان== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
بعضی از احکام اگر فراتر از وسعت [[زنان]] باشد خود بخودی لغو می‌شود. | بعضی از احکام اگر فراتر از وسعت [[زنان]] باشد خود بخودی لغو می‌شود. | ||
تجددگرایان مشارکت سیاسی زنان در همه حیطه‌ها، حتی ریاست حکومت را جایز می‌دانند زیرا این موضوع ذیل موضوعات اجتماعی است که دخالت فقیه در آن فقط در حد اختلاط یا عدم اختلاط با نامحرم است. فقه فقط جهت‌گیری کلی می‌دهد که این جهت‌گیری برابری و مساوات است. از نظر تجددگرایان، محدودیت‌های مشارکت زنان در زمان پیامبر به عدم توانمندی و مهارت زنان در آن زمان برمی‌گردد. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 117</ref> | تجددگرایان [[مشارکت سیاسی زنان]] در همه حیطه‌ها، حتی ریاست حکومت را جایز می‌دانند زیرا این موضوع ذیل موضوعات اجتماعی است که دخالت فقیه در آن فقط در حد اختلاط یا عدم اختلاط با نامحرم است. فقه فقط جهت‌گیری کلی می‌دهد که این جهت‌گیری برابری و مساوات است. از نظر تجددگرایان، محدودیت‌های مشارکت [[زنان]] در زمان پیامبر به عدم توانمندی و مهارت زنان در آن زمان برمی‌گردد. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 117</ref> | ||
==اصول‌گرایان== | ==اصول‌گرایان== | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
# مقررات اجتماعی باید تابع احکام شرعی باشد.<ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 115</ref> | # مقررات اجتماعی باید تابع احکام شرعی باشد.<ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 115</ref> | ||
===دیدگاه درباره زنان=== | ===دیدگاه درباره [[زنان]]=== | ||
====مشارکت سیاسی==== | ====مشارکت سیاسی==== | ||
اصول‌گرایان قائل به جواز مشارکت سیاسی زنان هستند اما مدیریت در موارد رهبری و قضاوت را نمی پذیرند. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 121</ref> زیرا بین زن و مرد در اصل خلقت و حالت‌های روحی و جسمانی تفاوت وجود دارد و اقتضای عدالت این است که هر یک از آن دو، مسئولیت‌هایی را به‌عهده بگیرند که متناسب با طبیعت و توانمندی جسمی و روحی‌شان باشد. <ref>صالحی نجف‌آبادی، 1376، ص50-52</ref> آنان به ادله ذیل برای جواز مشارکت سیاسی زنان استناد می‌کنند: | اصول‌گرایان قائل به جواز [[مشارکت سیاسی زنان]] هستند اما مدیریت در موارد رهبری و قضاوت را نمی پذیرند. <ref>لک‌زایی و زارعی، بنیادهای معرفت‌شناسی جریان‌های مذهبی در ایران و تأثیر آن بر نگرش آنان نسبت به حقوق سیاسی زنان، 1388، ص 121</ref> زیرا بین [[زن]] و [[مرد]] در اصل خلقت و حالت‌های روحی و جسمانی تفاوت وجود دارد و اقتضای عدالت این است که هر یک از آن دو، مسئولیت‌هایی را به‌عهده بگیرند که متناسب با طبیعت و توانمندی جسمی و روحی‌شان باشد. <ref>صالحی نجف‌آبادی، 1376، ص50-52</ref> آنان به ادله ذیل برای جواز [[مشارکت سیاسی زنان]] استناد می‌کنند: | ||
# مورد فهرست شماره‌ای | # مورد فهرست شماره‌ای | ||
همگانی بودن مسئولیت امر به معروف و نهی از منکر | همگانی بودن مسئولیت امر به معروف و نهی از منکر | ||
# مورد فهرست شماره‌ای | # مورد فهرست شماره‌ای | ||
عام بودن لزوم اهتمام به امور مسلمین در روایت پیامبر مبنی بر اینکه کسی که صبح کند و به امور مسلمانان اهتمام نورزد از ما نیست. <ref>کلینی، 1365، ص 163</ref> امور مسلمانان امور سیاسی را هم دربرمیگیرد و این روایت فقط مردان را مورد خطاب قرار نمی دهد. <ref>ارسطا، 1377، ص 37</ref> امام خمینی مجاهده و مخاطبه با حکومت وقت را از مسئولیت‌های زنان دانست. <ref>موسوی خمینی، 1385، ص 6-7</ref> | عام بودن لزوم اهتمام به امور مسلمین در روایت پیامبر مبنی بر اینکه کسی که صبح کند و به امور مسلمانان اهتمام نورزد از ما نیست. <ref>کلینی، 1365، ص 163</ref> امور مسلمانان امور سیاسی را هم دربرمیگیرد و این روایت فقط [[مردان]] را مورد خطاب قرار نمی دهد. <ref>ارسطا، 1377، ص 37</ref> امام خمینی مجاهده و مخاطبه با حکومت وقت را از مسئولیت‌های زنان دانست. <ref>موسوی خمینی، 1385، ص 6-7</ref> | ||
# مورد فهرست شماره‌ای | # مورد فهرست شماره‌ای | ||
سیره معصومان و سیره مورد تقریر معصومان؛ فعالیت‌های سیاسی حضرت فاطمه در احقاق حقوق سیاسی حضرت علی، سیره حضرت زینب در واقعه عاشورا، | سیره معصومان و سیره مورد تقریر معصومان؛ فعالیت‌های سیاسی [[حضرت فاطمه]] در احقاق حقوق سیاسی حضرت علی، سیره [[حضرت زینب]] در واقعه عاشورا، فعالیت‌های سیاسی [[سوده]] در عزل و نصب فرماندار که مورد مخالفت حضرت امیر واقع نشد، همه شواهدی هستند که اصول‌گرایان به آن استناد می‌کنند.<ref>ارسطا، 1377، ص 139</ref> | ||
# مورد فهرست شماره‌ای | # مورد فهرست شماره‌ای | ||
مهاجرت سیاسی زنان در صدر اسلام. <ref>مهریزی، 1377، ص 197</ref> | مهاجرت سیاسی [[زنان]] در صدر اسلام. <ref>مهریزی، 1377، ص 197</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||