مریم حسین‌خواه خبرنگار و فعال حقوق بشر در ایران و یکی از بنیان گذاران و اعضای کمپین یک میلیون امضا در ایران بود. او به عنوان یک عضو از هییت تحریریه در چندین تارنماهای جنبش زنان و روزنامه های ایران، و همچنین به عنوان یک روزنامه نگار مستقل با بی بی سی فارسی و رادیو زمانه کار کرده است.او هم‌اکنون عضو سازمان عدالت برای ایران -شادی صدر-است.
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| زاده | 1359 |
| مکتب | فمنیست سکولار |
| همسر | شهاب میرزایی |
| خدمات | |
| تحصیلات | مطالعات خاورمیانه |
| محل تحصیل | دانشگاه دوبلین ایرلند |
| حرفه | روزنامه‌نگار |
زندگی نامه و فعالیت‌ها
حسین‌خواه متولد ۱۳۵۹ است و نوشتن را با روزنامه‌نگاری شروع کرد. از نشریات داخلی سازمان‌های غیردولتی تا روزنامه‌ها و مجله‌های چاپ تهران و بعدتر، در رسانه‌های خارج از ایران. او در تهران، الهیات و روزنامه‌نگاری خواند و در دوبلین، ایرلند تحصیلاتش را در رشته‌ی مطالعات خاورمیانه ادامه داد. حسین‌خواه، روزنامه‌نگار و پژوهشگری است که سابقه فعالیت در جنبش زنان را نیز در کارنامه‌اش دارد.وی یکی از اعضای فعال کمپین یک ملیون امضاء میباشد.[۱] او همچنین به عنوان یک روزنامه نگار مستقل با بی بی سی فارسی و رادیو زمانه کار کرده است.[۲] حسین خواه همچنین پژوهشگر سازمان عدالت برای ایران- که توسط شادی صدر در سال 1389 با هدف دستیابی به عدالت به خصوص در مورد اقلیتهای ملیتی و مذهبی، همجنسگرایان و ترنس‌جندرها، زنان، و کسانی که به دلیل عقاید سیاسی شان تحت تعقیب قرار می گیرند -است.[۳]
دیدگاه
بیشترین تمرکز حسین خواه بر قوانین جمهوری اسلامی در خانواده میباشد. و در این باره میگوید:«نگاه به مواد قانونی درباره‌ی ازدواج در جمهوری اسلامی نشان میدهد که ازدواج بر اساس قوانین کنونی در ایران، می‌تواند زندانی باشد که با امضای عقدنامه درهایش به روی زن قفل می‌شود و کرامت و شأن انسانی زن و مرد را زیر سؤال می‌برد.» تلاش حسین‌خواه بیشتر زیر سوال بردن قوانین شریعت، دین اسلام و قانون مدنی برگرفته از آنها میباشد.حسین خواه با طرح دوگانه زن ومرد و تقابل حقوق و تکالیف مختلف زن ومرد در خانواده سعی در القا ظلم و خشونت نسبت به زن توسط قوانین شریعت را دارد.وی برای تاکید بر ظلم، تبعیض و نابرابری جنسیتی که ادعا میکند متوسل به اعداد و ارقام مختلف شده و با ارائه آمارهای مختلف سعی میکند اداعای خود را ثابت کند. حسین خواه برای اثبات ادعای خود ابتدا از قوانین ازدواج، ولایت پدر و جد پدری در ازدواج دختر آغاز کرده و با پیش کشیدن حق مرد در طلاق سعی دارد به وسیله تقابل دوگانه مذکور ظالم و جنسیتی بودن قوانین اسلام را به مخاطب القا کند. حسین خواه تمام قوانین ازدواج اعم از قوامیت مرد، تعیین محل سکونت، حق اشتغال، حق خروج از کشور،تعدد زوجات، .....را در یک دوگانه عام تقابلی حق زن ومرد قرار میدهد وبا کنار هم چیدن گزارهای عام بدون اشاره به جزئیات هر مساله خواهان نتیجه گیری مطلوب مخاطب به نفع دیدگاه فمنیستی خود میباشد. به عنوان مثال میگوید:«فارغ از این‌که ازدواج در چه سنی صورت می‌گیرد، طبقِ قانون رئیسِ خانواده مرد است. بر مبنای همین ریاستْ زن «باید» در محلی که شوهر «تعیین میکند» زندگی کند و تنها استثنا وقتی است که زن بتواند در دادگاه ثابت کند که جان، مال یا شرافتش در خانه‌ی شوهر، در خطر قرار دارد.».
نقد
از آنجا که خانم حسین خواه قوانین اسلام و شریعت را در متن آزادی، سکولاریسم و برابری جنسیتی فهم میکند نمیتواند سیستمی و هندسی بودن قوانین شریعت در اسلام را فهم نماید.قوانی خانواده در اسلام بر اساس مولفه هایی چون ..