کفویت: تفاوت میان نسخه‌ها
←تعریف اصطلاحی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
أكفاء جمع كفو در معنای نظیر، مساوی می‌باشد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج1، ص140</ref> <ref>نسفى، طلبة الطلبة في الاصطلاحات الفقهية، 1997 م، ص 77</ref> | أكفاء جمع كفو در معنای نظیر، مساوی می‌باشد.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج1، ص140</ref> <ref>نسفى، طلبة الطلبة في الاصطلاحات الفقهية، 1997 م، ص 77</ref> | ||
==تعریف اصطلاحی== | ==تعریف اصطلاحی== | ||
کفائت یا کفویت مصدر است يعنى نظير بودن <ref>الجوهري الفارابي، الصحاح ج 1، ص 68.</ref> و در اينجا غرض از كفائت، تساوى | کفائت یا کفویت مصدر است يعنى نظير بودن <ref>الجوهري الفارابي، الصحاح ج 1، ص 68.</ref> و در اينجا غرض از كفائت، تساوى زوجين و مانند بودن آن دو است.<ref>هاشمی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج1، 1426ه.ق، ص 367</ref> | ||
کفائت یک اصطلاح فقهى است؛ مراد از آن هم كفو بودن [[زن]] و | کفائت یک اصطلاح فقهى است؛ مراد از آن هم كفو بودن [[زن]] و شوهر است. <ref>سجادی، فرهنگ معارف اسلامى، ج3، 1373ش، ص 1577</ref> | ||
برخی تساوی | برخی تساوی زوجین در اسلام و ایمان را معنای آن می‌دانند. <ref>طریحی، مجمع البحرين، ج1، 1375ش، ص 360</ref> | ||
بعضی دیگر | بعضی دیگر کفویت را مساوى بودن در نسب، اسلام، حرفه، حريت، ديانت و يسار زوج از [[نفقه]] به حال [[زن]] می‌دانند. <ref>شهیدثانی،شرح لمعه ج 2 ص 78</ref> | ||
برخی دیگر ایمان، اخلاق نیکو و استطاعت در قیام به شئون [[همسر]] را از شرایط | برخی دیگر ایمان، اخلاق نیکو و استطاعت در قیام به شئون [[همسر]] را از شرایط کفویت ذکر کرده‌اند. <ref>غديرى، القاموس الجامع للمصطلحات الفقهية، 1418ه.ق، ص 482</ref> | ||
به طور خلاصه می‌توان گفت: مراد از كفویت، | به طور خلاصه می‌توان گفت: مراد از كفویت، همسانى دختر و پسر در اسلام و ايمان است. برخى، توانايى دادن [[نفقه]] را نيز بدان افزودهاند. <ref>هاشمی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج5، 1426ه.ق، ص 403</ref> | ||
ليكن كفو بودن | ليكن كفو بودن همسران، در شرافت خانوادگى یعنی هم‌سطح بودن موقعيت اجتماعى دو [[خانواده]] شرط نيست. <ref>هاشمی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج3، 1426ه.ق، ص 299</ref> | ||
كفائت فى الجمله در [[ازدواج]] معتبر و از شرائط صحت آن است هرچند كه در شرائط و تفسير آن اختلاف وجود دارد. بنابراین زوجين در عقد ازدواج بايد به دينى همتاى يكديگر باشند؛ به اين معنا كه اگر [[زن]]، مسلمان است، | كفائت فى الجمله در [[ازدواج]] معتبر و از شرائط صحت آن است هرچند كه در شرائط و تفسير آن اختلاف وجود دارد. بنابراین زوجين در عقد ازدواج بايد به دينى همتاى يكديگر باشند؛ به اين معنا كه اگر [[زن]]، مسلمان است، شوهر نيز، مسلمان باشد. چنانچه گفته شد در اين كه توانايى پرداخت [[نفقه]] نيز در همتا بودن [[مرد]] شرط است يا نه، اختلاف است. بيشتر فقيهان آن را شرط نمیدانند. <ref>هاشمی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج1، 1426ه.ق، ص367</ref> | ||
از آنجا که كفو بودن [[زن]] و مرد در دين، از شرايط | از آنجا که كفو بودن [[زن]] و مرد در دين، از شرايط صحّت نكاح است. بنابراين، [[ازدواج]] مسلمان با كافر غير كتابى و نيز زن مسلمان حتى با كافر كتابى صحيح نيست. در صحّت [[ازدواج]] مرد مسلمان با زن كتابى اختلاف است، مشهور ميان متأخران حرمت ازدواج دائم با آنان است. <ref>هاشمی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم السلام، ج1، 1426ه.ق، ص484</ref> | ||
==از منظر جامعه‌شناسان== | ==از منظر جامعه‌شناسان== | ||