فهیمه شمسینی (بحث | مشارکت‌ها) |
فهیمه شمسینی (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
احمد بن ابی الحواری می‌گوید: رابعه به من گفت: ای برادر! آیا دانستی که بنده چون به طاعت خدا پناه درآید، خداوند او را از رفتارهای ناپسندش باز می‌دارد و او را به جای اشتغال به خلق، به خود مشغول می‌کند؟ <ref>حسینی، مریم، نخستین زنان صوفی، نشر علم، 1385، ص259</ref> | احمد بن ابی الحواری می‌گوید: رابعه به من گفت: ای برادر! آیا دانستی که بنده چون به طاعت خدا پناه درآید، خداوند او را از رفتارهای ناپسندش باز می‌دارد و او را به جای اشتغال به خلق، به خود مشغول می‌کند؟ <ref>حسینی، مریم، نخستین زنان صوفی، نشر علم، 1385، ص259</ref> | ||
احمد گوید: رابعه پیوسته مرا می‌گفت: من تو را مانند همسر دوست ندارم، بلکه مانند برادر دوست دارم. <ref>رادفر، ابوالقاسم، زنان عارف؛ سوختگان عشق و اشتیاق، انتشارات مدحت، 1385، ص96</ref> | احمد گوید: رابعه پیوسته مرا می‌گفت: من تو را مانند [[همسر]] دوست ندارم، بلکه مانند برادر دوست دارم. <ref>رادفر، ابوالقاسم، زنان عارف؛ سوختگان عشق و اشتیاق، انتشارات مدحت، 1385، ص96</ref> | ||
آورده‌اند که احمد گوید: درحالیکه رابعه شب زنده‌داری | آورده‌اند که احمد گوید: درحالیکه رابعه شب زنده‌داری می‌کرد او را گفتم: کسی را که تمام شب بیدار باشد جز تو ندیدم. رابعه گفت: سبحان الله! مثل تو چنین سخن می‌گوید! من وقتی که مرا بخوانند بلند می‌شوم. | ||
همچنین احمد گوید: من در وقت قیام شب او مشغول غذا خوردن بودم و او مرا به قیام شب تذکر می‌داد. او را گفتم: بگذار که غذایم را با لذت بخورم. رابعه گفت: من و تو از آنان نیستیم که در وقت ذکر آخرت، غذا برایمان ناگوار شود.<ref>رادفر، ابوالقاسم، زنان عارف؛ سوختگان عشق و اشتیاق، انتشارات مدحت، 1385، ص98</ref> <ref>اعلام النساء 1/433</ref> <ref>تذکرۀالخواتین / 127</ref> <ref>خیرات حسان / 139/1</ref> | همچنین احمد گوید: من در وقت قیام شب او مشغول غذا خوردن بودم و او مرا به قیام شب تذکر می‌داد. او را گفتم: بگذار که غذایم را با لذت بخورم. رابعه گفت: من و تو از آنان نیستیم که در وقت ذکر آخرت، غذا برایمان ناگوار شود.<ref>رادفر، ابوالقاسم، زنان عارف؛ سوختگان عشق و اشتیاق، انتشارات مدحت، 1385، ص98</ref> <ref>اعلام النساء 1/433</ref> <ref>تذکرۀالخواتین / 127</ref> <ref>خیرات حسان / 139/1</ref> | ||
اشعار آموزنده‌ای نیز از ایشان ذکر شده، | اشعار آموزنده‌ای نیز از ایشان ذکر شده، [[همسر]]ش می‌گوید: رابعه حالات متفاوتی داشت. گاهی حب بر او غلبه می‌کرد و گاهی انس و گاهی خوف بر او غالب می‌شد. در برابر هر حال، سخنی به تناسب می‌گفت. در حالت حب از او چنین شنیدم: | ||
حبیب لیس یعدله حبیب وما سواه فی قلبی نصیب | حبیب لیس یعدله حبیب وما سواه فی قلبی نصیب | ||
حبیب غاب عن بصری وشخصی ولکن عن فؤادی لا یغیب | حبیب غاب عن بصری وشخصی ولکن عن فؤادی لا یغیب | ||
