بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
به‌جز سه خدای مذکر اصلی، خدایان مذکر بی‌شماری وجود دارند که همگی دارای همسران و مادر عاشقی هستند که خدای مذکر را یاری و پرستاری می‌کنند؛ از جمله: | به‌جز سه خدای مذکر اصلی، خدایان مذکر بی‌شماری وجود دارند که همگی دارای همسران و مادر عاشقی هستند که خدای مذکر را یاری و پرستاری می‌کنند؛ از جمله: | ||
# پاروتی Parvati: تجسم انرژی‌های مؤنث شیوه و نمونه‌ای از زن آرمانی هندوان است. وی زنی مهربان و همسری فداکار است که وظیفه تغییر روش زندگی از مرتاضی به‌سمت زندگی دنیوی را برعهده دارد. | |||
# کالیKalli: او مادری دلسوز، اما الهه‌ای خون‌آشام است. وظیفه او معطوف‌کردن توجه به زندگی دنیایی از طریق نابودی شیاطین است. | |||
# | |||
# سوریه: الهه خورشید؛ | |||
# | |||
# دهشینا: الهه حاصل‌خیزی؛ | |||
# | |||
# الهه‌های دیگر همچون آدیتی، راتی، ماناسه، سارانیو، شیتالا و شاستی.<ref>غلامی و حاجی اسماعیلی، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، 1399ش، ص248ـ249.</ref> | |||
==جایگاه زن در تحولات تاریخی آیین هندو== | ==جایگاه زن در تحولات تاریخی آیین هندو== | ||
زن در برهه‌های مختلف و نزد فرقه‌های آیین هندو دارای جایگاه‌های متفاوت بوده است. این جایگاه‌ها در سه رویکرد شامل برتری زن بر مرد، برتری مرد بر زن و تساوی هر دو جنس مؤنث و مذکر، دسته‌بندی شده است. در دوران اساطیری هندو، جنس مؤنث دارای منزلتی والا بوده و در جایگاه الهه‌های مؤنث پرستش می‌شده است. در مذهب شکتی (تنتره) که الهه شکتی پرستش می‌شود خدایان مؤنث بر خدایان مذکر برتری دارند و صفات زنانه نسبت به صفات مردانه، شایسته‌تر تلقی می‌شوند. در دوره سنتی و در مکتب وده‌ای، مسائل جنسی مذموم و مانعی برای نجات از بند مادیات است. بر جذبه‌های عرفانی و عاشقانه تأکید کرده و نظام طبقات اجتماعی هندو (نظام کاستی) مردود شمرده می‌شود. در این گرایش، برتری فرد بر اساس روح او است؛ لذا قائل به یکسانی جنس مذکر و مؤنث هستند. از دوران کلاسیک، جایگاه زن و میزان آزادی‌های اجتماعی او کاهش یافته و همچون دارایی و ملک مردان تلقی شد. اعتقاد به این‌که فقط پسر قادر به انجام وظایف دینی در قبال اجداد است، باعث شد داشتن پسر موجب سعادت خانواده دانسته شود. در دوران معاصر به خصوص از قرن نوزده میلادی جهت احقاق حقوق زنان، قوانین موجود در عرصه‌های گوناگون تغییرات جدی یافت.<ref>غلامی و حاجی اسماعیلی، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، 1399ش، ص244-255.</ref> | زن در برهه‌های مختلف و نزد فرقه‌های آیین هندو دارای جایگاه‌های متفاوت بوده است. این جایگاه‌ها در سه رویکرد شامل برتری زن بر مرد، برتری مرد بر زن و تساوی هر دو جنس مؤنث و مذکر، دسته‌بندی شده است. در دوران اساطیری هندو، جنس مؤنث دارای منزلتی والا بوده و در جایگاه الهه‌های مؤنث پرستش می‌شده است. در مذهب شکتی (تنتره) که الهه شکتی پرستش می‌شود خدایان مؤنث بر خدایان مذکر برتری دارند و صفات زنانه نسبت به صفات مردانه، شایسته‌تر تلقی می‌شوند. در دوره سنتی و در مکتب وده‌ای، مسائل جنسی مذموم و مانعی برای نجات از بند مادیات است. بر جذبه‌های عرفانی و عاشقانه تأکید کرده و نظام طبقات اجتماعی هندو (نظام کاستی) مردود شمرده می‌شود. در این گرایش، برتری فرد بر اساس روح او است؛ لذا قائل به یکسانی جنس مذکر و مؤنث هستند. از دوران کلاسیک، جایگاه زن و میزان آزادی‌های اجتماعی او کاهش یافته و همچون دارایی و ملک مردان تلقی شد. اعتقاد به این‌که فقط پسر قادر به انجام وظایف دینی در قبال اجداد است، باعث شد داشتن پسر موجب سعادت خانواده دانسته شود. در دوران معاصر به خصوص از قرن نوزده میلادی جهت احقاق حقوق زنان، قوانین موجود در عرصه‌های گوناگون تغییرات جدی یافت.<ref>غلامی و حاجی اسماعیلی، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، 1399ش، ص244-255.</ref> | ||