| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در آیین مسیحیت حکم معینی درباره سقط جنین یافت نمیشود؛ اما داوریهای اخلاقی مختلفی درباره سقط جنین که برخاسته از وضعیت و شأن اخلاقی جنین است وجود دارد. کلیسای کاتولیک رم، جنین را انسان کامل و برخوردار از تمام حقوق انسان میداند؛ لذا مبادرت به سقط جنین و مشارکت در آن گناهی بزرگ و دارای مجازات است. در میان فرقههای دیگر برخی، از دیدگاه کاتولیکها دفاع و از قانونگذاری علیه سقط جنین دفاع میکنند و برخی، زنان را از لحاظ قانونی و اخلاقی در انجام سقط جنین آزاد میدانند. گروهی دیگر، سقط جنین را از نظر اخلاقی مجاز و از باب دفع افسد به فاسد دانستهاند. این دیدگاه بسته به میزان اهمیت حقوق جنین متفاوت است. <ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20160530143456-9442-92.pdf احسانی مطلق و مفتاح، «حق حیات در ادیان توحیدی»، 1394ش، ص130-133.]</ref> | در آیین مسیحیت حکم معینی درباره سقط جنین یافت نمیشود؛ اما داوریهای اخلاقی مختلفی درباره سقط جنین که برخاسته از وضعیت و شأن اخلاقی جنین است وجود دارد. کلیسای کاتولیک رم، جنین را انسان کامل و برخوردار از تمام حقوق انسان میداند؛ لذا مبادرت به سقط جنین و مشارکت در آن گناهی بزرگ و دارای مجازات است. در میان فرقههای دیگر برخی، از دیدگاه کاتولیکها دفاع و از قانونگذاری علیه سقط جنین دفاع میکنند و برخی، زنان را از لحاظ قانونی و اخلاقی در انجام سقط جنین آزاد میدانند. گروهی دیگر، سقط جنین را از نظر اخلاقی مجاز و از باب دفع افسد به فاسد دانستهاند. این دیدگاه بسته به میزان اهمیت حقوق جنین متفاوت است. <ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20160530143456-9442-92.pdf احسانی مطلق و مفتاح، «حق حیات در ادیان توحیدی»، 1394ش، ص130-133.]</ref> | ||
در اسلام درباره مسئله سقط جنین آیات متفاوتی مورد استناد قرارگرفته است.<ref>سوره مائده، آیه 32؛ سوره انعام، آیه151.</ref> آیاتی که بهطورکلی به مسئله حرمت قتل پرداختهاند، آیاتی که کشتن اولاد را حرام اعلام میکنند و آیاتی که شامل مسئله سقط جنین میشوند. علاوه بر این، روایات فراوانی هم در مسئله سقط جنین وجود دارد. از نظر مشهور فقهای شیعه، سقط جنین مطلقاً حرام است و تفاوتی در جنین سالم، ناقصالخلقه، جنینی که حاصل ازدواج شرعی یا رابطه نامشروع باشد، وجود ندارد. همچنین تفاوتی در سن حاملگی؛ قبل یا بعد از چهار ماه، وجود ندارد.<ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20160530143456-9442-92.pdf احسانی مطلق و مفتاح، «حق حیات در ادیان توحیدی»، 1394ش، ص134-133.]</ref> | در اسلام درباره مسئله سقط جنین [[سقط جنین از منظر قرآن و روایات|آیات]] متفاوتی مورد استناد قرارگرفته است.<ref>سوره مائده، آیه 32؛ سوره انعام، آیه151.</ref> آیاتی که بهطورکلی به مسئله حرمت قتل پرداختهاند، آیاتی که کشتن اولاد را حرام اعلام میکنند و آیاتی که شامل مسئله سقط جنین میشوند. علاوه بر این، روایات فراوانی هم در مسئله سقط جنین وجود دارد. از نظر مشهور فقهای شیعه، سقط جنین مطلقاً حرام است و تفاوتی در جنین سالم، ناقصالخلقه، جنینی که حاصل ازدواج شرعی یا رابطه نامشروع باشد، وجود ندارد. همچنین تفاوتی در سن حاملگی؛ قبل یا بعد از چهار ماه، وجود ندارد.<ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20160530143456-9442-92.pdf احسانی مطلق و مفتاح، «حق حیات در ادیان توحیدی»، 1394ش، ص134-133.]</ref> | ||
===سقط جنین از منظر فمینیسم=== | ===سقط جنین از منظر فمینیسم=== | ||
سالهاست که بسیاری از فمینیستها به دفاع از حق سقط جنین برخاستهاند و از نظر آنها میبایست میان قابلیت طبیعی بچهدار شدن و نقش اجتماعی مادر تفکیک قائل شد و این دو با یکدیگر ملازمه ندارند. در موج دوم فمینیسم، اندیشه غالب بر شیوههای ممکن کنترلیافتن زنان بر تن خود و کاستن از سنگینی بار تولیدمثل با توسل به جلوگیری از بارداری و سقط جنین متمرکز بود. مبارزات اولیه بر سر به وجود آمدن امکان دسترسی به روشهای مطمئن سقط جنین برای همه زنان و اختیار بچهدار نشدن صورت میگرفت و بهاینترتیب توجه کمی به خود فراگردهای بارداری، زایش، شرایط و حالات مادری معطوف شد. <ref>فریدمن، فمینیسم، 1390ش، ص113.</ref> | سالهاست که بسیاری از فمینیستها به دفاع از حق سقط جنین برخاستهاند و از نظر آنها میبایست میان قابلیت طبیعی بچهدار شدن و نقش اجتماعی مادر تفکیک قائل شد و این دو با یکدیگر ملازمه ندارند. در موج دوم فمینیسم، اندیشه غالب بر شیوههای ممکن کنترلیافتن زنان بر تن خود و کاستن از سنگینی بار تولیدمثل با توسل به جلوگیری از بارداری و سقط جنین متمرکز بود. مبارزات اولیه بر سر به وجود آمدن امکان دسترسی به روشهای مطمئن سقط جنین برای همه زنان و اختیار بچهدار نشدن صورت میگرفت و بهاینترتیب توجه کمی به خود فراگردهای بارداری، زایش، شرایط و حالات مادری معطوف شد. <ref>فریدمن، فمینیسم، 1390ش، ص113.</ref> | ||