سقط جنین‌‌ از منظر قرآن و روایات: تفاوت میان نسخه‌ها

==مفهوم‌شناسی==

==آیات==

در روایتی آمده است که شخصی از ابوجعفر درباره [[زن آبستن]]ى پرسید که بدون آگاهى [[همسر]]ش دارویى نوشیده و بچه‏‌اش را انداخته است. امام فرمود: اگر داراى استخوان بوده و گوشت بر آن‌ها روییده، پرداخت دیه بر [[زن]] واجب است و باید آن‌را به شوهرش بپردازد و اگر به هنگامى‌که بچه را انداخته، علقه یا مضغه بوده، باید چهل دینار یا یک بنده، به پدر بچه تسلیم کند. آن شخص پرسید: پس آیا [[زن]] در این دیه، از فرزندش [[ارث]] نمی‌برد؟ فرمود: نه، زیرا خودش بچه را کشته، پس [[ارث]] هم نمى‌‏برد».<ref>الکافی، 7، ص345.</ref>

ترس از فقر و مسائل اقتصادی از انگیزه‌های سقط جنین از جمله عواملی که باعث می‌شود پدر و مادر مرتکب عمل زشت سقط جنین شوند می‌توان به ترس از مسائل اقتصادی خانواده، ترس از مسائل اقتصادی فرزند، ترس از آینده اقتصادی فرزند و ترس از عاقبت به خیر نشدن فرزند اشاره کرد. «وَلا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ خَشْیَةَ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِیَّاکُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ کانَ خِطْأً کَبیراً<ref>سوره اسراء آیه ۳۱.</ref>؛ و از بیم تنگدستى فرزندان خود را مکشید ماییم که به آن‌ها و شما روزى مى‌‏بخشیم آرى کشتن آنان همواره خطایى بزرگ است».

«وَکَذَلِکَ زَیَّنَ لِکَثِیرٍ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ قَتْلَ أَوْلاَدِهِمْ شُرَکَآۆُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَلِیَلْبِسُواْ عَلَیْهِمْ دِینَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ<ref>سوره انعم، آیه ۱۳۷.</ref>؛ و این‌گونه براى بسیارى از مشرکان بتانشان کشتن فرزندانشان را آراستند تا هلاکشان کنند و دینشان را بر آنان مشتبه سازند و اگر خدا مى‏‌خواست چنین نمى‏‌کردند پس ایشان را با آن‌چه به دروغ مى‌‏سازند رها کن». و این در حالی است که قتل نفس آن هم از نوع عمدی هیچ توجیهی ندارد و از بزرگ‌ترین گناهان در همه ادیان الهی محسوب می‌شود چنان‌که خداوند متعال در قرآن در این رابطه می‌فرماید: «... وَلَا یَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ ...»<ref>سوره ممتحنه آیه ۱۲.</ref>. اى پیامبر چون [[زنان]] باایمان نزد تو آیند که [با این شرط] با تو بیعت کنند که چیزى را با خدا شریک نسازند و فرزندان خود را نکشند و ... .

آیت‌الله خامنه‌ای: سقط جنین شرعاً حرام است و در هیچ حالتى جایز نبوده و توبه جدى از آن لازم است و باید دیه سقط جنین پرداخت شود که ‏اگر علقه باشد دیه آن چهل دینار است و اگر مضغه باشد شصت دینار است و اگر استخوان بدون گوشت باشد هشتاد ‏دینار است و دیه به وارث جنین با رعایت طبقات ارث پرداخت مى‌‏شود ولى وارثى که مباشر سقط جنین بوده از آن، سهمى ‏ندارد. ‏دینار شرعى معادل سکه طلا به وزن یک مثقال شرعى (۶ /۳ گرم) مى‌باشد و قیمت آن‌را مى‌توان از بازار به‌دست آورد.<ref> استفتائات، مسائل پزشکی، سقط جنین، https://farsi.khamenei.ir/treatise-index</ref>