فهیمه شمسینی (بحث | مشارکت‌ها)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۷۸: خط ۷۸:


نهادش پس نهان شد در میانه / کس‌اش نشناخت از اهل زمانه
نهادش پس نهان شد در میانه / کس‌اش نشناخت از اهل زمانه
{{آغاز نستعلیق}}
{{شعر|نستعلیق}}
{{ب|بگفت این و چو مردان برنشست او|از آن مردان تنی را ده بخست او}}
  {{پایان شعر}}
{{پایان نستعلیق}}


== رابعه و رودکی==
== رابعه و رودکی==
خط ۱۰۱: خط ۹۶:
رابعه ظاهراً نخستین [[زن]] شاعر در تاریخ ادبیات خراسان بزرگ می‌باشد که شعری از او به ثبت رسیده است. محمد عوفی در کهن‌ترین تذکرهٔ شعر پارسی، لباب الالباب، وی را چنین توصیف نموده:
رابعه ظاهراً نخستین [[زن]] شاعر در تاریخ ادبیات خراسان بزرگ می‌باشد که شعری از او به ثبت رسیده است. محمد عوفی در کهن‌ترین تذکرهٔ شعر پارسی، لباب الالباب، وی را چنین توصیف نموده:


رابعه بنت کعب القزداری، دختر کعب، اگرچه زن بود، اما به فضل بر مردان جهان بخندیدی، فارِس هر دو میدان و والی هر دو بیان، بر نظم تازی قادر و در شعر پارسی به‌غایت ماهر و با غایت ذکاء خاطر و حدّت طبع، پیوسته عشق باختی و شاهد بازی کردی و او را «مگس رویین» خواندندی و سبب این نیز آن بود که وقتی شعری گفته بود:<ref>لباب الالباب، محمد عوفی، چاپ لیدن، ۱۹۳۰ میلادی، جلد ۲، صفحهٔ ۱۶</ref>
رابعه بنت کعب القزداری، دختر کعب، اگرچه [[زن]] بود، اما به فضل بر مردان جهان بخندیدی، فارِس هر دو میدان و والی هر دو بیان، بر نظم تازی قادر و در شعر پارسی به‌غایت ماهر و با غایت ذکاء خاطر و حدّت طبع، پیوسته عشق باختی و شاهد بازی کردی و او را «مگس رویین» خواندندی و سبب این نیز آن بود که وقتی شعری گفته بود:<ref>لباب الالباب، محمد عوفی، چاپ لیدن، ۱۹۳۰ میلادی، جلد ۲، صفحهٔ ۱۶</ref>


خبر دهند که بارید بر سر ایّوب /     ز آسمان، ملخان و سرِ همه زرّین
خبر دهند که بارید بر سر ایّوب /     ز آسمان، ملخان و سرِ همه زرّین
خط ۲۴۷: خط ۲۴۲:
[[رده: ویکی‌جنسیت]]
[[رده: ویکی‌جنسیت]]
[[رده: کنشگران]]
[[رده: کنشگران]]
[[رده: زنان عارف]]
[[رده: زنان صوفی]]