قدسیه اشرف: تفاوت میان نسخه‌ها

قدسیه در سال 1917م موفق به دریافت مدرک لیسانس از دانشگاه بوستون شد. در همان سال گواهینامه کمک‌های اولیه از صلیب سرخ را نیز دریافت نمود. وی همچنین مدرک کارشناسی ارشد خود را از کالج معلمان دانشگاه کلمبیا در 1918م دریافت و در سال 1919م به ایران بازگشت. قدسیه در سال 1931م  در رشته مامایی و پرستاری در دانشگاه آمریکایی بیروت آموزش دید.<ref>[https://en.wikipedia.org/wiki/Qudsiyyih_Khanum_Ashraf «Qudsiyyih Khanum Ashraf»، در ویکی پدیا انگلیسی]</ref>

 

او عضو موسس انجمن «لجنه ترقی نسوان» بود که اقدامات آموزشی و فرهنگی برای [[زنان]] انجام می‌داد مانند تشکیل کلاس سوادآموزی، کتابخانه، تشویق به شرکت در سخنرانی‌های عمومی و حلقه‌های مباحثه. هدف از این اقدامات، حرکت به سوی حذف تبعیض جنسیتی و آشناکردن [[زنان]] با مسائلی فراتر از اشتغالات خانگی و روزمره بود.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D9%87_%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81 «قدسیه اشرف»، در ویکی پدیا]</ref>

در سال ۱۳۲۳ بعد از بازگشت از بیروت به استخدام شرکت نفت ایران و انگلیس در آبادان درآمد و در سال ۱۳۲۵ به عنوان مدیر برنامهٔ آموزش و رفاه کارگران و خانوادهٔ آنها منصوب شد. قدسیه موفق شد در آبادان مدرسه‌ای روزانه را تاسیس کند. در این مدرسه آزمایش‌های سلامت (به‌خصوص معاینهٔ چشم) انجام می‌شد و این مدرسه مدتی بعد به یک مهدکودک و دبستان تبدیل شد که وزارت آموزش و پرورش نیز آن را به رسمیت شناخت.<ref>[https://bahaiworldreligion.com/%D9%82%D8%AF%D8%B3%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B4%D8%B1%D9%81/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D9%94-%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86%DB%8C%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%AA-%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%A6%DB%8C/ «قدسیه اشرف»، سایت زندگی نامه مومنین بهایت]</ref>

در سال ۱۳۲۷، قدسیه در منطقه فرح‌آباد شهر آبادان، کلاس‌هایی برای همسران و دختران کارگران راه‌اندازی کرد و در این کلاس‌ها موضوعاتی مانند خواندن، نوشتن، حساب، صنایع دستی، مراقبت و آموزش کودک، بهداشت و تغذیه، اقتصاد خانه، رفتار و آداب اجتماعی، به [[زنان]] آموزش داده می‌شد. <ref>«قدسیه اشرف»، سایت زندگی نامه مومنین بهایت</ref> قدسیه از ۲۴ شهریور ۱۳۲۴ به عضویت «شورای عالی فرهنگ آبادان» درآمد و موسس و عضو هیئت مدیره انجمن هنری آبادان و بنگاه حمایت کودکان بینوا نیز بود.

پس از بازنشستگی از شرکت نفت ایران و انگلیس در سال ۱۳۲۷، قدسیه اشرف در محلهٔ حصیرآباد آبادان  ساکن شد و مطب خصوصی و درمانگاه کوچکی را تاسیس کرد و در آنجا بیماران را فارغ از توان مالی‌شان مداوا می‌کرد.در اواخر سال ۱۹۵۶م (اواخر سال 1345) به شوق مشارکت در نقشه ده ساله تبلیغی بهائیان ابتدا به خواهرزاده‌اش آقای عبدالله صحیحی که مهاجر برزیل بودند پیوست. او توانست در سه کشور برزیل و اکوادر و کلمبیا خدماتی انجام دهد. در سال ۱۹۶۳ آمریکای جنوبی را وداع گفته در کنگره جهانی لندن شرکت کرد و سپس به ایران بازگشت.<ref>«قدسیه اشرف»، سایت زندگی نامه مومنین بهایت</ref>

 

[[رده: ویکی‌جنسیت]] [[رده: کنشگران]]