حوا در ادیان ابراهیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

دیداریویکی‌متن

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 ===در انجیل===
-در انجیل آمده است که خدا اول آدم و سپس حوا را آفرید. بر اساس روایت انجیل، آدم فریب نخورد، بلکه زن فریب شیطان را خورد و در گناه گرفتار شد.<ref>. کتاب مقدس، نامه اول به تیموتاؤس، باب 2، آیه 13-14.</ref>
+در انجیل آمده است که خدا اول آدم و سپس حوا را آفرید. بر اساس روایت انجیل، آدم فریب نخورد، بلکه زن مسئول [[گناه اولیه|گناه نخستین]] است. او ابتدا فریب شیطان را خورد و در گناه گرفتار شد.<ref>. کتاب مقدس، نامه اول به تیموتاؤس، باب 2، آیه 13-14.</ref>
-==در قرآن===
+===در قرآن===
-مطابق آنچه در قرآن آمده است، زن و شوهر، هر دو فریب خوردند و فریب دهندۀ آن‌ دو شیطان بود، نه این‌که ابتدا وسوسۀ شیطان در حوا اثر کرده باشد و سپس حوا آدم را فریب داده باشد. همچنین در قرآن آمده است شیطان آدم و حوا را لغزانید و این لغزش موجب خروج آن ‌دو از بهشت شد.<ref>. سوره بقره، آیه 36.</ref>
+[[حوا از دیدگاه مفسران]] قرآن کریم، عامل اصلی گناه نیست، بلکه زن و شوهر، هر دو باهم فریب شیطان را خوردند. در قرآن آمده است که شیطان آدم و حوا را لغزانید و این لغزش موجب خروج آن ‌دو از بهشت شد.<ref>. سوره بقره، آیه 36.</ref>
 ==مجازات حوا==
 پس از آنکه آدم و حوا از میوه درخت ممنوعه خوردند مجازات شدند، این مجازات در کتب مقدس ادیان ابراهیمی متفاوت گزارش شده است.
-===مجازات حوا از دیدگاه یهود===
+===از دیدگاه یهود===
 شدت و زیادت درد زایمان، اشتیاق به شوهر و تسلط شوهر بر زن، سه مجازاتی است که در تورات برای حوا معرفی شده است.<ref>. کتاب مقدس، کتاب پیدایش، باب 3، آیه 16.</ref> بیرون رانده شدن از بهشت در تورات به‌عنوان مجازات آدم و حوا ذکر نشده است، بلکه دلیل این اخراج، نگرانی خداوند از بابت دست‌یافتن آدم و حوا به میوه درخت حیات است. پس از آن‌که آن ‌دو از میوه درخت معرفت خوردند و از این جهت شبیه به خداوند شدند، خداوند نگران بود که نکند با خوردن میوه حیات، کاملا شبیه خداوند شوند. به همین دلیل خداوند آن‌ها را از بهشت اخراج کرد و نگهبانانی بر این درخت گمارد تا با شمشیرهایی آتشین از آن محافظت کنند.<ref>. کتاب مقدس، کتاب پیدایش، باب 3، آیه 22-24.</ref>
-==مجازات حوا از دیدگاه مسیحیت===
+===از دیدگاه مسیحیت===
 برخی عبارات انجیل، زاییدن زن را عامل رستگاری او در برابر فریب خوردن و گناه حوا محسوب کرده است.<ref>. کتاب مقدس، نامه اول به تیموتاؤس، باب2، آیه 14-15.</ref>
-==هبوط آدم و حوا از دیدگاه اسلام==
+===از دیدگاه اسلام===
 برخی مفسرین قرآن، اخراج آدم و حوا از بهشت و هبوط آن ‌دو به زمین را نوعی مجازات دانسته‌اند، البته این هبوط، نزول مکانی نبوده بلکه مقامی بوده است، یعنی به‌دلیل ترک اولایی که مرتکب شدند از نعمت‌های بهشتی محروم شدند و به سختی‌های زمین دچار گشتند.<ref>. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، 1374ش، ج13، ص332.</ref> بنابر این نگاه، زن و مرد در این مجازات شریک و مساوی بوده‌اند. برخی دیگر از مفسرین قرآن، هبوط را مجازات ندانسته‌اند بلکه معتقدند هبوط برای تحقق حکمت الهی و فراهم شدن زمینه برای رسیدن انسان به سعادت اتفاق افتاده است. ‌ به هر صورت مجازات‌هایی که در تورات برای حوا آمده است، مورد تایید قرآن نیست.<ref>. صدرالمتالهین، تفسیر القرآن الکریم، 1366ش، ج3، ص110.> طبرسی، مجمع البیان، 1372ش، ج1، ص197.</ref>‌
@@ خط ۴۴: / خط ۴۴: @@
 {{پانویس}}
 ==منابع==
-* قرآن کریم.
+*قرآن کریم.
-* آلوسی بغدادی، سیدمحمود، روح المعانی فی تفسیر القرآ ن و السبع المثانی، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، 1405ق.
+*آلوسی بغدادی، سیدمحمود، روح المعانی فی تفسیر القرآ ن و السبع المثانی، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، 1405ق.
-* ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم (تفسیر ابن‌کثیر)،  بیروت، دارالمعرفه، 1416ق.
+*ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم (تفسیر ابن‌کثیر)،  بیروت، دارالمعرفه، 1416ق.
-* ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، 1371ش.
+*ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، 1371ش.
-* حسینی طهرانی، سید محمدحسین، نور ملکوت قرآن، تهران، علامه طباطبایی، 1413ق.
+*حسینی طهرانی، سید محمدحسین، نور ملکوت قرآن، تهران، علامه طباطبایی، 1413ق.
-* رازی، فخرالدین محمد بن حسین، التفسیر الکبیر، لبنان، دار احیاء التراث العربی، 1417ق.
+*رازی، فخرالدین محمد بن حسین، التفسیر الکبیر، لبنان، دار احیاء التراث العربی، 1417ق.
-* رشیدرضا، محمد، المنار، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.
+*رشیدرضا، محمد، المنار، بیروت، دارالفکر، بی‌تا.
-* زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق.
+*زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق.
-* صدرالمتالهین، محمد بن ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم، تحقیق: محمد خواجوی، قم، بیدار، چاپ دوم، 1366ش.
+*صدرالمتالهین، محمد بن ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم، تحقیق: محمد خواجوی، قم، بیدار، چاپ دوم، 1366ش.
-* صدوق ابن‌بابویه، محمد، من لا یحضره الفقیه‌، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‌، چاپ دوم، 1413ق.
+*صدوق ابن‌بابویه، محمد، من لا یحضره الفقیه‌، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم‌، چاپ دوم، 1413ق.
-* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة اعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، 1390ق.
+*طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة اعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، 1390ق.
-* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفه، 1406ق.
+*طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفه، 1406ق.
-* طبری، محمد بن جریر، جامع البیان القرآن، بیروت، دارالمعرفه، 1403ق.
+*طبری، محمد بن جریر، جامع البیان القرآن، بیروت، دارالمعرفه، 1403ق.
-* کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی و دیگران، تهران، اساطیر، 1402ش.
+*کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی و دیگران، تهران، اساطیر، 1402ش.
-* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
+*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
 [[رده: ویکی‌جنسیت]]
+[[رده: اسلام]]
+[[رده: مسیحیت]]
+[[رده: یهودیت]]