بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ»''' .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | '''«اِنَّكَ لَعلى خُلُقٍ عَظيمٍ»''' .<ref> . قلم 68، آيه 4.</ref> | ||
بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمى كند. آنچه در شرع مقدّس ممنوع شده، [[ | بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمى كند. آنچه در شرع مقدّس ممنوع شده، [[تبرج]] و خودنمايى و تحريك و تهييج به وسيله آشكار ساختن [[زینت در اسلام|زينت]] در محافل اجتماعى است؛ چنان كه مى فرمايد: | ||
«وَ لا تَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهليّةِ الأولى» .<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج 3 و 4، ص 673.</ref> | «وَ لا تَبَرَّجنَ تَبَرُّجَ الجاهليّةِ الأولى» .<ref> . فضل بن حسن طبرسى، پيشين، ج 3 و 4، ص 673.</ref> | ||
'''«[[ | '''«[[تبرج]]» برگرفته از «برج» و مقصود از آن ابراز كردن زر و زيور و موارد زينت و زيبايى خود است''' .<ref> . همان، ج 7و 8، ص 557.</ref> | ||
مرحوم علاّمه طباطبايى در [[تفسير الميزان]] مى نويسد: «كلمه | مرحوم علاّمه طباطبايى در [[تفسير الميزان]] مى نويسد: «كلمه تبرج به معناى ظاهر شدن در برابر مردم است؛ همانگونه كه برج قلعه براى همه هويداست» .<ref> . سيد محمدحسين طباطبايى، پيشين، ج16، ص335.</ref> | ||
==نتیجه گیری== | ==نتیجه گیری== | ||
از آنچه گفته شد، روشن مى شود كه خودآرايى جايز است اما خودنمايى و آشكار كردن [[زینت در اسلام|زينت]] در برابر نامحرم ممنوع مى باشد، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن زينت هاى پنهان مانند جواهرات سينه بند و گردنبند و لباسهاى نازك كه معمولاً زير چادر از آنها استفاده مى شود، نهى كرده است: | از آنچه گفته شد، روشن مى شود كه خودآرايى جايز است اما خودنمايى و آشكار كردن [[زینت در اسلام|زينت]] در برابر نامحرم ممنوع مى باشد، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن زينت هاى پنهان مانند جواهرات سينه بند و گردنبند و لباسهاى نازك كه معمولاً زير چادر از آنها استفاده مى شود، نهى كرده است: | ||
