انجمن آزادی زنان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*غفار، زارعی، «زنان؛ از حرکت ملی به جنبش»، مجله زمانه، ش48 سال 1385ش | *غفار، زارعی، «زنان؛ از حرکت ملی به جنبش»، مجله زمانه، ش48 سال 1385ش | ||
*آفاری، | *آفاری، ژانت،«انجمنهای نیمه سری زنان در نهضت مشروطه»، مترجم: دکتر جواد یوسفیان، ، نشر بانو، 1377ش | ||
*توانا، مرادعلی، «زن در تاریخ معاصر ایران»، نشر برگ زیتون، ج1، سال1380ش | *توانا، مرادعلی، «زن در تاریخ معاصر ایران»، نشر برگ زیتون، ج1، سال1380ش | ||
*بامدادبدرالملوک ،«زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید»، كتابخانه بنياد دايرة المعارف اسلامی، تهران، 1347ش | |||
[[رده: نهادها]] | [[رده: نهادها]] | ||
[[رده:انجمن]] | [[رده:انجمن]] | ||
[[رده: ویکی‌جنسیت]] | [[رده: ویکی‌جنسیت]] | ||
نسخهٔ ۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۳۶
انجمن حریت نسوان یا انجمن آزادی زنان در سال ۱۲۸۶ با بحث‌ها و برنامه‌ریزی تعدادی از روشنفکران زن و مرد دوران جنبش مشروطه تشکیل شد.
پیشینه
از همان سال‌های قبل از انقلاب مشروطيت، جريان بهائيت و فراماسونری در سال‌های 1259 و 1269 ﻫ. ش، عده‌ای از متفكران و اصلاح‌طلبان افراطی را كه درباره حقوق زنان بحث می‌كردند، جذب كرد. [۱].حضور عناصری چون اردشير ريپورتر جی ــ عامل شناخته‌شده استعمار انگلستان در ايران ــ در اولين انجمن‌هايی كه به اسم زنان مؤسسه [۲] [۳]، [۴] اهداف و اقدامات اين انجمن‌ها را در هاله‌ای از ابهام و احياناً وابستگی فرو می‌برد. اولين گروه از اين دست، انجمن آزادی زنان در سال 1278 ﻫ . ش بود. در پی رفت و آمدهای تعدادی از زنان و مردان به خارج و تماس با اروپاييان و آشنايی آنان با تمدن غرب، پايه‌های ايجاد اين انجمن به منظور ورود زنان در فعاليت‌های اجتماعی و معاشرت آنان با مردان، نهاده شد.
اهداف و فعالیت‌ها
برطبق نظام‌نامه انجمن، هر مردی به همراه زن و دختر يا يكی از بستگانش حضور می‌يافت. جلسات انجمن، ماهی دوبار در محلی خارج از تهران (فيشرآباد) تشكيل می‌شد. که ظاهراً هدف ار آن اختلاط و ارتباط مردان و زنان باهم بوده است. هر جلسه جنبه آموزشی و تبلیغی داشت.[۵] موضوع جلسات اوضاع و احوال زمان بود، سخنرانی‌ها به عهده زنان گذاشته می‌شد تا علاوه بر اظهار نظرات خود، به اجتماعاتی كه مردان نيز حضور داشتند، خو بگيرند. در توصیف انجمن آزادی زنان بدرالملوک بامداد چنین می‌نويسد: پيش از آن كه آتش جنگ بين‌الملل اول روشن شود، تعدادی از مردان و زنان ايرانی به واسطه مسافرت به خارج و تماس با اروپاييان تا اندازه‌ای با تمدن جديد آشنا شده بودند. جمعی به اين فكر افتادند وسيله‌ای برانگيزند كه زنان را به معاشرت و حضور اجتماعی كه مردان در آن شركت دارند، عادت بدهند و به مسائل اجتماعی وارد كرده، علاقه‌مند سازند. پس از مدتی شور و تبادل افكار چنين نتيجه گرفتند كه انجمن آزادی زنان را تشكيل بدهند. [۶]البته این انجمن مدت زمان زیادی دوام نیاورد و به دلیل لورفتن محل جلسات، از سوی مردم مورد اعتراض و هجوم قرار گرفت و منحل شد.
اعضا
علاوه بر زنانی چون تاج‌السلطنه و افتخارالسلطنه ــ دختران ناصرالدين شاه ــ صدیقه دولت آبادی، شمس‌الملوك جواهركلام، گلين خانم موافق، فخرالملوك ــ دختر شيخ‌الرئيس قاجار [پانویس ۱] زنان خارجی چون ميسيز جردن خطای یادکرد: برچسب تمام‌کنندهٔ </ref> برای برچسب <ref> پیدا نشد و افنديه خانم در آن حضور داشتند.
یادداشت
پانویس
- ↑ جایو اردنه، «مبارزات زنان در ایران»، « مجموعه مقالات »، ص96، 1377ش
- ↑ فرودست، «ظهور و سقوط سلطنت پهلوی: جستارهایی از تاریخ معاصر ایران»، ج2، ص7133-143، 1374ش
- ↑ شهمردان، « تاریخ زرتشتیان : فرزانگان زرتشتی»، ص363، 1363ش
- ↑ ملک زاده، «زندگانی ملک المتکلمین»، ص153، 1325ش
- ↑ توانا، «زن در تاریخ معاصر ایران»، ص113، 1380ش
- ↑ بامداد، «زن ایرانی: از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید»، ص7-8، 1347ش
منابع
- غفار، زارعی، «زنان؛ از حرکت ملی به جنبش»، مجله زمانه، ش48 سال 1385ش
- آفاری، ژانت،«انجمنهای نیمه سری زنان در نهضت مشروطه»، مترجم: دکتر جواد یوسفیان، ، نشر بانو، 1377ش
- توانا، مرادعلی، «زن در تاریخ معاصر ایران»، نشر برگ زیتون، ج1، سال1380ش
- بامدادبدرالملوک ،«زن ایرانی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب سفید»، كتابخانه بنياد دايرة المعارف اسلامی، تهران، 1347ش