| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==اهداف واقعی شورا== | ==اهداف واقعی شورا== | ||
نخستین گام‌های حضور زنان در جامعه به فعالیت‌های آنان در جنبش مشروطه باز می‌گردد که با توجه به مناسبات سیاسی و اجتماعی آن روزگار به شکل پنهانی و محدود انجام می‌شد. عمده فعالیت‌های ابتدایی آنان در آن روزگار به اموری همچون مسائل تربیتی، آموزشی و استقلال کشور خلاصه می‌شد که در تناقض با ارزش‌ها و نگرش‌های اسلامی جامعه ایرانی نبود، اما این رویکرد در عصر رضاخان به فراموشی سپرده شد. از آن پس سرشت نهادهای فرهنگی ـ اجتماعی تغییر کرد و نیازهای شکل‌گرفته در میان زنان جامعه عمدتاً با نگاه به الگوهای غربی پاسخ داده می‌شد. شورای عالی زنان نیز در زمانی تأسیس شد که ایران در وضعیت گذار به سر می‌برد. حکومت پهلوی با پشتیبانی آمریکا به دنبال عبور از نظام تولیدی و ارزشی سنتی و تغییر مناسبات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در ایران بود. | نخستین گام‌های حضور زنان در جامعه به فعالیت‌های آنان در جنبش مشروطه باز می‌گردد که با توجه به مناسبات سیاسی و اجتماعی آن روزگار به شکل پنهانی و محدود انجام می‌شد. عمده فعالیت‌های ابتدایی آنان در آن روزگار به اموری همچون مسائل تربیتی، آموزشی و استقلال کشور خلاصه می‌شد که در تناقض با ارزش‌ها و نگرش‌های اسلامی جامعه ایرانی نبود، اما این رویکرد در عصر رضاخان به فراموشی سپرده شد. از آن پس سرشت نهادهای فرهنگی ـ اجتماعی تغییر کرد و نیازهای شکل‌گرفته در میان زنان جامعه عمدتاً با نگاه به الگوهای غربی پاسخ داده می‌شد. شورای عالی زنان نیز در زمانی تأسیس شد که ایران در وضعیت گذار به سر می‌برد. حکومت پهلوی با پشتیبانی آمریکا به دنبال عبور از نظام تولیدی و ارزشی سنتی و تغییر مناسبات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در ایران بود. | ||
شورای عالی زنان یکی از همین سازمان‌ها بود که با توجه به اهمیت نقش زنان در فرآیند توسعه غربی در ایران شکل گرفت تا زنان را به عنوان نیمی از نیروی اجتماعی در مسیر مورد نظر رژیم پهلوی تربیت کند. نگاهی به بافت و نیروهای اصلی شورای عالی زنان که همگی از بین زنان غرب‌گرا و منتقد فرهنگ سنتی ایرانی ـ اسلامی برگزیده شده بودند نشان می‌دهد که این شورا با هدف تربیت نیروهای جدید در میان جامعه زنان و آماده‌سازی آنها برای اجرای طرح‌های موردنظر رژیم پهلوی از جمله تکمیل پروژه کشف حجاب و تجددگرایی در ایران تأسیس شد. جالب اینجاست که اشرف پهلوی ریاست عالیه شورا و فریده دیبا، مادر فرح پهلوی، به‌عنوان نایب‌رئیس شورای عالی منسوب شده بودند.<ref>طلاعات بانوان، ش 353 (1342)، ص 2</ref> حضور این زنان درباری و بانفوذ با انجام اقداماتی همچون فعالیت برای برخورداری زنان از حق رأی همراه شد که ظاهری مترقی داشت. مصاحبه‌های اشرف موید آن بود که زنان ایران می‌خواهند با استفاده از همه امکانات حقوق بیشتری کسب کنند و این موضوع با نزدیک شدن انتخابات دور بیستم مجلس شورای ملی زیادتر شد.<ref>خواندنی‌ها، سال 19، ش 74 (1338)، ص 6</ref> | شورای عالی زنان یکی از همین سازمان‌ها بود که با توجه به اهمیت نقش زنان در فرآیند توسعه غربی در ایران شکل گرفت تا زنان را به عنوان نیمی از نیروی اجتماعی در مسیر مورد نظر رژیم پهلوی تربیت کند. نگاهی به بافت و نیروهای اصلی شورای عالی زنان که همگی از بین زنان غرب‌گرا و منتقد فرهنگ سنتی ایرانی ـ اسلامی برگزیده شده بودند نشان می‌دهد که این شورا با هدف تربیت نیروهای جدید در میان جامعه زنان و آماده‌سازی آنها برای اجرای طرح‌های موردنظر رژیم پهلوی از جمله تکمیل پروژه کشف حجاب و تجددگرایی در ایران تأسیس شد. جالب اینجاست که اشرف پهلوی ریاست عالیه شورا و فریده دیبا، مادر فرح پهلوی، به‌عنوان نایب‌رئیس شورای عالی منسوب شده بودند.<ref>طلاعات بانوان، ش 353 (1342)، ص 2</ref> حضور این زنان درباری و بانفوذ با انجام اقداماتی همچون فعالیت برای برخورداری زنان از حق رأی همراه شد که ظاهری مترقی داشت. مصاحبه‌های اشرف موید آن بود که زنان ایران می‌خواهند با استفاده از همه امکانات حقوق بیشتری کسب کنند و این موضوع با نزدیک شدن انتخابات دور بیستم مجلس شورای ملی زیادتر شد.<ref>خواندنی‌ها، سال 19، ش 74 (1338)، ص 6</ref> | ||
[[اشرف پهلوی]] بارها اعلام کرده بود زنان ایران، که فقط و فقط به همت برادر تاجدارم به یکباره با مردان دارای حقوق مساوی شده و از عدالت اجتماعی که مدنظرشان بوده برخوردار شده‌اند، باید برای همبستگی و همفکری بیشتر تلاش کنند.<ref>همان، سال 26، ش 99 (1345)، ص 2</ref> اقدامات شورای عالی زنان در سال 1339 برای تبلیغ مشارکت زنان در عرصه سیاسی و اجتماعی پیش از اعلام رژیم برای شرکت زنان در انتخابات را باید در همین راستا ارزیابی کرد.هرساله جشنی در 17 دی‌ماه با حضور برخی از زنان بانفوذ دربار برگزار و گزارش‌هایی از کوشش‌های جمعیت‌های زنان ایران ارائه می‌شد. یکی از این جشن‌ها مربوط به 8 اسفند 1341 و اعلام منشور آزادی زنان بود که گفته می‌شد به موجب آن حقوق سیاسی و انتخاباتی مساوی به زنان ایران اعطا شد. این جشن‌ها با ستایش از پیشگاه شاه نسبت به آزادی زنان و ابراز احساسات دسته‌جمعی نسبت به خاندان سلطنت و [[اشرف پهلوی]] به اتمام می‌رسید.<ref>سند شماره 122-472-7م، آرشیو پژوهشکده تاریخ معاصر</ref> اشرف در سخنرانی خود این واقعه را دنباله اقدامات پدر تاجدارش می‌دانست که زن‌های ایران را از «پرده حجاب» یا به‌اصطلاح «پرده غفلت و نیستی» خارج کرد.<ref>نشریه شورای عالی جمعیت‌های زنان ایران، ارگان شورای عالی جمعیت‌های زنان ایران، تهران، ش 1، تهران، 1342، ص 1</ref> فرح نیز اعلام تساوی کامل حقوق زن و مرد را اقدامی می‌دانست که جامعه زنان ایران را از «دوران تاریک قرون وسطایی» وارد «مترقی‌ترین دوره عصر تمدن بشری» کرد و به ایشان امکان حق تعیین سرنوشت مملکتشان را داد.<ref>نشریه شورای عالی جمعیت‌های زنان، دفتر روابط عمومی شورای عالی جمعیت‌های زنان ایران، ش 9 (1343)، ص 1</ref>شورای عالی زنان به این ترتیب در طول سال‌های فعالیت خود با دنبال کردن موضوعاتی همچون اعطای حق رأی به زنان در نظام استبدادی شاه ، در عمل به دنبال تشویق زنان برای تغییر سبک زندگی، فاصله گرفتن از فرهنگ و ارزش‌های سنتی و به تعبیری تجددگرایی و غربی شدن بود که با انجام برنامه‌های مختلف به اسم برنامه‌های فرهنگی صورت می‌گرفت. | |||
[[اشرف پهلوی]] بارها اعلام کرده بود زنان ایران، که فقط و فقط به همت برادر تاجدارم به یکباره با مردان دارای حقوق مساوی شده و از عدالت اجتماعی که مدنظرشان بوده برخوردار شده‌اند، باید برای همبستگی و همفکری بیشتر تلاش کنند.<ref>همان، سال 26، ش 99 (1345)، ص 2</ref> اقدامات شورای عالی زنان در سال 1339 برای تبلیغ مشارکت زنان در عرصه سیاسی و اجتماعی پیش از اعلام رژیم برای شرکت زنان در انتخابات را باید در همین راستا ارزیابی کرد.هرساله جشنی در 17 دی‌ماه با حضور برخی از زنان بانفوذ دربار برگزار و گزارش‌هایی از کوشش‌های جمعیت‌های زنان ایران ارائه می‌شد. یکی از این جشن‌ها مربوط به 8 اسفند 1341 و اعلام منشور آزادی زنان بود که گفته می‌شد به موجب آن حقوق سیاسی و انتخاباتی مساوی به زنان ایران اعطا شد. این جشن‌ها با ستایش از پیشگاه شاه نسبت به آزادی زنان و ابراز احساسات دسته‌جمعی نسبت به خاندان سلطنت و [[اشرف پهلوی]] به اتمام می‌رسید.<ref>سند شماره 122-472-7م، آرشیو پژوهشکده تاریخ معاصر</ref> | |||
اشرف در سخنرانی خود این واقعه را دنباله اقدامات پدر تاجدارش می‌دانست که زن‌های ایران را از «پرده حجاب» یا به‌اصطلاح «پرده غفلت و نیستی» خارج کرد.<ref>نشریه شورای عالی جمعیت‌های زنان ایران، ارگان شورای عالی جمعیت‌های زنان ایران، تهران، ش 1، تهران، 1342، ص 1</ref> فرح نیز اعلام تساوی کامل حقوق زن و مرد را اقدامی می‌دانست که جامعه زنان ایران را از «دوران تاریک قرون وسطایی» وارد «مترقی‌ترین دوره عصر تمدن بشری» کرد و به ایشان امکان حق تعیین سرنوشت مملکتشان را داد.<ref>نشریه شورای عالی جمعیت‌های زنان، دفتر روابط عمومی شورای عالی جمعیت‌های زنان ایران، ش 9 (1343)، ص 1</ref>شورای عالی زنان به این ترتیب در طول سال‌های فعالیت خود با دنبال کردن موضوعاتی همچون اعطای حق رأی به زنان در نظام استبدادی شاه ، در عمل به دنبال تشویق زنان برای تغییر سبک زندگی، فاصله گرفتن از فرهنگ و ارزش‌های سنتی و به تعبیری تجددگرایی و غربی شدن بود که با انجام برنامه‌های مختلف به اسم برنامه‌های فرهنگی صورت می‌گرفت. | |||
==فرجام شورای عالی زنان== | ==فرجام شورای عالی زنان== | ||
هم‌زمانی تشکیل شورای عالی زنان در سال‌های پایانی دهه 1330 با طرح [[انقلاب سفید]] زمینه‌ای را فراهم کرد تا حکومت پهلوی دوم از این ابزار فرهنگی در جهت سیاسی و پذیرش افکار عمومی استفاده کند. اما اجرای طرح [[انقلاب سفید]] نیازمند تشکیلاتی منسجم‌تر و گسترده‌تر بود تا به کمک آن شرایط مناسبی برای جلب هماهنگی و همکاری حداکثری در سطح جامعه فراهم شود. از سوی دیگر پس از مدتی، به دلیل مشکلات و درگیری‌های داخلی شورا (1338-1345)، زمزمه تشکیل سازمانی با امکانات و اختیارات بیشتر مطرح شد. به این ترتیب «[[سازمان زنان]] ایران» به ریاست [[اشرف پهلوی]] جای شورای عالی زنان را گرفت. اشرف این سازمان را با جنبه همه‌گیر و تشکیلات دموکراتیک خود بهترین وسیله پیشبرد مقام زن ایرانی و استفاده از امکانات او می‌دانست.<ref>خواندنی‌ها، سال 27، ش 20 (1345)، ص 2</ref> | هم‌زمانی تشکیل شورای عالی زنان در سال‌های پایانی دهه 1330 با طرح [[انقلاب سفید]] زمینه‌ای را فراهم کرد تا حکومت پهلوی دوم از این ابزار فرهنگی در جهت سیاسی و پذیرش افکار عمومی استفاده کند. اما اجرای طرح [[انقلاب سفید]] نیازمند تشکیلاتی منسجم‌تر و گسترده‌تر بود تا به کمک آن شرایط مناسبی برای جلب هماهنگی و همکاری حداکثری در سطح جامعه فراهم شود. از سوی دیگر پس از مدتی، به دلیل مشکلات و درگیری‌های داخلی شورا (1338-1345)، زمزمه تشکیل سازمانی با امکانات و اختیارات بیشتر مطرح شد. به این ترتیب «[[سازمان زنان]] ایران» به ریاست [[اشرف پهلوی]] جای شورای عالی زنان را گرفت. اشرف این سازمان را با جنبه همه‌گیر و تشکیلات دموکراتیک خود بهترین وسیله پیشبرد مقام زن ایرانی و استفاده از امکانات او می‌دانست.<ref>خواندنی‌ها، سال 27، ش 20 (1345)، ص 2</ref> | ||
