| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
==خودکشی و مرگ ویرجینیا== | ==خودکشی و مرگ ویرجینیا== | ||
سال ۱۹۴۱ جنگ جهانی دوم هنوز در جریان بود و روح حساس و بیمار ویرجینیا دیگر نمی‌توانست شرایط را تاب بیاورد. او پس از پایان دادن به کتاب بین دو پرده نمایش در بیست و هشتم مارس به رودخانه اوز در شهر لوس ساسکس شرقی رفت و با جیب‌های پر از سنگ به «رودخانه اوز» در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد. جسد او را هفته‌ها بعد در پایین رودخانه از آب گرفتند. جسد او در روز ۲۱ آوریل در حضور همسرش لئونارد سوزانده شد و خاکسترش در سایه درختی در باغچه‌ای به خاک سپرده شد. | سال ۱۹۴۱ جنگ جهانی دوم هنوز در جریان بود و روح حساس و بیمار ویرجینیا دیگر نمی‌توانست شرایط را تاب بیاورد. او پس از پایان دادن به کتاب بین دو پرده نمایش در بیست و هشتم مارس به رودخانه اوز در شهر لوس ساسکس شرقی رفت و با جیب‌های پر از سنگ به «رودخانه اوز» در «رادمال» رفت و خود را غرق کرد. جسد او را هفته‌ها بعد در پایین رودخانه از آب گرفتند. | ||
جسد او در روز ۲۱ آوریل در حضور همسرش لئونارد سوزانده شد و خاکسترش در سایه درختی در باغچه‌ای به خاک سپرده شد. | |||
به این ترتیب، ویرجینیا در سال ۱۹۴۱، در سن ۵۹ سالگی، خود را در رود اوز در شهرک لوئیس غرق کرد و به زندگی‌اش پایان داد. <ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%AC%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%A7_%D9%88%D9%88%D9%84%D9%81</ref> | به این ترتیب، ویرجینیا در سال ۱۹۴۱، در سن ۵۹ سالگی، خود را در رود اوز در شهرک لوئیس غرق کرد و به زندگی‌اش پایان داد. <ref>https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%AC%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%A7_%D9%88%D9%88%D9%84%D9%81</ref> | ||
این نویسنده پیش از خودکشی نامه‌ای برای همسرش نوشت که آن را یکی از عاشقانه‌ترین و زیباترین نامه‌های تاریخ می‌دانند و ارزش ادبی بالایی دارد. در جمله‌ی پایانی نامه خطاب به لئونارد آمده است:«من فکر نمی‌کنم هیچ دونفری در جهان به اندازه‌ای که من و تو خوشبخت بودیم خوشبخت بوده باشند.»<ref>https://fidibo.com/books/author/%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%AC%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D9%88%D9%88%D9%84%D9%81</ref> | |||
== دیدگاه‌ها == | == دیدگاه‌ها == | ||
