فهیمه شمسینی (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Amirmostafavi (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح لینک های داخلی و رده ها
خط ۴۵: خط ۴۵:
مودودی، متعلق به جریانی است که بنیادگرا خوانده می‌شود. این جریان در واکنش به مدرنیته شکل گرفته و معتقد به بازگشت به سنت‌های اصیل اسلامی بدون هرگونه وسوسه برای انطباق آن با آموزه‌های بشری است. یکی از بارزترین مشخصه‌های مودودی، رویکرد انکاری وی نسبت به پدیده‌های غربی بوده است.<ref> [https://www.ketabrah.ir/author/2813-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%AF%D9%88%D8%AF%DB%8C«زندگینامه و دانلود کتاب‌های ابوالاعلی مودودی»، وب‌سایت کتابراه]</ref>  
مودودی، متعلق به جریانی است که بنیادگرا خوانده می‌شود. این جریان در واکنش به مدرنیته شکل گرفته و معتقد به بازگشت به سنت‌های اصیل اسلامی بدون هرگونه وسوسه برای انطباق آن با آموزه‌های بشری است. یکی از بارزترین مشخصه‌های مودودی، رویکرد انکاری وی نسبت به پدیده‌های غربی بوده است.<ref> [https://www.ketabrah.ir/author/2813-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%AF%D9%88%D8%AF%DB%8C«زندگینامه و دانلود کتاب‌های ابوالاعلی مودودی»، وب‌سایت کتابراه]</ref>  


مودودى از جمله اندیشمندانى است كه نقش سیاسی_ اجتماعى را براى [[زنان]] نفى می‌‏كند. او در یكى از آثار خود تحت عنوان «[[الحجاب]]» به صورت مستقل به مسئله زنان در اسلام و نقش آنها در حوزه‏‌هاى مختلف پرداخته است. او بحث خود را با انتقاد از تمدن غرب آغاز می‌كند؛ در نظر وى تمدن غرب با دو جریان فردگرایى و آزادی‌‏خواهى در قرن هیجدهم، توانست زن را از یوغ ظلم و ستم دوران قرون وسطى نجات دهد و حقوق و آزادی‌‏هاى نفى شده و مورد غفلت قرار گرفته زنان را به آنان بازگرداند. با این حال این جنبش، پس از مدتى راه افراط را پیش گرفت و به جاى تعادل، با آزادى بى قید و شرط و اهداف لذت‏‌جویانه و سودگرایانه، از قرن نوزدهم به بعد از اهداف رهایى‌بخش خود دور شد.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/63257/%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D9%85%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D9%89-%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%89- بحرانی، مرتضی،«زن در اندیشه متفکران سیاسی»،1383ش] </ref>
مودودى از جمله اندیشمندانى است كه نقش سیاسی_ اجتماعى را براى [[زنان]] نفى می‌‏كند. او در یكى از آثار خود تحت عنوان «الحجاب» به صورت مستقل به مسئله زنان در اسلام و نقش آنها در حوزه‏‌هاى مختلف پرداخته است. او بحث خود را با انتقاد از تمدن غرب آغاز می‌كند؛ در نظر وى تمدن غرب با دو جریان فردگرایى و آزادی‌‏خواهى در قرن هیجدهم، توانست زن را از یوغ ظلم و ستم دوران قرون وسطى نجات دهد و حقوق و آزادی‌‏هاى نفى شده و مورد غفلت قرار گرفته زنان را به آنان بازگرداند. با این حال این جنبش، پس از مدتى راه افراط را پیش گرفت و به جاى تعادل، با آزادى بى قید و شرط و اهداف لذت‏‌جویانه و سودگرایانه، از قرن نوزدهم به بعد از اهداف رهایى‌بخش خود دور شد.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/63257/%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D9%85%D8%AA%D9%81%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D9%89-%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%89- بحرانی، مرتضی،«زن در اندیشه متفکران سیاسی»،1383ش] </ref>