بدون خلاصۀ ویرایش |
Wiki-fazel (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در زمره احکام مهم و پردامنه یهودیت، قوانین مربوط به خوراکی‌ها و نیز بحث طهارت و نجاست است. در بحث قوانین خوراکی‌ها، نقش [[زنان]] به جز در ذبح که عملی [[مردانه]] است، در رعایت سایر قوانین مرتبط با خوردنی‌ها، بسیار پررنگ است. در قوانین مربوط به حلیت و حرمت در خوراکی‌ها، در نوع حیوانی که ذبح می‌گردد، شیوه ذبح آنها و نیز برای فرد ذبح‌کننده، شرایط و قواعدی تعیین شده است. نکته حائز اهمیت از منظر [[جنسیت]]ی این است که [[زنان]] در گذشته نمی‌توانستند به ذبح حیوان اقدام کنند؛ در زمره تحولات دوران مدرن، اجازه انجام ذبح به برخی [[زنان]] از سوی برخی گرایش‌های یهود است. | در زمره احکام مهم و پردامنه یهودیت، قوانین مربوط به خوراکی‌ها و نیز بحث طهارت و نجاست است. در بحث قوانین خوراکی‌ها، نقش [[زنان]] به جز در ذبح که عملی [[مردانه]] است، در رعایت سایر قوانین مرتبط با خوردنی‌ها، بسیار پررنگ است. در قوانین مربوط به حلیت و حرمت در خوراکی‌ها، در نوع حیوانی که ذبح می‌گردد، شیوه ذبح آنها و نیز برای فرد ذبح‌کننده، شرایط و قواعدی تعیین شده است. نکته حائز اهمیت از منظر [[جنسیت]]ی این است که [[زنان]] در گذشته نمی‌توانستند به ذبح حیوان اقدام کنند؛ در زمره تحولات دوران مدرن، اجازه انجام ذبح به برخی [[زنان]] از سوی برخی گرایش‌های یهود است. | ||
در قوانین طهارت و نجاست، در برخی برهه‌ها [[زنان]]، طاهر یا ناپاک (نجس) تلقی می‌شوند و قوانین سخت‌گیرانه‌ای در خصوص این دوران در یهودیت وضع شده است.<ref group="پانویس">برخی از محققان بیان کرده‌اند که دوران‌های پیشین یهودیت، [[زنان]] در زمان وقوع [[حیض]]، از دیگران جدا، و در مکان‌های خاصی محصور می‌شدند | در قوانین طهارت و نجاست، در برخی برهه‌ها [[زنان]]، طاهر یا ناپاک (نجس) تلقی می‌شوند و قوانین سخت‌گیرانه‌ای در خصوص این دوران در یهودیت وضع شده است.<ref group="پانویس">برخی از محققان بیان کرده‌اند که دوران‌های پیشین یهودیت، [[زنان]] در زمان وقوع [[حیض]]، از دیگران جدا، و در مکان‌های خاصی محصور می‌شدند (Encyclopedia Judaica, p. 163)</ref> ایام [[قاعدگی]] را در یهودیت، «نیدا» یا ایام ناپاکی می‌نامند.<ref group="پانویس">حجم قابل اعتنایی از احکام شرعی یهودبه این موضوع می‌پردازد؛ به طوری که رساله‌ای کامل در تلمود و هفده باب از کتاب شولحان عاروخ به این مسئله اختصاص دارد</ref> <ref>شختر و دیگران، واژه‌های فرهنگ یهود، ترجمه منشه امیر و دیگران، ص240</ref> براساس قوانین نیدا، [[زن]] در ایام [[حیض]] ([[قاعدگی]]) و یک روز قبل از آن-در صورتی که [[قاعدگی]] منظم دارد، برای [[شوهر]]ش ناپاک است. این ناپاکی و احکام مربوط به آن، تا هفت روز پس از پاکی ادامه دارد. حاخام‌ها به [[زنان]]ی که در اواخر دوره [[عادت ماهانه]] خود قرار داشتند، توصیه می‌کردند بیشتر احتیاط کنند و از غسل در حمام آیینی (غسل گاه میقوه)<ref group="پانویس"> میقوه، حمامی خاص است که در یهودیت برای غسل‌کردن استفاده می‌شود. با توجه به ویژگی‌های خاص این حوضچه و ابعاد ویژه آن، در کنیسه مکان خاصی برای این غسل در نظر گرفته شده است.</ref> و [[روابط جنسی]] با [[شوهران]]شان تا هفت روز بعد از پاکی خودداری ورزند تا کاملاً مطمئن شوند که ناپاکی‌شان پایان یافته است.<ref>Encyclopedia Judaica.p.163</ref>[[زن]] پس از تطهیر خود در حمام مخصوص آیینی که باید با حضور [[زن]]ی جهت نظارت بر صحت انجام آن صورت پذیرد و نیز دادن کفاره به عبادتگاه، <ref>لاویان 15: 19-33</ref> می‌تواند با [[همسر]] خود [[ارتباط جنسی]] برقرار کند؛ در تنخ تصریح شده: | ||
[[زن]]ی که [[عادت ماهانه]] داشته باشد، به مدت هفت روز ناپاک خواهد بود. آن [[زن]] در دوران [[عادت ماهانه]] خود، به هرچه دست زند و بر هر چیزی که بخوابد یا بنشیند، آن چیز ناپاک می‌شود. هر کسی که به بستر آن [[زن]] و یا چیزی که آن [[زن]] روی آن نشسته باشد، دست بزند، تا غروب نجس خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. <ref>لاویان 15: 19-33</ref>چنان چه [[زن]]، انجام این غسل را به تأخیر بیندازد، ناپاکی او و احکام آن همچنان ادامه می‌یابد. | [[زن]]ی که [[عادت ماهانه]] داشته باشد، به مدت هفت روز ناپاک خواهد بود. آن [[زن]] در دوران [[عادت ماهانه]] خود، به هرچه دست زند و بر هر چیزی که بخوابد یا بنشیند، آن چیز ناپاک می‌شود. هر کسی که به بستر آن [[زن]] و یا چیزی که آن [[زن]] روی آن نشسته باشد، دست بزند، تا غروب نجس خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. <ref>لاویان 15: 19-33</ref>چنان چه [[زن]]، انجام این غسل را به تأخیر بیندازد، ناپاکی او و احکام آن همچنان ادامه می‌یابد. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
===شهادت [[زن]]=== | ===شهادت [[زن]]=== | ||
در متن تنخ، بیان صریحی درباره تفاوت [[زن]] و [[مرد]] در شهادت وجود ندارد؛ اما مفسرین و تاریخ‌دانان از وجود برخی محدودیت‌ها در شهادت [[زنان]] سخن می‌گویند که از مفاد فرازهای کتاب مقدس یهودی برداشت کرده‌اند.<ref>به عنوان نمونه یوسف فلاوی ( Flavius Josephus ) - تاریخ‌نگار یهودی - بیان می‌دارد که در جامعه یهودی نخستین، [[زنان]] و بردگان اجازه شهادت دادن نداشته اندEncyclopedia Judaica : Witness . [ online ] Available at Jewish Virtual Library( . ( 2008 ) | در متن تنخ، بیان صریحی درباره تفاوت [[زن]] و [[مرد]] در شهادت وجود ندارد؛ اما مفسرین و تاریخ‌دانان از وجود برخی محدودیت‌ها در شهادت [[زنان]] سخن می‌گویند که از مفاد فرازهای کتاب مقدس یهودی برداشت کرده‌اند.<ref group="پانویس"> به عنوان نمونه یوسف فلاوی ( Flavius Josephus ) - تاریخ‌نگار یهودی - بیان می‌دارد که در جامعه یهودی نخستین، [[زنان]] و بردگان اجازه شهادت دادن نداشته اندEncyclopedia Judaica : Witness . [ online ] Available at Jewish Virtual Library( . ( 2008 ) http://www.jewishvirtuallibrary.org/witness [ Accessed I Feb. 2018 ] ) .</ref>از این رو بیان داشته‌اند که در یهودیت نخستین، شهادت [[زن]] در دادگاه پذیرفته نمی‌شد.<ref>فرازهایی از کتاب مقدس؛ عیسای ناصری ، ج ۶ : [[زنان]] در کتاب مقدس، ترجمه‌ای از Le Dossiers de la Bible، ص ۲۰</ref> | ||
موسی ابن میمون<ref>Moses Maimonides</ref>-از مهم‌ترین عالمان یهودی- از ده دسته نام می‌برد که شهادت آنها قبول نیست: [[زنان]]، بردگان، خردسالان، مجانین، ناشنوایان، نابینایان، بدکاران، انسان‌های پست، اقوام و نزدیکان و گروه‌های هوادار. وی در توضیح اینکه چرا [[زنان]] نمی‌توانند شهادت دهند، می‌نویسد: | موسی ابن میمون<ref>Moses Maimonides</ref>-از مهم‌ترین عالمان یهودی- از ده دسته نام می‌برد که شهادت آنها قبول نیست: [[زنان]]، بردگان، خردسالان، مجانین، ناشنوایان، نابینایان، بدکاران، انسان‌های پست، اقوام و نزدیکان و گروه‌های هوادار. وی در توضیح اینکه چرا [[زنان]] نمی‌توانند شهادت دهند، می‌نویسد: | ||
با استفاده از قاعده قیاس<ref>gezerah shavah</ref> در مطالعه کتاب مقدس، این حکم از تنخ برداشت می‌شود که تنها مردان می‌توانند شاهدانی مورد قبول باشند؛ زیرا وقتی کتاب مقدس یهودی در مورد شاهدان سخن می‌گوید، از ضمیر و شکل مذکر الفاظ استفاده نموده است.<ref> Jewish Virtual Library . ( 2008 ) . Encyclopedia Judaica : Witness . [ online ] Available at : http://www.jewishvirtuallibrary.org/witness [ Accessed 1 Feb. 2018 ] . </ref> | با استفاده از قاعده قیاس<ref>gezerah shavah</ref> در مطالعه کتاب مقدس، این حکم از تنخ برداشت می‌شود که تنها مردان می‌توانند شاهدانی مورد قبول باشند؛ زیرا وقتی کتاب مقدس یهودی در مورد شاهدان سخن می‌گوید، از ضمیر و شکل مذکر الفاظ استفاده نموده است.<ref> Jewish Virtual Library . ( 2008 ) . Encyclopedia Judaica : Witness . [ online ] Available at : http://www.jewishvirtuallibrary.org/witness [ Accessed 1 Feb. 2018 ] . </ref> | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
===خرید و فروش [[دختران]]=== | ===خرید و فروش [[دختران]]=== | ||
در کتاب مقدس یهودی، خرید و فروش [[دختران]] و قرارگرفتن آنان به منزله موضوع هدیه و معامله، و مالکیت [[پدر]] بر [[دختر]] و به کنیزی فروختن او را شاهد هستیم و برای نحوه انجام آن، احکامی به صراحت آمده است.<ref>لاویان ۱۹ : ۲۹؛ خروج ۲۱ : ۷ - ۱۲؛ نحمیا ۵ : ۲ – ۵؛ داوران ۱ : ۱۲؛ یوشع ۱۵ : ۱۶– ۱۹.</ref> در تنخ، پدر اجازه دارد دختر خود را در هنگامه فقر و تنگ‌دستی براساس قوانینی که سفر خروج تبیین کرده، به کنیزی بفروشد: «اگر شخصی [[دختر]] خود را به کنیزی بفروشد، مثل غلامان بیرون نرود...» و فقط باید از فروش او به بیگانگان اجتناب کند.<ref>خروج ۲۱ : ۰۷</ref> حق [[پدر]] در فروختن [[دختران]] با محدودیت‌هایی در زمینه فروختن آنان به عنوان برده و یا [[روسپی]] همراه بود.<ref>همان ۲۱ : ۷ - ۱۱ و ۲۲ : ۱۵ - ۱۶؛ نحمیا ۵ : ۵ و لاویان ۱۹ : ۲۹.</ref> | در کتاب مقدس یهودی، خرید و فروش [[دختران]] و قرارگرفتن آنان به منزله موضوع هدیه و معامله، و مالکیت [[پدر]] بر [[دختر]] و به کنیزی فروختن او را شاهد هستیم و برای نحوه انجام آن، احکامی به صراحت آمده است.<ref>لاویان ۱۹ : ۲۹؛ خروج ۲۱ : ۷ - ۱۲؛ نحمیا ۵ : ۲ – ۵؛ داوران ۱ : ۱۲؛ یوشع ۱۵ : ۱۶– ۱۹.</ref> در تنخ، پدر اجازه دارد دختر خود را در هنگامه فقر و تنگ‌دستی براساس قوانینی که سفر خروج تبیین کرده، به کنیزی بفروشد: «اگر شخصی [[دختر]] خود را به کنیزی بفروشد، مثل غلامان بیرون نرود...» و فقط باید از فروش او به بیگانگان اجتناب کند.<ref>خروج ۲۱ : ۰۷</ref> حق [[پدر]] در فروختن [[دختران]] با محدودیت‌هایی در زمینه فروختن آنان به عنوان برده و یا [[روسپی]] همراه بود.<ref>همان ۲۱ : ۷ - ۱۱ و ۲۲ : ۱۵ - ۱۶؛ نحمیا ۵ : ۵ و لاویان ۱۹ : ۲۹.</ref> | ||
==یادداشت== | |||
{{پانویس|۲|گروه=پانویس|اندازه=ریز}} | |||
| خط ۷۸: | خط ۸۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | ==منابع== | ||
*غلامی، علی، حاج‌اسماعیلی، سمیه، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، قم، انتشارات جامعة‌الزهرا، 1399 | *غلامی، علی، حاج‌اسماعیلی، سمیه، زن و خانواده در ادیان با رویکرد تطبیقی، قم، انتشارات جامعة‌الزهرا، 1399 | ||
[[رده: | [[رده:ویکی‌جنسیت]] | ||
