مشارکت اجتماعی زنان در یهودیت: تفاوت میان نسخه‌ها

Aleayoub (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Aleayoub (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۴: خط ۴۴:


===ایام و آیین سوگواری===
===ایام و آیین سوگواری===
برخی ممنوعیت ها که زنان یهودی در هنگام سوگواری باید رعایت کنند، از این قرار است: استفاده از کرم<ref>برای علاج بلا مانع است</ref>، پوشیدن سندل از جنس پوست <ref group="پانویس">اگر سوگوار می خواهد از خانه خارج شود، پوشیدن سندل به شرط ریختن مقداری خاک روی آن، اشکال ندارد.</ref>، آرایش کردن، ازدواج کردن تا نود روز پس از مرگ برای زنی که شوهرش فوت کرده، نزدیکی کردن با همسر تا هفت روز پس از سوگواری، در آغوش کشیدن و بوسیدن، استحمام حتی با آب سرد جز برای زن زائو و شست و شو با آب گرم تا سی روز برای زن و مرد.
برخی ممنوعیت ها که زنان یهودی در هنگام سوگواری باید رعایت کنند، از این قرار است: <ref group="پانویس">استفاده از کرم برای علاج بلا مانع است</ref>، پوشیدن سندل از جنس پوست <ref group="پانویس">اگر سوگوار می خواهد از خانه خارج شود، پوشیدن سندل به شرط ریختن مقداری خاک روی آن، اشکال ندارد.</ref>، آرایش کردن، ازدواج کردن تا نود روز پس از مرگ برای زنی که شوهرش فوت کرده، نزدیکی کردن با همسر تا هفت روز پس از سوگواری، در آغوش کشیدن و بوسیدن، استحمام حتی با آب سرد جز برای زن زائو و شست و شو با آب گرم تا سی روز برای زن و مرد.


===پوشش زن در اجتماع===
===پوشش زن در اجتماع===
خط ۵۱: خط ۵۱:
در تلمود، پرداخت مهریه زن در هنگام طلاق از وظایف تخطی ناپذیر مرد دانسته شده است و صرفا در چند مورد استثنایی، مرد می تواند بدون پرداخت مهریه، زن را طلاق دهد؛ یکی از این موارد، حضور زن متأهل بدون حجاب در ملأعام است. در تلمود فلسطینی ذکر شده است که در مکتب شمای<ref>School of Shammai</ref> که فقط زنای زن را مستوجب طلاق دادن او می داند، اگر زنی در ملأعام بدون پوشش سر ظاهر شود، شوهرش می تواند دادخواست طلاق بدهد. به عبارت دیگر، این عمل زن معادل خیانت او به شوهرش تلقی می شود.<ref>ر.ک: سوطا16 ب؛ کهن، گنجینه ای از تلمود، ترجمه امیر فریدون گرگانی، ص186؛ هولم و بوکر، زن در ادیان بزرگ جهان، ترجمه علی غفاری،ص88</ref>  
در تلمود، پرداخت مهریه زن در هنگام طلاق از وظایف تخطی ناپذیر مرد دانسته شده است و صرفا در چند مورد استثنایی، مرد می تواند بدون پرداخت مهریه، زن را طلاق دهد؛ یکی از این موارد، حضور زن متأهل بدون حجاب در ملأعام است. در تلمود فلسطینی ذکر شده است که در مکتب شمای<ref>School of Shammai</ref> که فقط زنای زن را مستوجب طلاق دادن او می داند، اگر زنی در ملأعام بدون پوشش سر ظاهر شود، شوهرش می تواند دادخواست طلاق بدهد. به عبارت دیگر، این عمل زن معادل خیانت او به شوهرش تلقی می شود.<ref>ر.ک: سوطا16 ب؛ کهن، گنجینه ای از تلمود، ترجمه امیر فریدون گرگانی، ص186؛ هولم و بوکر، زن در ادیان بزرگ جهان، ترجمه علی غفاری،ص88</ref>  


پراکندگی یهود در سرزمین های مختلف و تأثیر پذیری از فرهنگ های جوامع، موجب شده قواعد واحد و ثابتی بر حجاب و پوشش یهودیان حاکم نباشد، ولی به هر روی قواعدی وجود دارد؛ از جمله: وجوب پوشاندن موی سر برای زن متأهل <ref group="پانویس">دختران تا زمانی که مراسم عروسی شان برگزار شود، لازم نیست موی خود را بپوشانند<ref>( کتوبوت1:1)</ref>.البته در صدر یهودیت و حتی در بین فرقه های ارتدوکس، دختران بعد از بلوغ، موی سر خود را می پوشانند.</ref> برداشتن حجاب در هنگام مجازات زن برای تحقیر او<ref>اعداد5: 16-22؛ اشعیا 47: 1-3 . مفسرین در خصوص این فرازها گفته اند چون زن در معرض اتهام گناه است، دیگر لیاقت حجاب را که نشانه نجابت و منزلت است، ندارد.</ref> ضرورت پوشش سر زن متأهل در کنیسه، پرهیز از پوشیدن لباس جنس مخالف، استفاده از روبند و پوشاندن سر در عروسی و استفاده از پوشش مشکی در عزاداری ها، لزوم پوشاندن تا آرنج و تا پایین زانوها برای دختران مجرد یهودی، و منع ارتباط فیزیکی دختر و پسر مجرد. در متون تلمودی و میدراشی، تأکید بر پوشش مو برای زن به اندازه ای است که گفته می شده زنان پارسا بر این امر مواظبت دارند که پوشش موی خود را حتی در خانه برندارند.<ref>پاکتچی، دایره المعارف بزرگ اسلامی( مدخل حجاب)</ref> ج20.<ref group="پانویس"> امروزه نیز برخی زنان ارتدوکس یهودی حتی در هنگام شانه کردن، موهای خود را از روسری شانه می کنند؛ حتی در خواب و هنگام روابط زناشویی نیز موهای خود را پوشیده نگاه می دارند<ref>(ویقرا ربا10:11)</ref>.</ref> امروزه اغلب زنان یهودی صرفا در کنیسه و هنگام دعا در حضور خدا و دیگر مردان، موها و گردن خود را می پوشانند.<ref group="پانویس">برهنه بودن سرزن ، مانع انجام اعمال مذهبی در حضور اوست و بر اساس تلمود، خواندن هرنوع دعای رکت در حضور زن سربرهنه ( به جز دوشیزگان ) یا زنی که لباس نامناسب دارد ، ممنوع است <ref>( براخوت a11)</ref></ref> عالمان سفارادی(شرقی) معتقدند زنان یهودی می توانند از کلاه گیس استفاده کنند؛ اما عالمان اشکنازی(غربی) زنان را ملزم می کنند موهای خویش را با کلاه یا روسری بپوشانند.
پراکندگی یهود در سرزمین های مختلف و تأثیر پذیری از فرهنگ های جوامع، موجب شده قواعد واحد و ثابتی بر حجاب و پوشش یهودیان حاکم نباشد، ولی به هر روی قواعدی وجود دارد؛ از جمله: وجوب پوشاندن موی سر برای زن متأهل <ref group="پانویس">دختران تا زمانی که مراسم عروسی شان برگزار شود، لازم نیست موی خود را بپوشانند<ref>( کتوبوت1:1)</ref>.البته در صدر یهودیت و حتی در بین فرقه های ارتدوکس، دختران بعد از بلوغ، موی سر خود را می پوشانند.</ref> برداشتن حجاب در هنگام مجازات زن برای تحقیر او<ref>اعداد5: 16-22؛ اشعیا 47: 1-3.</ref> <ref group="پانویس"> مفسرین در خصوص این فرازها گفته اند چون زن در معرض اتهام گناه است، دیگر لیاقت حجاب را که نشانه نجابت و منزلت است، ندارد.</ref> ضرورت پوشش سر زن متأهل در کنیسه، پرهیز از پوشیدن لباس جنس مخالف، استفاده از روبند و پوشاندن سر در عروسی و استفاده از پوشش مشکی در عزاداری ها، لزوم پوشاندن تا آرنج و تا پایین زانوها برای دختران مجرد یهودی، و منع ارتباط فیزیکی دختر و پسر مجرد. در متون تلمودی و میدراشی، تأکید بر پوشش مو برای زن به اندازه ای است که گفته می شده زنان پارسا بر این امر مواظبت دارند که پوشش موی خود را حتی در خانه برندارند.<ref>پاکتچی، دایره المعارف بزرگ اسلامی( مدخل حجاب)</ref> ج20.<ref group="پانویس"> امروزه نیز برخی زنان ارتدوکس یهودی حتی در هنگام شانه کردن، موهای خود را از روسری شانه می کنند؛ حتی در خواب و هنگام روابط زناشویی نیز موهای خود را پوشیده نگاه می دارند<ref>(ویقرا ربا10:11)<.</ref> امروزه اغلب زنان یهودی صرفا در کنیسه و هنگام دعا در حضور خدا و دیگر مردان، موها و گردن خود را می پوشانند.<ref group="پانویس">برهنه بودن سرزن ، مانع انجام اعمال مذهبی در حضور اوست و بر اساس تلمود، خواندن هرنوع دعای رکت در حضور زن سربرهنه ( به جز دوشیزگان ) یا زنی که لباس نامناسب دارد ، ممنوع استref/>  <ref>( براخوت a11)<< <ref> عالمان سفارادی(شرقی) معتقدند زنان یهودی می توانند از کلاه گیس استفاده کنند؛ اما عالمان اشکنازی(غربی) زنان را ملزم می کنند موهای خویش را با کلاه یا روسری بپوشانند.


باید توجه داشت که در یهودیت، فلسفه عفاف و پوشش زن، با چگونگی خلقت او ارتباط یافته است. همچنین حجاب، علامت شرم زن از گناه نخستین، موجب کاستن از فریبندگی زنانه، نشانه ترس از خدا و علامت تعلق زن به مرد و مالکیت مرد بر زن است که پس از ازدواج رخ می دهد.
باید توجه داشت که در یهودیت، فلسفه عفاف و پوشش زن، با چگونگی خلقت او ارتباط یافته است. همچنین حجاب، علامت شرم زن از گناه نخستین، موجب کاستن از فریبندگی زنانه، نشانه ترس از خدا و علامت تعلق زن به مرد و مالکیت مرد بر زن است که پس از ازدواج رخ می دهد.