Shiri (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Shiri (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۸: خط ۱۸:
}}
}}
==بنیان‌گذاران==
==بنیان‌گذاران==
نامه بانوان از یک مرداد 1299تا 24خردا 1300 در تهران منتشر می‌شد.ناشر و سردبیر مجبه شهناز آزاد بود.شهناز آزاد به کمک همسرش ابوالقاسم آزاد که تجربه روزنامه نگاری با روزنامه هایی چون آسایش، آزاد و نامه پارسی را داشت دست به انتشار نامه بانوان زد. شهناز و همسرش از پیشگامان آزادی زنان به خصوص کشف حجاب محسوب می‌شوند.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D9%86 ویکی پدیا]</ref>
نامه بانوان از یک مرداد 1299تا 24خردا 1300 در تهران منتشر می‌شد.ناشر و سردبیر مجله شهناز آزاد بود.شهناز آزاد به کمک همسرش ابوالقاسم آزاد که تجربه روزنامه نگاری با روزنامه هایی چون آسایش، آزاد و نامه پارسی را داشت دست به انتشار نامه بانوان زد. شهناز و همسرش از پیشگامان آزادی زنان به خصوص کشف [[حجاب]] محسوب می‌شوند.<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87_%D8%A8%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D9%86 ویکی پدیا]</ref>


ساختار و چینش مطالب در هر شماره  نشریه چنین بود:  
ساختار و چینش مطالب در هر شماره  نشریه به این صورت بود:  
*يک مـقاله اسـاسی،
*يک مـقاله اسـاسی،
*واردات اداری،
*واردات اداری،
خط ۲۷: خط ۲۷:
*در پاورقی يک رمـان اخـلاقی بسيار رقت آور و حيرت انگيز راجـع بـه‌ سرگذشت‌ يک‌ شاهزاده خانم ايرانی
*در پاورقی يک رمـان اخـلاقی بسيار رقت آور و حيرت انگيز راجـع بـه‌ سرگذشت‌ يک‌ شاهزاده خانم ايرانی
*ورق آخرش نیز فرهنگ‌ آزاد به تألیف حاج ميرزا ابوالقاسم خان آزاد از عربي به پارسی خالص و انگليسی بود.
*ورق آخرش نیز فرهنگ‌ آزاد به تألیف حاج ميرزا ابوالقاسم خان آزاد از عربي به پارسی خالص و انگليسی بود.
==اهداف==
==اهداف==
نشرية نامه بانوان به دنبال بيداري و آگاه كردن [[زنان]] از حقوق و جايگاه خودبود. اين روزنامه به چاپ مقاله‌هايي مي‌پرداخت كه فقط به قلم [[زنان]] نوشته شـده بـود و بحـث اصـلي آن تعلـيم و تربيت دختران و [[زنان]] ايران و اصلاح تفكر عدم حضور [[زن]] در اجتماع بـود. <ref>بهشتی‌سرشت محسن، پریوش ، محسن، مقاله بررسي مطالبات اجتماعی و فرهنگی زنان در مطبوعات عصر قاجار، ص 3217</ref>
نشرية نامه بانوان به دنبال بيداري و آگاه كردن [[زنان]] از حقوق و جايگاه خودبود. اين روزنامه به چاپ مقاله‌هايي مي‌پرداخت كه فقط به قلم [[زنان]] نوشته شـده بـود و بحـث اصـلي آن تعلـيم و تربيت دختران و [[زنان]] ايران و اصلاح تفكر عدم حضور [[زن]] در اجتماع بـود. <ref>بهشتی‌سرشت محسن، پریوش ، محسن، مقاله بررسي مطالبات اجتماعی و فرهنگی زنان در مطبوعات عصر قاجار، ص 3217</ref>