نحله: تفاوت میان نسخه‌ها

در قانون مربوط به حق مالی نحله، قانونگذار منظور خود را از واژه [[مهریه|نحله]]، بخشش اجباری دانسته است. [[مهریه|نحله]]، در اصل عربي بوده و از نظر لغوى، در شش معناى بخشش با طيب نفس و بلاعوض، دين و قرض، [[مهریه|مهريه]]، دين و اعتقاد، نسبت دروغ دادن، لاغر و باريك شدن  به كار رفته مي‌رود. در قرآن کریم، در  سوره نساء،آيه ٤ از واژه [[مهریه|نحله]] استفاده شده است. نحله در اين آيه، به معناى [[مهریه|مهريه]]، دين، قرض و يا دين و اعتقاد است. در اصطلاح فقها؛ منظور از [[مهریه|نحله]] همان معاني لغوى بيان شده مي‌باشد؛ با اين تفاوت كه فقهاى اماميه تنها دو معناى بخشش با طيب نفس، بلاعوض ، دين و اعتقاد را با توجه به سياق آيه مطرح  كرده‌اند.

بنابراين با توجه به معناى [[مهریه|نحله]] در كتب لغت و قرآن كريم و اصطلاح فقها، در مي‌يابيم كه منظور از [[مهریه|نحله]] در قانون، معاني مذكور نيست. از اين رو استفاده از  واژه [[مهریه|نحله]] در قانون، صحيح به نظر  نمي‌رسد.