| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==بحث و نتیجه گیری== | ==بحث و نتیجه گیری== | ||
بر اساس نتایج تحقیق، مصرف تظاهری در بین بیشتر [[زنان]] در حد بالایی مشاهده شده است. بر اساس کاربرد پذیری مفهوم مصرف تظاهری در بین [[زنان]] شهر تهران، [[زنان]] از کالاهای گران به صورتی اسراف‌آمیز، صرفا برای تظاهر و رقابت با طبقه مرفه استفاده می‌کنند، در حالی که از نظر مالی فاقد استطاعت هستند. | بر اساس نتایج تحقیق، مصرف تظاهری در بین بیشتر [[زنان]] در حد بالایی مشاهده شده است. بر اساس کاربرد پذیری مفهوم مصرف تظاهری در بین [[زنان]] شهر تهران، [[زنان]] از کالاهای گران به صورتی اسراف‌آمیز، صرفا برای تظاهر و رقابت با طبقه مرفه استفاده می‌کنند، در حالی که از نظر مالی فاقد استطاعت هستند. بنابر این در چنین شرایطی می‌توان تفسیر کرد که مصرف در بین [[زنان]] شهر تهران، موجب از خودد بیگانگی آنان شده و کالاها را برای آنها واجد ارزشی کاذب ساخته است. | ||
نتایج نشان می‌دهد که بین | نتایج نشان می‌دهد که بین تشخص‌پذیری و الگوی مصرف مدرن [[زنان]] رابطه وجود دارد. به طوری که اکثر [[زنان]] تشخص پذیری را در حد متوسط ارزیابی کرده‌اند. | ||
نتایج نشان می‌دهد که بین تفسیر موقعیت کنش با الگوی مصرف مدرن [[زنان]] رابطه وجود دارد. بر اساس نظریه کنش متقابل نمادین، [[زنان]] در مراکز خرید، در نتیجه کنش‌های متقاطع که کنش‌هایی از پیش تنظیم شده و استاندار نیست، دیگر خودشان نیستند، و تحت تأثیر مصرف و نحوه خرید کردن دیگران قرار گرفته‌اند و سعی می‌کنند برای نزدیک ساختن خود به دیگران، الگوی مصرفی را انتخاب کنند که با دیگران هماهنگ شوند. بنابراین مراکز خرید نوعی زمینه خرید و رقابت طبقاتی را برای [[زنان]] تهرانی فراهم ساخته است. | نتایج نشان می‌دهد که بین تفسیر موقعیت کنش با الگوی مصرف مدرن [[زنان]] رابطه وجود دارد. بر اساس نظریه کنش متقابل نمادین، [[زنان]] در مراکز خرید، در نتیجه کنش‌های متقاطع که کنش‌هایی از پیش تنظیم شده و استاندار نیست، دیگر خودشان نیستند، و تحت تأثیر مصرف و نحوه خرید کردن دیگران قرار گرفته‌اند و سعی می‌کنند برای نزدیک ساختن خود به دیگران، الگوی مصرفی را انتخاب کنند که با دیگران هماهنگ شوند. بنابراین مراکز خرید نوعی زمینه خرید و رقابت طبقاتی را برای [[زنان]] تهرانی فراهم ساخته است. | ||
